«Η θεία Λειτουργία ήταν πανηγυρική. Ο καιρός είναι καλός και ο ήλιος λάμπει. Δεν αντέχω. Θα πάω να κάνω μια βόλτα. Μου αρέσει να περπατάω μόνος, μου αρέσει η φύση. Όπου και να κοιτάξω, όλα μου προξενούν χαρά!»
Ο γέροντας Ιβάν είναι μια από τις σημαντικότερες, ταπεινές μορφές της σύγχρονης Ορθοδοξίας. Γεννημένος το 1873, με καταγωγή από αγροτική οικογένεια, τελείωσε το ιερατικό σχολείο της ενορίας του. Η μοναστική του κλήση φάνηκε ήδη στα δεκάξι του χρόνια, όπου επισκέφθηκε για πρώτη φορά την ιστορική μονή Βαλαάμ (Βάλαμο) και ξεκίνησε να ζει ασκητικά, διαβάζοντας συνάμα συνεχώς βίους αγίων. Το 1900, μετά την πολυετή λόγω συνθηκών στρατιωτική του θητεία, επιστρέφει για δεύτερη φορά στο μοναστήρι. Από το 1910 ακολουθεί επίσημα τον μοναστικό βίο. Πέρασε από ποικίλες δοκιμασίες πίστης, μέχρι που, το 1921, χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και ιερομόναχος και διορίστηκε ηγούμενος στην Ι. Μονή Πετσένγκα. Ύστερα από δική του παράκληση, το 1932, παραιτήθηκε των καθηκόντων του και επέστρεψε στην Ι. Μονή Βάλαμο. Το 1933 έγινε μεγαλόσχημος, ενώ από το 1938 ανέλαβε έργο πνευματικού. Πολλοί άνθρωποι αναπαύθηκαν πνευματικά κοντά του και πολλοί διατήρησαν μαζί του αλληλογραφία. Γνώρισε και τις πάμπολλες πίκρες του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, και εξακολούθησε να στηρίζει τον κόσμο για όλο αυτό το διάστημα. Κοιμήθηκε ήσυχα στο κελί του, στην Ι. Μονή του Ν. Βάλαμο, στις 5 Ιουλίου 1958.
Ο γέροντας Ιβάν είναι μια από τις σημαντικότερες, ταπεινές μορφές της σύγχρονης Ορθοδοξίας. Γεννημένος το 1873, με καταγωγή από αγροτική οικογένεια, τελείωσε το ιερατικό σχολείο της ενορίας του. Η μοναστική του κλήση φάνηκε ήδη στα δεκάξι του χρόνια, όπου επισκέφθηκε για πρώτη φορά την ιστορική μονή Βαλαάμ (Βάλαμο) και ξεκίνησε να ζει ασκητικά, διαβάζοντας συνάμα συνεχώς βίους αγίων. Το 1900, μετά την πολυετή λόγω συνθηκών στρατιωτική του θητεία, επιστρέφει για δεύτερη φορά στο μοναστήρι. Από το 1910 ακολουθεί επίσημα τον μοναστικό βίο. Πέρασε από ποικίλες δοκιμασίες πίστης, μέχρι που, το 1921, χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και ιερομόναχος και διορίστηκε ηγούμενος στην Ι. Μονή Πετσένγκα. Ύστερα από δική του παράκληση, το 1932, παραιτήθηκε των καθηκόντων του και επέστρεψε στην Ι. Μονή Βάλαμο. Το 1933 έγινε μεγαλόσχημος, ενώ από το 1938 ανέλαβε έργο πνευματικού. Πολλοί άνθρωποι αναπαύθηκαν πνευματικά κοντά του και πολλοί διατήρησαν μαζί του αλληλογραφία. Γνώρισε και τις πάμπολλες πίκρες του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, και εξακολούθησε να στηρίζει τον κόσμο για όλο αυτό το διάστημα. Κοιμήθηκε ήσυχα στο κελί του, στην Ι. Μονή του Ν. Βάλαμο, στις 5 Ιουλίου 1958.
Σειρά: Ανθούσα
Διαστάσεις 14χ20,5, χαρτόδετο, 104 σελ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΙΣΤΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου