Το 2002 δουλεύα σε μια εταιρεία με την μηχανή μου. Ότι καλύτερο για εμένα!!!
Παραμονή της Αγίας Παρασκευής είδα στον ύπνο μου την γιαγιά μου που είχε φύγει ήδη 2 χρόνια και μου είπε: Να ντυθείς ΧΟΝΤΡΑ θα έχει κρύο...
Ξυπνώντας για να πάω για την δουλειά μου έρχονταν συνεχώς τα λόγια της... Το είπα στην μητέρα μου και μου είπε να της ανάψω κεράκι.
Για να μην σας κουράσω άλλο τελευταία στιγμή αποφασίζω να φορέσω το χοντρό μπουφάν της μηχανής που είχα για τον χειμώνα και έβγαλα την εσωτερική επένδυση που έχει για το κρύο...
Στης 12 είχα σοβαρό τροχαίο με την μηχανή .
Αμάξι παραβιάζει στοπ σε κεντρικό δρόμο στα βόρεια προάστια που είχα πάει για δουλειά δεν προλαβαίνω να πατήσω φρένο αλλά ούτε να το αποφύγω και πέφτω επάνω του.
Χωρίς υπερβολές βρέθηκα καμία 50 μέτρα μακριά από την μηχανή μου και το κεφάλι μου σταμάτησε σε κολόνα της ΔΕΗ.
ΑΠΟΤΕΛΈΣΜΑΤΑ: στραβοσαν τα καλάμια μπροστά - έσπασε το κρανος- διαλύθηκαν οι εσωτερικές πλαστικές προστασίες του μπουφάν.
Σωματικά εγώ είχα ένα γδαρσιμο στο γόνατο και τράβηγμα στην μέση επειδή όταν έφυγα από την μηχανή κουλουριαστικα.
Το ακόμα ποιο περίεργο στο όλο αυτό είναι ότι εγώ απλά άκουσα ένα μπαμ και είδα τα πάντα να γυρνάνε και ένιωσα κάτι να με κρατάει από τον αστράγαλο.
Ένα ς οικοδόμος που έτρεξε να με βοηθήσει είπε ότι άκουσε το μπαμ και με είδε όπως έφυγα βίαια από την μηχανή αντί να " πετάξω " προς το αντίθετο ρεύμα "κάτι με τράβηξε και σταμάτησα στην κολόνα.
Μετά από 5 μέρες ξανά είδα την γιαγιά μου αλλά και τον παππού μου ( και οι δύο έχουν φύγει) μου κρατούσε στον αστράγαλο χαμογελούσε και μου είπε:: ρε καπετάν φασαρία πρόσεχε λιγάκι... Έχεις πολλά να κάνεις.
Από τότε μόνο σε πίστες πήγαινα και προσπαθώ να μην τρέχω πέρα του φυσιολογικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου