ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ. ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ  ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ  Φιλάρετος ,ὁ καί χρηματίσας Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Κωνσταμονίτου διηγούταν πώς ἡ μητέρα τοῦ , ἄν καί πολύ νέα στήν ἡλικία , ἐνόσω ὁ ἄντρας τῆς ἔλειπε ἐργάτης στήν διώρυγα τοῦ Παναμά, ντυνόταν στά μαῦρα σάν καλόγρια διότι ἦταν πολύ ὄμορφη καί δέν ἤθελε νά δίδει ἀφορμές γιά σκάνδαλα καί πειρασμούς .Τελικά δέν γύρισε ποτέ,ὅπως καί ποτέ δέν ἔβγαλε και εκείνη τά μαῦρα ἀπό ἐπάνω της.

Ὅταν λοιπόν νέος ὁ π.Φιλάρετος ἐπισκέφθηκε τό Περιβόλι Τῆς Παναγίας  πῆρε νά γυρίζει τά Μοναστήρια καί  ὅταν ἔφτασε κάποτε καί στήν Κωνσταμονίτου ρώτησε,

- Ποιό Μοναστήρι είναι αὐτό;

-Τοῦ Ἁγίου Στεφάνου.

-Ἅ, ὡραία! Στέφανο ἔλεγαν καί ἕνα Μπάρμπα μου,ἐδῶ λοιπόν θά καθίσω.Ἔτσι ὁ καλός Θεός  ἔδωσε στήν ψυχή τοῦ  τήν ἀπαραίτητη πληροφορία.

Ἀγαποῦσε  μάλιστα πολύ τήν Παναγία,ὅπως ἄλλωστε ὅλοι οἱ Ἀθωνίτες Μοναχοί.

Τούς προσκηνυτές τούς ἐξομολογοῦσε σέ ἕνα Ἐκκλησάκι ,πάνω ἀπό τήν πύλη τῆς Μονῆς .

-Πές τά στήν Παναγία ἔλεγε  καί παράλληλα καμωνόνταν πώς κοιμότανε.

Μετά σάν τελείωνε τήν ἐξαγόρευση ἔλεγε μέ βεβαιότητα 

 -Ἀααα, ἐγώ νά δεῖς τί ἔχω κάνει !πολύ ποιό μεγάλα ἁμαρτήματα ἀπό ἐσένα.

Ἀφού  τελείωνε ἡ ἀκολουθία ἤθελε νά καθότανε καί ἄλλο στόν Ναό  νά προσευχηθεῖ γιά ὅσους εἴχανε ἀνάγκη.

-Ἔλα Γέροντα νά σέ ἀνεβάσουμε στό κελί σου.

Μά ἐκεῖνος τούς ἔδιωχνε εὐγενικά  .

-Ἄμετε τώρα καί ἐμένα θά μέ ἀνεβάσει ὁ Ἄγγελός μου.΄Καί ὕστερα ἀπό ὤρα ἀκούγανε νά φωνάζει  τοῦ Ἀγγέλου του

-Ἔλα…Ἔλα νά πᾶμε ἐπάνω.

ΚΑΠΟΤΕ ἕνας Ἱερομόναχος  στήν Σιμωνόπετρα διαμαρτυρήθηκε διότι ὁ Ἐκκλησιαστικός του ἔδωσε μία πιό ἁπλή στολή γιά τήν Θεία Λειτουργία.

Ὅταν τό ἄκουσε ὁ μακαριστός  καί ὀσιότατος Ἡγούμενος Αἰμιλιανός τόν κάλεσε καί τοῦ ἔδωσε ἐντολή νά πάρει τήν καλή στολή πού ἐπιθυμοῦσε καί νά τήν κάψει ὁλόκληρη στήν μασίνα (σόμπα μέ ξύλα).

Ο ΓΕΡΩΝ Συμεών στήν Ι.Μονή Ξενοφῶντος δίπλα ἀπό τό τζάκι στό κελλί τοῦ εἶχε τό σάρωμα καί τό φαράσι.Μερικές τάβλες μπηγμένες  στόν τοῖχο γιά κρεβάτι.Μία Εἰκόνα τῆς Παναγίας.Δεξιά της Ἁγίας Εἰκόνος βάγια ἀπό τῶν Βαϊων,ἀριστερά δεντρολίβανο ἀπό τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.Τήν λαμπάδα καί τό κομποσχοίνι τῆς κουρᾶς του.

Πολλές φορές τόν ἄκουγαν πού ἐπιτιμοῦσε τόν διάβολο.Καί ἄλλες φορές οἱ πατέρες τόν ἔβλεπαν ὁλοφώτεινο στό κελί του,στήν  Ἐκκλησία καί στίς ἀγρυπνίες.Αὐτός ὁ ταπεινός πού μέ τήν βιωτή του ὑμνοῦσε τό Ἄκτιστον Φῶς  τῆς Παναγίας Τριάδος τόσο ἁπλότητα καί ἀσκητικό φρόνημα  εἶχε πού ἔριχνε  τό κανταΐφι μέσα στήν ψαρόσουπα καί ὅταν τόν ρωτούσανε γιά αὐτήν τήν ἀκαταστασία ἀπαντούσε χαμογελώντας

-Τί σέ μέλει εὐλογημένε;κάνε τήν δουλειά σου, ὅλα μαζί θά πᾶνε μέσα στήν κοιλιά.

Από το βιβλίο «ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ» π.Διονύσιος Ταμπάκης