'Ύστερα από πολλή προσευχή καί πνευματική ετοιμασία, στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα, ξεκίνησε τή λειτουργία του Ιδρύματος, παράλληλα μέ τή λειτουργία του Εργαστηρίου ραπτικής, πού ήταν ό επαγγελματικός της χώρος. Μέ τή συνεργασία καί άλλων δεσποινίδων, πού άκολούθησαν τό παράδειγμά της, ανέλαβαν την ευθύνη της ανατροφής παιδιών πού βρίσκονταν σε ανάγκη. Ή δεκαετία του εξήντα ήταν γιά τίς αφιερωμένες, στο έργο πλέον, δεσποινίδες, πολύ δύσκολη.
Μέ τά χρόνια, ό κόσμος γνώρισε τό θεάρεστο έργο, τό Εργαστήρι δεν λειτουργούσε πλέον καί ή προσοχή ήταν στραμμένη στα παιδιά, πού αυξάνονταν συνεχώς. Ή μακαριστή Άννα, μέ τή συμβουλή καί τή στήριξη πνευματικών Πατέρων καί κυρίως του μακαριστού κυρού Κωνσταντίνου, Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων (1918-2007), έκανε τό άνοιγμα καί μέ τίς Κατασκηνώσεις στήν Αράχοβα. Έπρεπε τά παιδιά να έχουν ένα στέκι τό Καλοκαίρι, έναν χώρο ευχάριστο, ώστε να φιλοξενούν καί τίς φίλες τους. Ό χώρος αυτός έμελλε να γίνει χώρος αναψυχής πολλών ανθρώπων, όλων τών ηλικιών, άπ’ όλη την Ελλάδα.
Ποιος θα μπορούσε να διηγηθεί τούς κόπους καί τούς μόχθους της γυναίκας αυτής, προκειμένου να ανταποκριθεί στα βαρεία της καθήκοντα. Ή Πίστη της καί ή Αγάπη στο Θεό, την έκαναν αληθινό σκεύος εκλογής ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες διαπαιδαγώγησης τών παιδιών, πνευματικής στήριξης τών συνεργατών της καί παρηγοριάς όσων προσέτρεχαν σ’ αυτήν.
Σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι είναι αποπροσανατολισμένοι καί άνευροι, χωρίς αντιστάσεις καί αγωνιστικότητα, ή μακαριστή Άννα, γιά μισόν καί πλέον αιώνα, μιλούσε γιά τό Χριστό στις καρδιές τών ανθρώπων καί άγωνιζόταν, ώστε να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις καλλιέργειας τών χριστιανικών αρετών. Από τή μελέτη τών Πατέρων της Εκκλησίας μας, έμαθε να φροντίζει τόν εαυτό της να μην παρεκκλίνει από την αρετή, ή οποία φέρει καί ψυχική αγαλλίαση. Ή Πίστη στο Χριστό ήταν τό βίωμα, πού αντιφέγγιζε στο πρόσωπό της, καί τό χαμόγελό της μαρτυρούσε την αισιοδοξία πού φώτιζε τά σκοτάδια γύρω της. Ή Αγάπη ήταν τό χαρακτηριστικό της. Ή Αγάπη στον κλήρο, ή Αγάπη στα παιδιά, ή Αγάπη σε όλους πού γνώριζε ή καί πού δεν είχε ακόμη γνωρίσει...
Ή Ελληνορθόδοξη Παράδοση, μέσα στήν όποια μεγαλώνουν τά παιδιά της μεγάλης, πλέον, Οικογένειας της «ΑΓΙΑΣ ΤΑΒΙΘΑ», μεταλαμπαδεύονταν μέ ποικίλες δράσεις, τόσο στη Λειβαδιά, όσο καί στήν Αράχοβα καί ή αείμνηστη Άννα τίς αναλάμβανε μέ ενθουσιασμό. Όσοι γευθήκαμε από τούς καρπούς του αγώνα της, προσευχόμαστε στον Κύριο να αναπαύει την ευλογημένη ψυχή της καί μέ την ευχή της να πορευόμαστε, άκολουθώντας τά ίχνη της.
Μανούλα, Γερόντισσα Άννα, αιωνία σου ή μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου