ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ

Το μόνο άτομο που επέζησε του ναυαγίου έφτασε σε ένα ακατοίκητο νησί. Προσευχήθηκε με όλη του τη δύναμη για σωτηρία και κάθε μέρα κοίταζε στον ορίζοντα, αλλά κανείς δεν έφτανε για τη διάσωση.
Εξαντληθεί, τελικά έχτισε μια καλύβα από τα συντρίμμια του πλοίου για να προστατευθεί από τα στοιχεία και να σώσει τα λίγα πράγματα του. Αλλά μια μέρα, μετά από περιπλάνηση σε αναζήτηση τροφής, επέστρεψε και είδε ότι η καλύβα του ήταν περιτυλιγμένη με φλόγες και ο καπνός ανέβαινε στον ουρανό. Το χειρότερο πράγμα συνέβη: έχασε τα πάντα.
Αγκαλιασμένος από τη θλίψη και την απελπισία, αναφώνησε: «Θεέ μου, γιατι;».
Νωρίς το επόμενο πρωί ξύπνησε από τους ήχους ενός πλοίου που έφτασε στο νησί, για την διάσωση.
"Πώς ξέρετε ότι ήμουν εδώ;" Ρώτησε τον άνθρωπο από τους διασώστες του.
"Είδαμε την πυρκαγιά σας," είπαν.

Πόσο εύκολη είναι η απελπισία όταν έρθει το πρόβλημα. Αλλά μην το εγκαταλείπετε, επειδή ο Θεός φροντίζει για μας, ακόμα και όταν υποφέρουμε από θλίψη και πόνο. Αυτό πρέπει να θυμάστε κάθε φορά που η καλύβα σας καίγεται στο έδαφος: ίσως είναι μια φωτιά σήματος που καλεί τον Θεό να βοηθήσει.