Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΠΣΚΩΦ "Εμείς από τη δική μας οπτική γωνία δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε σωστά όλα, όσα συμβαίνουν σε μας και γύρω μας."


Αγαπητή εν Κυρίω Ν.!


 Έλαβα το γράμμα σας. Μα ποιος από μας μπορεί να διαφωνήσει με τον Θεό. ποιος τολμά να τον μεμφθεί; Αυτός κανένα δεν συμβουλεύεται και σε κανένα δεν δίνει λογαριασμό. Εμείς από τη δική μας οπτική γωνία δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε σωστά όλα, όσα συμβαίνουν σε μας και γύρω μας.


Ορίστε, βαδίζω την «οδό του αίματος» της μονής μας και κλείνοντας τα μάτια ενώνομαι με την πένθιμη πορεία του 16 αι. πίσω από τον τσάρο Ιβάν τον Τρομερό, που σηκώνει στα χέρια του το αποκεφαλισμένο σώμα του ηγουμένου της μονής μας Κορνηλίου. Φρίκη, λύπη, σύγχυση στην καρδιά καθενός, που βαδίζει αυτή τη θλιβερή πορεία.


Να όμως που στον 20° αιώνα η Εκκλησία προσεύχεται σε αυτό τον ηγούμενο: «Όσιομάρτυς Κορνήλιε, πρέσβευε τω Θεώ υπέρ ημών». Κι αυτός πρεσβεύει, διότι λόγω της αγιότητος του βίου και του μαρτυρικού τέλους του έχει λάβει παρρησία να είναι οικείος του Θεού και μεσίτης υπέρ όσων τον παρακαλούν. Με τις ευχές του στέκεται και ζει η μονή χωρίς να διακόψει τη μοναχική ζωή και τις ευχές προς τον Θεό. Όμως τον 16° αιώνα δεν θα μπορούσε από ένα στήθος να ξεσπάσει γογγυσμός για το συμβάν και μομφή προς τον Θεό: γιατί; για ποιο λόγο; Αλλά άλλη η κρίση των ανθρώπων κι άλλη η κρίση του Θεού.


Υποφέρετε, υποφέρετε με όλη την ύπαρξη σας, έως γογγυσμού, έως θεοεγκαταλείψεως, υποφέρετε επειδή γίνεστε βάρος σε άλλους, τους οικείους σας. Ξέρετε όμως, τα βάσανα σας και ο κόκκος ευσπλαχνίας κι η συμπόνια των οικείων προς εσάς κι η βοήθεια τους σας λογίζεται ως αγώνας, που μεσιτεύει για τη σωτηρία της ψυχής.



Ναι, ο σταυρός της ζωής σας, αναμφίβολα, είναι εξαιρετικά βαρύς, αλλά και η αξία του είναι μεγάλη, διότι δεν λογίζεται μόνο σε σας ως αγώνας, αλλά και σε όλο το σόι σας. Βέβαια, καλό θα ήταν επίσης να σηκώνετε τον σταυρό σας χωρίς γογγυσμό βαθύτερα και συχνότερα να υψώνετε τον νου και την καρδιά προς τον Θεό, εκεί όπου είναι η Πατρίδα μας. όπου είναι ο Πατέρας μας ο Οποίος αγαπά ασυγκρίτως περισσότερο από το οτιδήποτε κάθε ένα τέκνο Του.  Για χάρη του Χριστού, συγχωρήστε με.

 Διότι δεν σας γράφω κενά λόγια, αλλά μιλώ από την καρδιά κι από τη μεγάλη πείρα της ζωής μου, σας μιλώ από τον δικό μου σταυρό της ζωής (και σιγανά, μόνο για σας θα το πω: αυτός ο σταυρός μου δεν είναι μικρός" δόξα τω Θεώ για όλα!). Πόσο σύντομη είναι η ζωή μας και πόσο μεγάλη η αιωνιότητα, όπου μας περιμένει η χαρά του να είμαστε μαζί με τον Θεό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΕ ΛΕΠΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ


Δεν υπάρχουν σχόλια: