Διδακτικές σοφές σκέψεις ανωνύμου Μοναχού............

*           Την «κοινωνία του Θεού», όταν ό άνθρωπος χάση, σκοπούς και μέσα ανθρώπινα πολλά στην ζωή του δημιουργεί και ματαιοπονεί.

*           Όταν ό άνθρωπος ολοένα μακρύνετε από τον Θεό και έχει στο φως το αληθινό τα μάτια του κλεισμένα, τί θα τον ωφελήσει και αν πέτυχε την «διάσπαση» του ατόμου; Ή πρώτη γνώση και αληθινή σοφία είναι να προσκολληθούμε στον Θεό και να ανοίξουμε τα μάτια μας στο φως του Χριστού, κάθε άνθρωπος, κάθε φυλής και χώρας.

*           

*           Ό ανελεήμων άνθρωπος, ό τσιγκούνης, είναι πιο κάτω από τον φονιά.

*           Πρόσεχε μπρός στον άκληρο, τον περιφρονημένο, τον άστεγο, τον ασθενή, τον ξένο και πεινασμένο' ό Ύψιστος και Ουράνιος τον κάλεσε αδελφό Του και κάθε συμπεριφορά σου σε αυτόν ανάγεται στο Πρόσωπό Του.

*           Φεύγε τον πλούτον, φεύγε τον, είναι παγίς διαβόλου, αυτός γεννάει τα δεινά του κόσμου αυτού όλου. Αρκέσου σ’ την «ευσέβεια την μετά αυταρκείας» μέγας είν’ πλούτος κι’ έρεισμα ζωής καλής κι’ αγίας.

*           Το τέλος μας εδώ στην γη κάποτε θα σημάνει, χαρά σ’ αυτόν πού τον καιρό τού βίου του δεν χάνει.

*           Στην πρόσκαιρη εδώ ζωή ό υψηλότερος σκοπός και στόχος μας πρέπει να 

είναι ή κάθαρσης και ό εξαγνισμός της ψυχής μας.

*           Για να σκηνώσει ή χάρις του Θεού στην ψυχή μας, πρέπει τον νου και την καρδιά να υψώνουμε μόνον στον Θεό.

*           Ποτέ δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι κάθε τι στον κόσμο αυτό άμετρα αν αγαπήσουμε θα μάς μολύνει την ψυχή. Και αν οποιοδήποτε κτίσμα το νου μας ποτέ 

θέλξει, με την δύναμη τού Θεού να απομακρύνουμε την φαύλη έλξη.

*           Χωρίς τον άνθρωπο ό Θεός τον άνθρωπο έχει φτιάξει, μα δεν τον σώζει αν και αυτός ότι μπορεί δεν πράξη.

*           Κι’ αν εΐν’ ό όλος άνθρωπος μονάχα μια σταγόνα, κι’ ειν’ ό Θεός Ωκεανός πού ρέει στον αιώνα, στ’ άπειρο τη σταλαγματιά καθένας αν δεν δώση, με το Σωσμό ποτέ αυτός, ποτέ δεν θ’ ανταμώσει.

*           Ή υπομονή και ή εγκαρτέρηση, πού δείχνουμε στα δεινά της πρόσκαιρης ζωής με ευχάριστη γλώσσα, είναι ότι αγιότερο μπροστά στον Θεό. Σέ όλα πού μάς συμβαίνουν να τα αντιμετωπίζουμε με προσευχή, υπομονή, μετάνοια, ελπίδα και δοξολογία.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ .ΤΟΜΓ. 1975. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΘΗΒΩΝ.