ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ) ) ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ." Ευλογημένοι είναι εκείνοι πού σ’ αυτή τη ζωή αγάπησαν το Χριστό κι έμαθαν να επικαλούνται το όνομά Του μέρα και νύχτα, μαζί με την ανάσα και το χτύπο της καρδιάς τους. Πάνω από την άβυσσο θα γνωρίζουν ποιόν πρέπει να καλέσουν για βοήθεια"

«Τί γάρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον, και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;» (Μάρκ. η'36- 37). Τί θα ωφεληθεί ό άνθρωπος αν κερδίσει όλον τον  κόσμο, αλλά χάσει την ψυχή του; Ή τί αντάλλαγμα μπορεί να δώσει ό άνθρωπος για την ψυχή του;

Τα λόγια αυτά ρίχνουν περισσότερο φως στα προηγούμενα. Από αυτά προκύπτει ότι ό Κύριος θεωρεί πώς ή ψυχή του ανθρώπου αξίζει περισσότερο από τον κόσμο ολόκληρο. Από αυτά προκύπτει επίσης τί είδους ψυχή πρέπει να χάσει ό άνθρωπος για να κερδίσει την ψυχή του: να χάσει την καταρρακωμένη ψυχή, εκείνην πού είναι βουτηγμένη στον κόσμο, πού την έχει γονατίσει ό κόσμος, πού είναι δουλωμένη στον κόσμο. Όταν ό άνθρωπος χάσει τέτοια λεγόμενη «ψυχή», τότε θα σώσει την πραγματική ψυχή του. Αν απορρίψει την απατηλή ζωή, θα κερδίσει την αληθινή.

Ποιά ή ωφέλεια αν κερδίσει κανείς τον κόσμο ολόκληρο, όταν ό κόσμος αυτός είναι προορισμένος για καταστροφή, και να βλάψει την ψυχή του, πού είναι προορισμένη για την αιωνιότητα; Ό κόσμος πλησιάζει προς το τέλος του. Στο τέλος θ’ αποβληθεί σαν ένα σκοροφαγωμένο ρούχο. Οι αληθινές ψυχές, αυτές πού αγαπούν το Χριστό, θα πετάξουν τότε στη βασιλεία της αιώνιας νεότητας. Το τέλος του κόσμου θα σημάνει την έναρξη μιας νέας ζωής για την ψυχή. Τί αξίζει τότε για τον άνθρωπο ολόκληρος ό κόσμος, όταν σύντομα θα χωριστεί απ’ αυτόν, όταν ό κόσμος ολόκληρος στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον θα αποσυντεθεί και θα εξαφανιστεί σαν όνειρο πού πέρασε; Σέ τί θα του χρησιμεύσει ένα αβοήθητο κουφάρι; Τί αντάλλαγμα αξίζει να δώσει για την ψυχή του;

Προσέξτε! Ακόμα κι αν ολόκληρος ό κόσμος ανήκε στον άνθρωπο, ό Κύριος δέ θα τον δεχόταν ως αντάλλαγμα της ψυχής του. Μα ό κόσμος δεν ανήκει στον άνθρωπο, αλλά στο Θεό. Ό Θεός τον έφτιαξε και τον παρέδωσε στον άνθρωπο για χρήση, για χάρη ενός μεγαλύτερου αγαθού, μεγαλύτερου και πολυτιμότερου από τον κόσμο. Το μεγαλύτερο δώρο πού ό Θεός έδωσε στον άνθρωπο είναι ή κατ’ εικόνα Του ψυχή. Και το μέγιστο αυτό δώρο θα το ζητήσει πίσω όταν ό ίδιος ευδοκήσει. Ό άνθρωπος δεν μπορεί να επιστρέφει τίποτα στο Θεό στη θέση της ψυχής του. Ή ψυχή είναι ό βασιλιάς, όλα τ’ άλλα είναι δούλοι. Ό Θεός δε θα δεχτεί ένα δούλο στη θέση του βασιλιά, ούτε κάτι θνητό στη θέση του αθάνατου.

Τί αντάλλαγμα μπορεί να δώσει ό αμαρτωλός για την ψυχή του; Εφόσον ό άνθρωπος εξακολουθεί να ζει σωματικά στον κόσμο γοητεύεται απ’ αυτόν, πιστεύει πώς ό κόσμος είναι πολύτιμος. Όταν όμως χωρίζεται από το σώμα, συνειδητοποιεί πώς χωρίς το Θεό και την ψυχή δεν υπάρχει τίποτα πού ν’ αξίζει. Μα είναι πολύ αργά. Τότε δεν μπορεί να σκεφτεί να δώσει κάτι αντάλλαγμα για την ψυχή του. Πόσο δυσχερής είναι ή θέση της αμαρτωλής ψυχής όταν ανακαλύπτει πώς όλα όσα την έδεναν με το Θεό και τον κόσμο έχουν τώρα διαρραγεί, πώς τώρα είναι γυμνή και άμοιρη στον πνευματικό κόσμο! Σέ ποιόν μπορεί να κραυγάσει για βοήθεια; Ποιό όνομα μπορεί να επικαλεστεί; Από ποιό άκρο ιματίου μπορεί να πιαστεί καθώς πέφτει μέσα στην ατέλειωτη και αιώνια άβυσσο;

Ευλογημένοι είναι εκείνοι πού σ’ αυτή τη ζωή αγάπησαν το Χριστό κι έμαθαν να επικαλούνται το όνομά Του μέρα και νύχτα, μαζί με την ανάσα και το χτύπο της καρδιάς τους. Πάνω από την άβυσσο θα γνωρίζουν ποιόν πρέπει να καλέσουν για βοήθεια. Θα ξέρουν ποιό όνομα να επικαλεστούν. Θα ξέρουν από ποιό άκρο ιματίου να πιαστούν. Εκείνοι θα βρίσκονται πραγματικά έκτος κινδύνου, θα καλύπτονται κάτω από τις φτερούγες του αγαπημένου τους Κυρίου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