ΠΡΙΝ ΤΟ...''ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ''

ΠΡΙΝ ΤΟ...''ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ''

Δεν ξέρω αν το νοιώθεις κι εσύ, ότι σιγά σιγά πλησιάζουμε στο τέλος!

Και ξέρεις τι είναι τέλος; Να συνειδητοποιήσεις ότι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο απομακρύνθηκες από Τον Χριστό!

Και φυσικά, δεν ευθύνεσαι μονάχα εσύ γι ' αυτό! Πολλοί οι λόγοι, που αλλού η ευθύνη σου είναι τεράστια, κι αλλού μικρότερη!

Ένα έρμαιο έγινες, στα θέλγητρα των επίγειων ''αρχόντων'', γιατί ο ουράνιος, δεν έχει πεί ακόμη την τελευταία Του λέξη!

Εσύ στη μέση-ώς αμνός επί σφαγή-και γύρω σου, βρυχώμενοι οι ουράνιοι κι επίγειοι λέοντες, που καραδοκούν να σε κατασπαράξουν.

Θόρυβος, ματαιότητα, αυτοθέωση, ατομικό συμφέρον, ύλη, κυβερνήσεις ακυβέρνητες, παγκόσμια κέντρα εξουσίας, μόδες, ξενόφερτες αλλότριες συνήθειες, αιρέσεις, διαιρέσεις, σχίσματα, παπικά αλάθητα(!), γιόγκες, αγαλματίδια του βούδα, διαστροφές, πανσεξουαλισμός, πανηδονισμός, αχαλίνωτη διασκέδαση, βόρβορος, σκοτεινά κέντρα εξουσίας, γκουρού και διανοητές, οραματιστές, αυτόκλητοι ''μεσσίες'' και ''προφήτες'', λατρεία για την κτίση και όχι για Τον Κτίστη, λατρεία για τα ζώα κι όχι για τους ανθρώπους, σοδομισμός, σκοταδισμός, "διαφωτισμός", θέωση του σώματος, προσκυνητές της επιστήμης, μηδενισμός, ωχαδερφισμός, δωδεκάθεοι, πραγματιστές(!), selfie, τατουάζ, θετικές σκέψεις(!), τοξικοί άνθρωποι(!), αρνητικές ενέργειες(!), βραχμάνοι, ινδουιστές διδάσκαλοι(!), πνευματιστές(!), μάγοι, αστρολόγοι, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, νευρολόγοι, διατροφολόγοι, personal trainers(!), σύμβουλοι γάμου(!), αγχολυτικά, ηρεμιστικά, εμβόλια για να γίνεις πεταλούδα(!), πειραματόζωα, νέες Βαβέλ, σύγχρονοι Ιούδες, σύγχρονοι αρνητές σαν τον Πέτρο, διώκτες σαν τον πρό Χριστού Παύλο, υποψήφιοι σταυρωτές Του ακόμη και σήμερα, μάγειροι, τηλεπερσόνες, ιδανικοί εραστές, εθελούσιες ερωτικές παρτενέρ, μεγάλοι αδελφοί, εικονικές πραγματικότητες, αυτοκτονίες, υστερίες, αμερικανιές, αίμα, βία, φτηνή σάρκα, ναρκωτικά, όπλα, ιδεολογίες, Μαρξιστικά απολιθώματα, Λενινιστικά ταριχευμένα κατάλοιπα, πολιτικά εκτρώματα, μοντέλες, πασαρέλες, λαοπλάνοι, χορτοφάγοι, πλαστικό στα χείλη, στο στήθος, στα νύχια, στα βλέφαρα, στην ίδια την ύπαρξη, αλιβάνιστοι μιλούν για λιβάνι, αδογμάτιστοι για δόγματα, άθεοι για Θεό, αμαρτωλοί για αναμάρτητους, άφρονες για σώφρονες, άδικοι για δικαίους, άθρησκοι για θρησκευόμενους, φαρισαίοι για τελώνες, άγριοι για Αγίους!

Μωροί και άφρονες!

Δεν ξέρω αν το νοιώθεις κι εσύ, ότι σιγά σιγά πλησιάζουμε στο τέλος! 

Μυρίζει θάνατο η ατμόσφαιρα, γιατί απαρνήθηκες την όντως Ζωή! 

Κίνησες να κακοφορμίζεις δύστυχε ανθρωπίσκε, γιατί απαρνήθηκες την Αθανασία! 

Ζωντανός νεκρός κατάντησες, σαν κι εκείνους τους αλλότριους, που έκαμες ινδάλματα, πρότυπα, σύγχρονους ''θεούς'', τους προσκύνησες, και τώρα έκπληκτος τους ατενίζεις να γκρεμίζονται!

Μα, ήταν από χώμα φτιαγμένοι σαν κι εσένα, άργησες όμως να το καταλάβεις!

Ή μάλλον εθελοτυφλούσες!

Γή και σποδός!

Πάρτυ κάνει ο πονηρός στις μέρες μας, κι εμείς γινήκαμε γκαρσόνια στα σκοτεινά καταγώγια του!

Δεν ξέρω αν προλαβαίνουμε, μπορεί και τούτη την ύστερη ώρα ακόμη να προλαβαίνουμε!

Πριν να ακουσθεί από τα ματωμένα χείλη Του, το...''τετέλεσται''!

Και τότε αλλοίμονό σου άνθρωπε!

Πρέπει όμως, επιτέλους να διαλέξουμε ''αφεντικό''!

''Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν, Θεώ και Μαμμωνά''.

Ψηλά το φρόνημα, τις καρδιές μας, και τα βλέμματά μας-έστω και τώρα πριν την τελευταία στροφή-ας ανυψωθούν εκεί όπου στην κυριολεξία πρέπει να κοιτάνε...

Στον ουρανό!

Κι όχι λόγια εφεξής, μόνον έργα.

Αν επιθυμείς ακόμη να είσαι πρόσωπο, οντότητα, ύπαρξη, κατ ' εικόνα και ομοίωση Εκείνου που σε δημιούργησε, και όχι απλά ένας...

Αριθμός, ένα νούμερο, μια πλαστική πιστωτική και χρεωστική κάρτα, ένα ά-λογο κτηνώδες ζώο που θα ψοφήσει σήμερα κιόλας, έχοντας εκπληρώσει και ικανοποιήσει μονάχα όσο νόμιζε ότι ''έζησε'', τα γενετήσια του ένστικτα!

Αυτό ήθελες;

Γιατί το ''παράπονο'' Του Χριστού μας-επίκαιρο τώρα παρά ποτέ-ακόμη μας ελέγχει τις ήδη κατεστραμμένες μας συνειδήσεις...

''...ο λαός ούτος εν τω στόματι αυτού και εν τοις χείλεσιν αυτών τιμώσι με, η δε καρδία αυτών, πόρρω απέχει απ ' εμού...''.

Θαρσείτε...

''Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος''!

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΟΣΑΡΑΣ