Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ) " Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ"

Εκτός από όλες αύτές τίς ιδιοτροπίες του, ό Στάρετς, είχε κι ένα ακόμη χαρακτηριστικό: την αγάπη καί την ευσπλαχνία γιά τά πουλιά καί τά ζώα.

Υπήρχε ένα μικρό τετράγωνο κομμάτι γης πού εκτείνονταν άπό τόν φράχτη τού ερημητηρίου Κιταγιέφσκαγια μέχρι τά όρια τού Μοναστηριού. 


Βλέποντας ό Θεόφιλος ότι ή γή δέν καλλιεργούνταν άπό κανένα, μίσθωσε ένα χωρικό να την όργώση καί νά σπείρη καναβούρι.

«Τι τό χρειάζεσαι τό καναβούρι Μπάτουσκα;».

«Τά πουλιά τού ουρανού θάρχονται έδώ καί θα τρώνε».

Ό χωρικός έκανε όπως τού είπε. Τό καναβούρι μεγάλωσε, κι ολόκληρα σμήνη άπό πουλιά πετούσαν εκεί γιά νά τραφούν καί να φτιάξουν τίς φωλιές τους.

Κάποτε, εισέβαλε ένας μεγάλος αριθμός ποντικών στό κελλί τού Στάρετς, εξ αίτιας τής ποικιλίας τών τροφίμων πού βρίσκονταν σ’ αύτό.

Ό Θεόφιλος άγανακτισμένος άπό τις νυχτερινές τους επιδρομές, αποφάσισε να βάλη ένα τέλος σ’ αύτές.

Φώναξε έναν νεαρό άναγνώστη καί τού είπε:

«Πιάσε μου τόν ήγούμενο. Πιάστον καί θα σου δώσω λεφτά να πάρης ένα σταφιδόψωμο».

«Πώς μπορεί να πιαστή, άφού κάθεται συνέχεια στό κελλί του; Γιά πήγαινε να δοκιμάσης. Θα σ’ αρχίσει μέ τό μπαστούνι του, καί δεν θα τό ξεχάσης όσο ζής!» άπάντησε χαμογελώντας ό αναγνώστης. Νόμισε πώς ό Θεόφιλος μιλούσε γιά τόν ηγούμενο, τόν Ιερομόναχο Ιώβ.

«Όχι! Όχι, αύτόν τόν ηγούμενο άνόητε!».

«Έ, ποιόν τότε, Μπάτουσκα;».

«Έναν πού πιάνει ποντίκια. Πιάσε έναν άτυχο άλητόγατο. Θα κάνη τή δουλειά του μια χαρά. Ένας σπιτικός γάτος, τό μόνο πού θα κάνη, Θάνε να τεντώνεται καί να κοιμάται μπροστά στήν σόμπα».

Σύντομα ένας γάτος βρέθηκε καί τά ποντίκια έξολοθρεύτηκαν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ.