Ή συνέντευξη δόθηκε στο Χριστάκη Ευσταθίου και δημοσιεύθηκε στο Φιλελεύθερο (Δευτέρα 30/5/2011, σελ. 20).
Ρ. Στη ζωή σας αποστραφήκατε τον Χριστιανισμό και ασπασθήκατε ανατολικές θρησκείες και τον αποκρυφισμό. Όμως εγκαταλείψατε τελικά και αυτούς τους χώρους. Πού βρίσκεται τελικά ή αλήθεια;
ΑΠ. Θα μιλούσα στους ανθρώπους για την αλήθεια Την αλήθεια για τον Ινδουισμό, την αλήθεια για τον Ζωροαστρισμό. Θα τους έλεγα πιθανόν ότι δεν γνωρίζετε πραγματικά τί είναι ή Ορθοδοξία. Γιατί αν τη γνωρίζατε δεν θα την αφήνατε. Γιατί αν κανείς έχει ένα θησαυρό, τότε για ποιό λόγο να ψάξει για ένα φθηνό μέταλλο; Αν κανείς ψάχνει για ευτυχία και ή Ορθοδοξία έρχεται και σου δίνει την τέλεια ευτυχία, τότε δεν θα υπάρχει λόγος να πάς κάπου άλλου για να ψάξεις για πιο φθηνή ευτυχία Αυτό σημαίνει ότι θα προσπαθούσα να τούς αποκαλύψω την αλήθεια, όχι όμως όπως αυτή εκφράζεται με ένα θεωρητικό τρόπο, άλλα μέσα από τις εμπειρίες της ζωής πού είχα και στις δύο φάσεις της ζωής μου. Στον αποκρυφισμό δηλαδή με όλους τούς κινδύνους στους οποίους είναι εκτεθειμένη ή ψυχή σου, εκτεθειμένη στα πνεύματα πού σου δίνουν ψεύτικη ζωή, ένα είδος υποκατάστατου δηλαδή. Προφανώς επειδή κάποιους ανθρώπους δεν τούς ικανοποιεί ή Ορθοδοξία, γι' αυτό και ψάχνονται άλλου. Γιατί όμως είναι απογοητευμένοι με την Ορθοδοξία; Πιθανόν, επειδή έχουν απογοητευτεί από κάποιους ορθόδοξους ανθρώπους, είτε από κάποιο σύστημα και δεν προσπάθησαν να ανακαλύψουν τί κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες. Το πνευματικό βάθος δηλαδή των Πατέρων μας και της σοφίας πού κρύβει αυτή ή αγάπη πού βίωσαν.
ΕΡ. Τί ήταν εκείνο για το όποιο ψάχνατε στο πέρασμα σας αυτό;
ΑΠ. Αυτό πού έψαχναν ήταν ή αγάπη. Στις άλλες θρησκείες δεν βρήκα αγάπη. Στο Ισλάμ συνάντησα τον νομικισμό, δηλαδή την επιβολή του νόμου. Στον Ινδουισμό συνάντησα ένα είδος σοφίας, άλλα πού στο τέλος όμως με 33000 θεούς πού πρέπει να πιστεύω, μπερδεύτηκα Οι θρησκείες αυτές είναι ανθρώπινα επινοήματα, δεν μπορούν να σου δώσουν αγάπη. Σου προσφέρουν απλά ωραίες φιλοσοφίες, κάτι πού ίσως μοιάζει με τον Χριστιανισμό, όμως ό βασικός θεός του Ινδουισμού ό Κρίσνα, αναφέρει πώς «εγώ ήλθα για να καταστρέψω τους αμαρτωλούς». Και επειδή ένιωθα και αμαρτωλός και κατεστραμμένος από την παιδική μου ηλικία, θα έλεγα πώς ό Ινδουισμός δεν μου προσέφερε την αγάπη πού έψαχνα Γι' αυτό το λόγο και μπήκα σε ένα βουδιστικό μοναστήρι. Πρέπει να αναφέρω εδώ πώς συνάντησα ένα είδος ανώτερης φιλοσοφίας. Και ξέρετε, δεν είναι μία ανοησία ο βουδισμός, είναι κάτι πού προσφέρεται περισσότερο για τούς διανοούμενους, δεν είναι για απλούς ανθρώπους. Αλλά και πάλι στο μοναστήρι έπρεπε να υποταχθούμε σε 2200 νόμους, χωρίς αγάπη. Κυριαρχούσε ένα είδος εγωκεντρισμού. Νομίζω όμως πώς ή αγάπη έχει να κάνει με το «εσύ», ενώ στο βουδισμό όλα έχουν να κάνουν με το εγώ, εγώ, εγώ! Είναι κάτι πού περιστρέφεται μόνο γύρω από τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με τον άλλο χωρίς αγάπη. Έχουμε τον Τριαδικό Θεό και ή αγάπη ρέει από το ένα πρόσωπο στο άλλο.
Ό Αλλάχ από την άλλη είναι μόνος του. Στον βουδισμό επίσης, ή αγάπη απουσιάζει παντελώς.
Αποσύρεσαι από τον κόσμο για να συγκεντρωθείς στον εαυτό σου και να αφεθείς στο νιρβάνα σου, δηλαδή στο μηδενισμό. Έτσι ούτε αυτό μπορούσε να με ικανοποιήσει. Ό Θεός λοιπόν πού γνώριζε πώς ψάχνω για την πραγματική αγάπη και την αλήθεια, οδήγησε τα βήματα μου στην αληθινή πίστη. Ό ρωμαιοκαθολικισμός και ό προτεσταντισμός κινούνται πολύ επιφανειακά. Έχουν και οι δύο ασφαλώς την ίδια Αγία Γραφή, τούς λείπει όμως ή εμπειρία . Όταν γνώρισα τον γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, σύντομα αντιλήφθηκα πώς ό ίδιος ήταν μία «ζωντανή Βίβλος». Κοντά του ταυτόχρονα είχα την εμπειρία της ζωής και αυτό με άγγιξε τόσο βαθιά.
