Ποίοις ευφημιών στέμμασιν, αναδήσωμεν Πέτρον καί Παύλον; τούς διηρημένους τοίς σώμασι, καί ηνωμένους τώ Πνεύματι, τούς θεοκηρύκων πρωτοστάτας, τόν μέν, ως τών Αποστόλων προεξάρχοντα, τόν δέ, ως υπέρ τούς άλλους κοπιάσαντα, τούτους γάρ όντως αξίως, αθανάτου δόξης, διαδήμασι στεφανοί, Χριστός ο Θεός ημών, ο έχων τό μέγα έλεος.
Ποίοις υμνωδιών κάλλεσιν, ανυμνήσωμεν Πέτρον καί Παύλον, τής θεογνωσίας τάς πτέρυγας, τάς διαπτάσας τά πέρατα, καί πρός ουρανόν ανυψωθείσας, τάς χείρας, Ευαγγελίου τού τής χάριτος, τούς πόδας, τής αληθείας τού κηρύγματος, τούς ποταμούς τής σοφίας, τού Σταυρού τά κέρατα, δι' ών δαιμόνων οφρύν, Χριστός καταβέβληκεν, ο έχων τό μέγα έλεος
Ποίοις πνευματικοίς άσμασιν, επαινέσωμεν Πέτρον καί Παύλον; τά τήν αθεότητα σφάττοντα, καί μή αμβλυνόμενα στόματα, τής φρικτής τού Πνεύματος μαχαίρας, τά Ρώμης, περιφανή εγκαλλωπίσματα, τά πάσης τής οικουμένης εντρυφήματα, τάς τής Καινής Διαθήκης, θεογράφους πλάκας, νοουμένας άς εν Σιών, Χριστός εξεφώνησεν, ο έχων τό μέγα έλεος.
Τώ τριττώ τής ερωτήσεως, τώ, Πέτρε φιλείς με, τό τριττόν τής αρνήσεως, ο Χριστός διωρθώσατο, διό καί πρός τόν κρυφιογνώστην ο Σίμων, Κύριε, πάντα γινώσκεις, τά πάντα επίστασαι, σύ οίδας όι φιλώ σε, Όθεν πρός αυτόν ο Σωτήρ, Ποίμαινε τά πρόβατά μου, ποίμαινε τήν εκλογάδα μου, ποίμαινε τά αρνία μου, ά εν τώ ιδίω αίματι περιεποιησάμην εις σωτηρίαν, Αυτόν ικέτευε, θεομακάριστε Απόστολε, δωρηθήναι ημίν τό μέγα έλεος.
Καθολικής α' Επιστολής Πέτρου
τό Aνάγνωσμά (Κεφ. 1, 3-9)
Αδελφοί, ευλογητός ο Θεός, καί Πατήρ τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο κατά τό πολύ αυτού έλεος αναγεννήσας ημάς εις ελπίδα ζώσαν, δι' αναστάσεως Ιησού Χριστού εκ νεκρών, εις κληρονομίαν άφθαρτον, καί αμίαντον, καί αμάραντον, τετηρημένην εν ουρανοίς εις ημάς τούς εν δυνάμει Θεού φρουρουμένους διά πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην αποκαλυφθήναι εν καιρώ εσχάτω εν ώ αγαλλιάσθε, ολίγον άρτι ( εί δέον εστί ) λυπηθέντες εν ποικίλοις πειρασμοίς, ίνα τό δοκίμιον υμών τής πίστεως, πολύ τιμιώτερον χρυσίου τού απολλυμένου, διά πυρός δέ δοκιμαζομένου, ευρεθή εις έπαινον καί τιμήν καί δόξαν, εν αποκαλύψει Ιησού Χριστού, Όν ουκ ειδότες αγαπάτε, εις όν άρτι μή ορώντες, πιστεύοντες δέ, αγαλλιάσθε χαρά ανεκλαλήτω καί δεδοξασμένη, κομιζόμενοι τό τέλος τής πίστεως υμών, σωτηρίαν ψυχών.
Καθολικής α' Επιστολής Πέτρου
τό Ανάγνωσμα (Κεφ. 1, 13-19)
Αγαπητοί, αναζωσάμενοι τάς οσφύας τής διανοίας υμών, νήφοντες, τελείως ελπίσατε επί τήν φερομένην υμίν χάριν, εν αποκαλύψει Ιησού Χριστού, ως τέκνα υπακοής, μή συσχηματιζόμενοι ταίς πρότερον εν τή αγνοία υμών επιθυμίαις, αλλά, κατά τόν καλέσαντα ημάς Άγιον, καί αυτοί Άγιοι εν πάση αναστροφή γενήθητε. Διότι γέγραπται. Άγιοι γίνεσθε, ότι εγω Άγιός ειμι. Καί, εί Πατέρα επικαλείσθε τόν απροσωπολήπτως κρίνοντα κατά τό εκάστου έργον, εν φόβω τόν τής παροικίας υμών χρόνον αναστράφητε, ειδότες, ότι ου φθαρτοίς, αργυρίω ή χρυσίω, ελυτρώθητε εκ τής ματαίας υμών αναστροφής πατροπαραδότου, αλλά τιμίω αίματι, ως αμνού αμώμου καί ασπίλου Χριστού.
Τά κατά πόλιν δεσμά καί τάς θλίψεις σου, τίς διηγήσεται, ένδοξε Απόστολε Παύλε; ή τίς παραστήσει τούς αγώνας καί τούς κόπους σου, ούς εκοπίασας εν τώ Ευαγγελίω τού Χριστού, ίνα πάντας κερδήσης, καί Χριστώ προσαγάγης τήν Εκκλησίαν, Αλλά ταύτην αίτησαι, φυλάττειν τήν καλήν σου ομολογίαν, μέχρι τελευταίας αναπνοής, Παύλε Απόστολε, καί διδάσκαλε τών Εκκλησιών.
Πέτρε, κορυφαίε τών ενδόξων Αποστόλων, η πέτρα τής πίστεως, καί Παύλε θεσπέσιε, τών Αγίων Εκκλησιών ο ρήτωρ καί φωστήρ, τώ θείω θρόνω παριστάμενοι, υπέρ ημών Χριστώ πρεσβεύσατε.
Ποία φυλακή ουκ έσχε σε δέσμιον; ποία δέ Εκκλησία ουκ έχει σε Ρήτορα; Δαμασκός μέγα φρονεί επί σοί Παύλε, είδε γάρ σε σκελισθέντα φωτί, Ρώμη σου τό αίμα δεξαμένη, καί αυτή κομπάζει, αλλ' η Ταρσός πλέον χαίρει, καί πόθω τιμά σου τά σπάργανα, Αλλ' ώ Παύλε Απόστολε, τό καύχημα τής οικουμένης, προφθάσας ημάς στήριξον.
Τών Αποστόλων άπαντες, τήν κορυφήν υμνήσωμεν, Πέτρον καί Παύλον τούς θείους, τής οικουμένης φωστήρας, τούς κήρυκας τής πίστεως, τάς θεολόγους σάλπιγγας, δογμάτων τούς εκφάντορας, τής Εκκλησίας τούς στύλους, καί καθαιρέτας τής πλάνης.
Χριστός η πέτρα, τών Αποστόλων πρόκριτε, διά σού εν εαυτώ τήν Εκκλησίαν εθεμελίωσεν, ής πύλαι, Άδου ού κατισχύσουσιν, αιρετικών γλωσσαλγίαι, ουδ' ου μή πορθήσουσι βαρβάρων φρυάγματα, Ταύτην ούν ρύσαι πειρασμών καί κινδυνων, ταίς σαίς ικεσίαις παμμακάριστε.
Υβριστής καί διώκτης τής Εκκλησίας γέγονας, Παύλε παμμακάριστε, ουρανόθεν δέ κληθείς, υπερήσπισας ταύτης παραδόξως, ήν ικέτευε ρυσθήναι εκ κινδύνων, καί σωθήναι τάς ψυχάς ημών.
Τών πλημμελημάτων τήν λύσιν, ταίς ικεσίαις σου παράσχου, φωτισμόν τε καρδίας, καί ευφροσύνην πνεύματος τοίς υμνούσι, τήν μνήμην σου Απόστολε.
Συνεκράθη τώ πόθω σου ο Παύλος, τήν καλήν δέ αλλοίωσιν εξέστη, ουχ εαυτώ γάρ έζη ο αοίδιμος, είχε δέ οικτίρμον, ζώντα εν αυτώ σε, εις πάντας τούς αιώνας
Νύν αναλύσας Απόστολε, πρός τόν υπό σού αενάως ποθούμενον, αυτώ τε ως θεράπων συναυλιζόμενος, απαύστοις ικεσίαις, τούς σούς ικέτας πρός σέ έλκυσον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου