«Εἶναι μεγάλη τιμή νά κληθοῦν οἱ κεκοιμημένοι ὀνομαστικά, ὅταν ὁ Κύριος εἶναι παρών, ὅταν ἐπιτελεῖται ἡ φρικτή θυσία, ὅταν τελοῦνται τά ἀνέκφραστα μυστήρια. Ἄς μή προσερχόμαστε λοιπόν τυπικά, οὔτε νά νομίζουμε ὅτι αὐτά τελοῦνται τυχαῖα. Γνωρίζοντας αὐτά, ἄς κοιτάζουμε νά βροῦμε παρηγοριές γι’ αὐτούς πού ἀποδήμησαν. Ἀντί γιά μοιρολόγια καί στολισμούς μνημείων, τίς ἐλεημοσύνες, τίς προσευχές, τίς προσφορές, γιά νά πετύχουμε κι ἐκεῖνοι κι ἐμεῖς τά ἀγαθά πού ὑπόσχεται ὁ Θεός μας μέ τήν χάρη καί φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς Του Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»
Ἁγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος, Στίς Πράξεις Ὁμιλ. 11 ΕΠΕ 15, 623-5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου