Εχουμε ΕΛΠΙΔΑ, Εχουμε ΖΩΗ, ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ , που μας περιμένει..."

"  Εχουμε ΕΛΠΙΔΑ,

      Εχουμε  ΖΩΗ,

      ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ,

        που μας περιμένει..."

《 ..... Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοὶ Θεοῦ τὴν δόξαν». 

       Χαράν μεγάλην πραγματικά, αυτή η εορτή προξενεί στις καρδιές των ανθρώπων, χαρά μεγάλη...

       Παρότι, εμείς σήμερα - αλλά και σε κάθε εποχή υπήρξαν οι δυσκολίες -  παρότι, εμείς σήμερα ζούμε κάτω από δύσκολες συνθήκες, κάτω από συνθήκες που έχουν τις Εκκλησιές κλειστές, τα Μοναστήρια κλειστά, 

   παρόλα αυτά η χαρά είναι μεγάλη γιατί με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και με την Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου υπάρχει Ελπίδα..

  Γιατί "  μετά την μπόρα έρχεται η λιακάδα", όπως λέγει ο Άγιος Παΐσιος, ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ,  ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

           Αυτή τη Χαρά, αυτή την Ελπίδα, αυτή τη Νίκη κατά του θανάτου και της αμαρτίας ήρθε να φέρει στον κόσμο ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο οποίος έγινε και Υιός της Παρθένου, Υιός του Ανθρώπου. 

     "Βουλήν Προαιώνιον",  

Βουλή του Θεού που ήταν  προ των Αιώνων, 

κεκρυμμένο Μυστήριο η Ενανθρώπησις, δηλαδή, του Θεού Λόγου για τη Σωτηρία του Ανθρωπίνου Γένους, αυτή τη Βουλή την προαιώνιο.

       Πήγε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ σε αυτό το Εκλεκτό Σκεύος, τη μόνην Άμωμον εν γυναιξί και Καλή, σ' αυτήν  που ανεπαύθη ο ίδιος ο Θεός και εσκήνωσεν εν  Αυτή. 

           Πήγε να της αναγγείλει αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα,  ότι θα συλλάβει τον Υιό του Θεού για τη Σωτηρία του Γένους των Ανθρώπων.

        Κι Εκείνη απόρησε "Πώς είναι δυνατόν; Δεν έχει ακουστεί μέχρι τώρα να συλλάβει γυναίκα χωρίς τη συνέργεια ανδρός, "άνδρα ουκ έγνων", δεν εγνώρισα άντρα.."

 "Να!   για να σε βοηθήσω", της λέει ο Άγγελος, "να καταλάβεις και η Ελισάβετ που είναι ήδη σε μεγάλη ηλικία και ήταν στείρα είναι ήδη έξι μηνών έγκυος. ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΠΑΡΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ, ΔΥΝΑΤΑ ΠΑΡΑ ΤΩ ΘΕΩ" 

        Και η Παρθένος Μαρία :

 "ΙΔΟΥ  Η ΔΟΥΛΗ ΚΥΡΙΟΥ,

 ΓΕΝΟΙΤΟ ΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟ  ΡΗΜΑ ΣΟΥ", 

ήταν η απάντησή της.

         Εν Πνεύματι ταπεινώσεως, υπήρξε υπήκοος στο θέλημα του Θεού.

Και η υπακοή είναι Ζωή, είναι Δημιουργία, είναι Δύναμις. 

      Διότι λένε οι Πατέρες με το που είπε "Ναι, να γίνει το θέλημα του Κυρίου", ευθύς, με την Υπακοή της ,ο Λόγος Σαρξ εγένετο, ο Λόγος έγινε πράξη. 

       Εκείνη την ώρα, συνελήφθη ο Υιός του Θεού, και Υιός της Παρθένου. 

         Να ποια είναι τα αποτελέσματα της υπακοής, δύσκολο πράγμα είναι, αλλά όμως δεν είναι και ακατόρθωτο..

     Ας έχουμε αγαθή προαίρεση, πρώτα-πρώτα προς το θέλημα του Θεού, διότι κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν θέλει να ομοιωθούμε προς τον Θεό, γι' αυτό ήρθε, γι' αυτό έγινε Ανθρωπος, για να ομοιωθούμε προς Αυτόν, κατά το δυνατόν, ασφαλώς. 

        Και ό,τι δεν μπορούμε να πετύχουμε με τις δυνάμεις μας υπάρχει η Χάρις του Θεού και υπάρχει η μετάνοια.

             Χαρά μεγάλη έδωσε στο Ανθρώπινο Γένος η Σάρκωσις του Υιού και Λόγου του Θεού. 

Εχουμε Ελπίδα, έχουμε Ζωή, Φως και Ανάσταση , που μας περιμένει!

         Γι' αυτή την Πίστη, γι' αυτή την Ελπίδα, γι' αυτό το Φως της Ζωής , αγωνίστηκαν και οι Προπάτορές μας στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας και μετά από υπομονή!

       "Για σκεφτείτε", μου 'λεγε ένας Πατέρας, ένας αδερφός, προχθές, "για σκεφτείτε.. Εμείς περνάμε κάτι δυσκολίες και λέμε… 

Για σκεφτείτε τί υπομονή και καρτερία είχαν εκείνοι, τόσα χρόνια, 400 ολόκληρα χρόνια σκλαβωμένο το Έθνος, το Γένος των Ελλήνων, σε αλλοφύλους και σε αλλοπίστους". 

       Και αγωνίστηκαν να πετάξουν από πάνω τους το Ζυγό της σκλαβιάς και της δουλείας. 

            Γιατί; 

για ποιον σκοπό; 

Το είπαν εκείνοι, δεν το λέμε εμείς, από μικρά παιδιά το ακούμε :

ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ 

ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ

 ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.  

         Άλλωστε αν υπάρχει, είπαμε και χθες, η Πνευματική Ελευθερία, η εν Χριστώ Ζωή αγωνιζόμαστε και για την Εθνική Ελευθερία.

           Και δεν ήταν κάποια Κοινωνική Επανάστασις,  όπως κάποιες φωνές ανιστόρητες μερικές φορές, ψελλίζουν.  

          Ήταν μια Επανάστασις για Ελευθερία, για Ζωή, για Πίστη. 

         Άλλωστε, για κοιτάξτε, όπως αναφέρει και ο άγιος, ο μακαριστός, ο άγιος Σιατίστης Παύλος, οι Τούρκοι δεν ζητούσαν από τους σκλάβους Έλληνες να αλλάξουν υπηκοότητα, για να τουρκέψουν, αλλά τι τους ζητούσαν; να αρνηθούν την πίστη τους. 

       Και όσοι ιστορικά κράτησαν τη Γλώσσα, την Υπηκοότητα την Ελληνική, όπως οι Τουρκοκρήτες, αλλά αρνήθηκαν την πίστη τους, εκείνοι έχασαν την ταυτότητά τους, έγιναν Τούρκοι πραγματικά..

        Δεν έχομε να μοιράσουμε με κανέναν τίποτε. 

           Άλλωστε πάντοτε οι Έλληνες ήταν αμυνόμενοι, αμυνόμενοι για τον τόπο που τους κληροδότησαν οι Πρόγονοί τους. Αυτός ο τόπος ο Ελληνικός είναι ο πιο ποτισμένος τόπος με αίμα Ηρώων, Ηρώων και Μαρτύρων, για την Πίστη και την Πατρίδα.

       Κι αυτοί οι Ήρωες, αυτοί οι Ήρωες του '21 που φέτος τιμούμε  παγκοσμίως, τρόπον τινά, τη συμπλήρωση των 200 ετών από της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, αυτοί, όπως λέγει ο Άγιος Πορφύριος, αυτοί οι Ήρωες όλοι είναι στον Παράδεισο.

            Είναι στις Ουράνιες Μονές, στις Κατοικίες τις Ουράνιες, και Υμνούν και Δοξολογούν ακατάπαυστα, μαζί με τους Αγίους και τους Αγγέλους, το Όνομα του Τριαδικού Θεού.

        Είναι συγκινητικό, οι λαοί - αγνώμονες όντες -  της Δύσεως , και άλλοι, παρόλο που έλαβαν τα φώτα του Πολιτισμού, της Ανθρωπιάς, της Τέχνης, τα πάντα από τους Έλληνες, πολλές φορές τους φέρονται αχάριστα...

           Όμως για δέστε, ταπεινά και απλά, πως τα 'φερε ο Θεός και σήμερα παντού, σε όλο τον Κόσμο, υπάρχουν τα χρώματα της Γαλανόλευκης και ο Σταυρός, ο οποίος είναι το Σύμβολο της Νίκης «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ» είπε ο ίδιος ο Θεός στο Μέγα Κωνσταντίνο.

        Μ' αυτό το Σύμβολο νικούμε ορατούς και αοράτους εχθρούς.

      Ο Άγιος Δαυίδ, ο κτήτορας αυτής της Αγίας Μονής, έζησε στα δίσεκτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το 16ο αιώνα.

           Πόσα και πόσα Ελληνόπουλα δεν εστήριξε στην Πίστη δεν τα εδίδαξε την Ελληνική Γλώσσα και την Ελληνική Γραφή, τα Ήθη και τα Έθιμα. 

      Στο μοναστήρι της Βαρνάκοβας στην περιοχή της Ναυπάκτου, στην περιοχή της Άρτης, στο Όρος Στείρι,  ανάμεσα Ελικώνος και Παρνασσού, μαζί με τον Άγιο Σεραφείμ το Δομβοΐτη,  μάζευαν τα σκλαβωμένα Ελληνόπουλα και τα γαλουχούσαν με τα νάματα της Ορθοδόξου Πίστεως και του Ελληνικού πολιτισμού.

            Κρυφά σχολειά λειτουργούσε όπου πήγαινε...

     Αλλά και στην περιοχή της Ναυπακτίας απέσπασε, τα κατάφερε και απέσπασε, ο πρώτος, θα έλεγα , ήταν που απέσπασε εκείνη την περίοδο , άδεια από τις τότε Τουρκικές αρχές και λειτούργησε στο Λιδωρίκι το πρώτο Ελληνικό Σχολείο, ένα είδος Ιεροδιδασκαλείου, από όπου έβγαιναν Παπάδες και Δάσκαλοι που στήριζαν το σκλαβωμένο Γένος.

        Και εδώ , όταν ήρθε, με υπόδειξη της Παναγίας μας, εδώ στην Εύβοια, στο σημείο που βρισκόμαστε εμείς σήμερα κι εδώ λειτούργησε Κρυφό Σχολειό, κάτω στο Παρεκκλήσι των Αγίων Αναργύρων.

       Εκεί, κάτω από το φως του καντηλιού, το τρεμάμενο, τα σκλαβωμένα Ελληνόπουλα μαζευόντουσαν και εκείνος τα σκέπαζε, όπως η κλώσσα τα κλωσσόπουλα και τα δίδασκε τα της Πίστεως και της Πατρίδος και τους βοηθούσε και υλικά.

Κι όχι μόνον αυτούς βοηθούσε, τους Έλληνες, αλλά και τους αλλοπίστους Τούρκους, που υπήρχαν φτωχοί Τούρκοι κι ερχόντουσαν και ζητούσαν βοήθεια, λέει ο βιογράφος του, ότι τους φόρτωνε και για τις φαμελιές τους με τα ζώα, με συγχωρείτε, για να βοηθήσει και τους αλλοπίστους ακόμα.

       Αυτοί οι Πατέρες,  οι Αρχιερείς, οι Ιερείς, οι Πατριάρχες, Γρηγόριος ο 5ος, Κύριλλος ο 6ος, Παπαφλέσσηδες, Καραϊσκάκηδες, Κολοκοτρώνηδες, Μπουμπουλίνες, Πατέρες της Εκκλησίας και λαϊκοί αδερφοί μας,  στήριξαν το Ελληνικό Γένος. 

        Και με την Πίστη τους στο Θεό, στην Παναγία και στους Αγίους ξεκίνησαν τον αγώνα.

       Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε.

       Όποιος τα ξεχνάει χάνει την πυξίδα, τον προσανατολισμό του, πρέπει να τα φυλάμε ως κόρην οφθαλμού. 

     Δεν έχομε να μοιράσουμε με κανέναν τίποτε και πάλι το ξαναλέμε, όμως πρέπει να κρατήσουμε αλώβητα ,ό,τι παραλάβαμε απ’ τους προγόνους μας.

         Το 'λεγαν και το ξανάλεγαν και το λέμε και το ξαναλέμε κι εμείς, ο Άγιος Ιάκωβος και ο Άγιος Γέροντας Κύριλλος "ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΟ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΛΟΥΝ, ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΔΕΝ ΘΑ Τ’ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ".

        Ας προσπέσουμε με τα γόνατα, 

      αλλά και με την ψυχή γονατισμένη,

   στην Κυρία Θεοτόκο, να Την παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει, 

     πρώτα απ' όλα, να απαλλαγούμε από τη σκλαβιά αυτών των παθών μας που μας ταλανίζουν. 

        "Εγώ την αμαρτία», έλεγε ο διάβολος, όταν κάποτε ο Άγιος Ιάκωβος διάβαζε ένα ταλαιπωρημένο άνθρωπο, από δαιμόνια, "εγώ την αμαρτία ρε Ιάκωβε την παρουσιάζω γλυκιά στους ανθρώπους", έλεγε, "αλλά να ξέραν εκείνη την ώρα σε τι βούρκο μέσα βρίσκονται δεν θα την ξανακάνανε".

         Ας μας δώσει, λοιπόν, Δύναμη και Χάρη, η Κυρία Θεοτόκος ,  σήμερα σε αυτή την Πανευφρόσυνη Εορτή της, να απαλλαγούμε από τη σκλαβιά των παθών μας.

       Και μετά να ανυψώσουμε το Νου μας γιατί αλλιώς συνηθίζει στα χαμηλά και στα γήινα, να κάνουμε υπέρβαση, με την Χάρη της και να ‘χουμε στο νου μας το Θεό, την Παναγία μας, τους Αγίους μας, να τους βιώνουμε.

         Εξαιρέτως μέσα από τα Μυστήρια της Αγίας μας Εκκλησίας, μέσα από το Μυστήριο των Μυστηρίων, τη Θεία Κοινωνία, με όποιον τρόπο μπορείτε  ΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ,  να γίνετε σύσσωμοι και σύναιμοι ,  να γινόμεθα του ίδιου του Θεού.

         Αυτός είναι ο στόχος όλων μας, είτε είμαστε άγαμοι, μοναχοί,  κληρικοί, είτε έγγαμοι, να αγαπήσουμε τον Θεό και να ενωθούμε με τον Θεό για να ζούμε μ' Εκείνον και εδώ, όλες τις ημέρες της ζωής μας, αφού έτσι μας υποσχέθηκε ότι θα είναι μαζί μας "Θα καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ", είπε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία μας, που σημαίνει "ΜΕΘ' ημών ο Θεός",

αλλά και ο ίδιος το υποσχέθηκε ότι θα είναι όλες τις ημέρες της ζωής μας μαζί μας, εφόσον εμείς το θέλουμε, 

      αλλά και να ζούμε μαζί Του αιώνια και ακατάπαυστα έχοντες στην καρδιά μας Χαρά, Ευφροσύνη και Αγαλλίαση αιώνια.

       Ας παρακαλέσουμε , λοιπόν,  να σκεπάζει τον καθένα μας ξεχωριστά, τις οικογένειές μας,  τα χωριά μας, τις πόλεις μας, την Ελλάδα μας, το Έθνος μας ολόκληρο αλλά και τον κόσμο ολόκληρο.

       Και ας έχουμε εμπιστοσύνη και να σκεφτόμαστε  πάντα τον Θεό...》

             ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ

      ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ

(Από το απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα κατά την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στην Ι.Μ.Οσίου Δαυίδ, την 25/3/2021)