ΕΡ. Βασική αιτία για τη μεταστροφή σας λοιπόν στην Ορθοδοξία ήταν ό γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ. Τί είδους άνθρωπος ήταν;
ΑΠ. Ήταν ή ενσάρκωση της αγάπης. Κάτι απίθανο. Ακτινοβολούσε την αγάπη γύρω του. Εσύ αμέσως ένιωθες αυτή τη ζέστη της. Όταν με είδε για πρώτη φορά και άνοιξε τα χέρια του, ήταν σαν να με τύλιγε ένα τσουνάμι αγάπης. Αυτή την αγάπη την νιώθω σήμερα ακόμα μέσα μου. Γιατί επρόκειτο για μία αυθεντική αγάπη. Βλέπετε, είναι αυτό πού ψάχνουν οι νέοι σήμερα, και σε κάθε ερωτικό τραγούδι πού ακούνε, τις περισσότερες φορές μιλά για την αιώνια αγάπη. Ή αγάπη αυτή όμως, σύντομα καταρρέει επειδή είναι ανθρώπινη. Ή αγάπη τού Θεού όμως παραμένει γιατί έχει αιώνια προοπτική. Το ίδιο ήταν και ή αγάπη τού γέροντος Σωφρονίου. Όταν ακόμα πηγαίνω σήμερα και τον συναντώ κάτω στην κρύπτη τού Μοναστηριού όπου βρίσκεται ό τάφος του, νιώθω την αγκαλιά του να με τυλίγει μ' αυτή την αγάπη. Όταν βρίσκομαι σε οποιοδήποτε μέρος τού πλανήτη και μιλάω γι' αυτόν, νιώθω ότι πάντοτε είναι μαζί μου. Το ένα σημείο ήταν αυτό. Το δεύτερο είναι ότι είχε χιούμορ. Ήταν διασκεδαστικός. Και αυτό μου άρεσε πολύ. Ξέρετε, υπάρχουν πολλοί θρήσκοι άνθρωποι όχι μόνο ορθόδοξοι αλλά και από άλλες θρησκείες, οι όποιοι είναι πολύ αυστηροί, πού τρέμει κανείς όταν τούς αντικρίζει. Ό γέροντας Σωφρόνιος όμως ήταν πολύ ταπεινός, κατέβηκε στο δικό μου επίπεδο. Χαμήλωσε, όπως χαμήλωσε και ό Χριστός στο δικό μας γήινο επίπεδο. Βλέπετε, αυτό είναι το μυστήριο της αγάπης, πού δυστυχώς λείπει σε αρκετούς χριστιανούς, ακόμα και κληρικούς.
ΕΡ. Κάποιοι ίσως θα μπορούσαν να ισχυριστούν δη και ή Ορθοδοξία είναι ίδια με τις άλλες θρησκείες.
ΑΠ. Ό Χριστός είπε στους μαθητές του «ελάτε να δείτε», δεν τούς δίδαξε μόνο. Έτσι λοιπόν θα έλεγα κι εγώ σ' αυτούς τούς ανθρώπους «πηγαίνετε να δείτε από μόνοι σας». Άλλα θα τούς έλεγα επίσης: «βάλτε τον Χριστό στην καρδιά σας, άλλα σάς παρακαλώ, μην κρίνετε τούς ανθρώπους», γιατί και εγώ ό ίδιος, αυτός πού δίνει τώρα αυτή τη συνέντευξη, είναι ένας κακός χριστιανός, γι' αυτό και μην με εκλαμβάνετε ως ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση. Καλύτερα να πάρετε τούς Πατέρες, τον Χριστό σαν υπόδειγμα Πάρτε ως παράδειγμα τούς Αγίους. Υπάρχουν και σήμερα Άγιοι.
ΕΡ. Γνωρίζουμε ότι ή "Ορθοδοξία στηρίζεται στην "Ανάσταση. Τί σημαίνει για σάς;
ΑΠ. Ή Ανάσταση είναι ασφαλώς το πιο σημαντικό γεγονός στη ζωή μου. Κάποτε φώναζα στον Βούδα και δεν αποκρινόταν, φώναζα στους Ινδουιστές θεούς, στον Κομφούκιο, στον Αλλάχ, κανείς όμως δεν μου απαντούσε. Ό Χριστός όμως, ήταν αυτός πού μπορούσε να νικήσει το θάνατο. Όταν λέω «Χριστός Ανέστη», για μένα αυτό έχει τόσο βαθύ νόημα. Δεν είναι δηλαδή μία φράση πού πρέπει απλά να προφέρω επειδή είναι Πάσχα Είναι πολύ σημαντικό να εννοούμε πραγματικά αυτό πού λέμε επειδή είμαστε ενωμένοι μαζί Του. Με τον αναστημένο Χριστό ό άνθρωπος γεμίζει από αγάπη, γεμίζει από ζωή, σε αντίθεση με άλλες καταστάσεις, όπου ό άνθρωπος διαλύεται και καταλήγει στο μηδενισμό.
ΚΛΑΟΥΣ ΚΕΝΝΕΘ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ΑΡΙΘΜΟΣ 95 ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου