*Ἂν ἀμφιβάλης πώς ὁ Θεός βλέπει κάθε πράξη σου, σκέψου πώς ἂν καί εἶσαι ἂνθρωπος καί χῶμα μπορεῖς ταυτόχρονα νά σκέφτεσαι καί νά βλέπης μέ τό νοῦ σου διάφορους τόπους. Πόσο μᾶλλον μπορεῖ νά τό κάνη αὐτό ὁ Θεός πού τά βλέπει ὃλα σάν νά εἶναι ἓνας κόκκος σιναπιοῦ καί ζωογονεῖ τά πάντα καί τά τρέφει ὃπως θέλει;
* Ἡ κακία εἶναι πάθος τῆς ὓλης. Ὁ Θεός ὃμως δέν εἶναι αἲτιος τῆς κακίας. Ἒδωσε στούς ἀνθρώπους τή γνώση, ἱκανότητα μαθήσεως καί διακρίσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ καί τήν ἐλευθερία τῆς ἐνέργειας. Ἐκεῖνο πού γεννάει τά πάθη τῆς κακίας εἶναι ἡ ἀμέλεια καί ἡ τεμπελιά τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεός δηλαδή δέν εἶναι μέ κανένα τρόπο ὑπεύθυνος. Μέ τήν ἐλεύθερη ἐκλογή τους ἒγιναν οἱ δαίμονες πονηροί, ὃπως οἱ πιό πολλοί ἂνθρωποι.
* Πάρα πολύ μεγάλη ἀρρώστια τῆς ψυχῆς καί καταστροφή καί χαμός εἶναι ἡ ἂγνοια τοῦ Θεοῦ, πού τά ἒκανε ὃλα γιά τόν ἂνθρωπο καί τοῦ δώρισε καί τόν νοῦ καί τόν λόγο. Μέ αὐτά ὑψώνεται καί συνδέεται ὁ ἂνθρωπος μέ τόν Θεό σκεπτόμενος καί δοξάζοντάς τον.
* Ἀρχή ἁμαρτίας εἶναι ἡ ἐπιθυμία, διά μέσου τῆς ὁποίας χάνεται ἡ λογική ψυχή. Καί ἀρχή σωτηρίας καί βασιλείας τῶν οὐρανῶν γίνεται γιά τήν ψυχή ἡ ἀγάπη.
* Δέν εἶναι τίποτε δύσκολο γιά ὃποιον πιστεύει καί γιά ὃποιον θέλει νά σκέπτεται τόν Θεό. Καί ἂν ἐσύ θέλης νά τόν ίδῆς, βλέπε τήν ὂμορφη τάξη καί τήν πρόνοια πού ὑπάρχει στά κτίσματα πού ἒχουν γίνει καί γίνονται μέ τόν λόγο του. Καί ὃλα αὐτά γιά τόν ἂνθρωπο.
* Ἂν ἡ συνείδησή σου μαρτυρῆ πώς ἒκανες πονηρές πράξεις, κόβε τες ἀπό τήν ψυχή σου περιμένοντας τίς καλές. Γιατί ὁ Θεός εἶναι δίκαιος καί φιλάνθρωπος.
Ἱερομ.Εὐσεβίου, " ΜΙΚΡΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου