«Διερωτώμαι εάν εμείς οι σύγχρονοι ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε πίστι στόν Τριαδικό Θεό. Αναρωτιέμαι εάν πιστεύουμε στήν παντοδυναμία τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στήν αγάπη Του, στήν μέριμνά Του, στήν σκέπη Του, στήν προστασία Του.
Μάς αξίωσε η αγάπη τού Χριστού καί ζήσαμε ανάμεσα σέ παλαιούς, σεβασμίους, πιστούς, αφοσιωμένους ιερείς. Ζήσαμε κοντά σέ λειτουργούς αγιασμένους, οι οποίοι λειτουργούσαν καί έκλαιγαν, διακονούσαν ημέρα καί νύκτα τήν ενορία τους καί έτρεχαν σέ κακοτράχαλα βουνά φέροντας μέσα στό σακίδιό τους συνεχώς τό επιτραχήλιό τους, τόν Τίμιο Σταυρό, τό ιερό Ευχολόγιο καί τό θυμίαμα. Ιερείς οι οποίοι ήταν ολιγογράμματοι μέν αλλά μέ τή Χάρι τού Θεού έκαναν θαύματα. Δέν λέμε υπερβολές. Παρ όλη τήν αμαρτωλότητά μας ζήσαμε κοντά τους θαύματα. Μέσα στούς κατανυκτικούς Ιερούς Ναούς, οι οποίοι πάντοτε μοσχοβολούσαν λιβάνι, συνεχώς δεχόταν τούς χριστιανούς μέ διάφορα προβλήματα. Ιδιαιτέρως μάλιστα, ανθρώπους μέ ασθένειες σοβαρές καί λοιμικές.
Ο άγιος Ιάκωβος λέει: «ασθενεί τίς εν υμίν; προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους τής Εκκλησίας, καί προεσευξάσθωσαν επ αυτόν καί η ευχή τής πίστεως σώσει τόν κάμνοντα» (Ιακώβ. ε, 14-15).
Αυτή τήν αλήθεια τή ζήσαμε. Εμπρός στήν εικόνα τής Παναγίας κατά τήν διάρκεια τής Θείας Λειτουργίας ασθενείς περιμένοντας τόν θάνατο, ζώντες τό Μυστήριο τής Θείας Λειτουργίας, προσευχόμενοι καί κοινωνούντες τού Σώματος καί τού Αίματος τού Κυρίου, θεραπεύθηκαν. Ναί, θεραπεύθηκαν τελείως! Αληθινά γεγονότα είναι αυτά καί επώνυμοι οι θεραπευθέντες, όχι ανώνυμοι.
Αλήθεια, υπάρχει αυτή η θερμή πίστι σήμερα; Υπάρχει η πίστι εκείνων τών λειτουργών τού φρικτού Θυσιαστηρίου, αλλά καί εκείνων τών πιστών χριστιανών, οι οποίοι δέν λησμονούσαν τήν παρουσία τού Θεού καί τήν παντοδύναμη ιαματική Του Χάρι;
Δόξα τώ Θεώ υπάρχουν καί σήμερα χριστιανοί, οι οποίοι γονατιστοί εμπρός στίς εικόνες τής Παναγίας καί τών Αγίων, ζητούν τήν βοήθεια, τήν θεραπεία καί επιθυμούν νά ακουστεί τό αίτημά τους. Γιατί τούς στερούμε αυτή τήν δυνατότητα νά εισέλθουν στόν Ιερό Ναό;
Σήμερα, γιατί λησμονήσαμε τόσο τόν Πατέρα καί Πλάστη μας; Γιατί τόση απαξία στήν βοήθεια τού Κυρίου καί Θεού μας; Δέν ζούμε σέ άθεη χώρα. Ούτε ποτέ θέλουν οι Έλληνες νά γίνη η Ελλάδα άθεο κράτος. Είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί καί εφόσον δέν εθελοτυφλούμε σέ κάθε τόπο ελληνικό βρίσκουμε στό χώμα ιδρώτα καί αίμα οσίων μαρτύρων καί νεομαρτύρων.
Γιατί τόση σκληρότητα νά κλείσουν οι Ιεροί Ναοί; Γιατί κατ αναλογίαν μέ τά μέσα μαζικής μεταφοράς, τά καταστήματα καί τούς χώρους ψυχαγωγίας, νά μήν εισέρχονται καί στούς Ιερούς Ναούς οι χριστιανοί μέ διάκριση καί μέτρα προστασίας; Γιατί νά μήν προσέρχονται γιά νά αφήσουν τόν πόνο τους, τήν θλίψι τους, τήν απόγνωσί τους γιά τά πολλά νέφη πού εκάλυψαν τήν πατρίδα μας στήν πατρική αγκάλη τού Εσταυρωμένου καί στήν μητρική αγκάλη τής Παναγίας μας; Γιατί σήμερα νά μήν μπορούν οι χριστιανοί νά ζήσουν τό Μυστήριο τής Θείας Λειτουργίας;
Συγκλονιζόμαστε στήν εποχή μας όταν βλέπουμε νέους καί νέες, παλληκάρια, λεβέντες Έλληνες καί Ελληνίδες νά γονατίζουν μέσα στόν Ιερό Ναό καί νά φεύγουν μέ δάκρυα από τό Ναό.
Ποιός, αλήθεια, τούς κατανοεί καί τούς παρηγορεί; Πού θά καταφύγουν αυτές οι ψυχές; Οφείλουμε νά ομολογήσουμε ότι πάντοτε εμείς οι κληρικοί εδιαφερόμαστε γιά τόν συνάνθρωπό μας. Δέν είμαστε εχθροί τής υγείας. Πονάμε. Παλεύουμε. Δέν γνωρίζουμε τί θά επιτρέψει ο Θεός. Όμως, δέν καταλαβαίνουμε αυτήν τήν πολεμική στό άνοιγμα τών Ναών. Κι εμείς προσέχουμε καί δέν θέλουμε νά ζημιωθεί η υγεία τών αδελφών μας. Αγαπούμε τούς συνανθρώπους μας καί ως διάκονοι τής Εκκλησίας υπηρετούμε καί τήν πνευματική προκοπή καί τήν σωτηρία τών χριστιανών, αλλά καί τό μεγάλο κοινωνικό έργο τής Εκκλησίας.
Καί κάτι τελευταίο. Λένε πολλοί ευκαίρως-ακαίρως ότι δέν πειράζει, οι χριστιανοί άς κοινωνήσουν τό Χριστό αργότερα. Ότι έχουν χρόνο εμπρός τους γιά νά κοινωνήσουν. Θά ήθελα νά τούς ρωτήσω όλους αυτούς: στό παιδί τους τό λένε αυτό γιά τό καθημερινό του φαγητό; Τού λένε: καλά παιδί μου τρώς αργότερα, μετά από μερικούς μήνες; Σίγουρα τό σώμα δέν ζή χωρίς τακτική τροφή. Όμως η ψυχή μπορεί νά ζήση χωρίς τήν μοναδική τροφή της, χωρίς τό Σώμα καί τό Αίμα τού Χριστού μας; Ο Κύριος τό υπογραμμίζει καθαρά: «Η γάρ σάρξ μου αληθώς εστί βρώσις καί τό αίμα μου αληθώς εστί πόσις Ο τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αίμα έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάνν. στ, 54-55).
Γιά όλα αυτά πού ανέφερα είναι ανάγκη οι Ιεροί Ναοί νά είναι ανοιχτοί. Νά παρηγορούν, νά στηρίζουν, νά ενισχύουν τούς χριστιανούς μας κληρικούς καί λαϊκούς. Νά κατανύσσουν, νά οδηγούν σέ μετάνοια άρχοντες καί λαό, κληρικούς καί λαϊκούς. Νά χαρίζουν μέ τήν Χάρι τού Τριαδικού Θεού θεραπεία ψυχής καί σώματος σέ όλους μας, νά μάς χαρίζουν τήν δυνατότητα νά ενωνόμαστε μέ τό τεθεωμένο Σώμα καί Αίμα τού Χριστού μας.
Παρακαλούμε νά προσέξουν όλα αυτά οι πολιτικοί μας άρχοντες. Τούς αναδεικνύουμε άρχοντες γιά νά μάς εξασφαλίσουν τήν ελευθερία. Ελευθερία χωρίς Χριστό δέν υπάρχει. Δέν επιτρέπεται νά στερήσουμε από κανέναν τήν έκφραση τής πίστεώς του. Επιμένουμε καί περιμένουμε νά ζήσουμε τά πανάγια Χριστούγεννα ελεύθεροι».
Μητροπολίτης Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς
πηγή : Βήμα Ὀρθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου