Εξήλθε λοιπόν ο γέροντας εις τον ερημικό βίο, με πίστη και αποφασιστικότητα, ήξερε καλά και ήταν προετοιμασμένος γιατο τι θα πει έρημος και το τι κινδύνους θα συναντούσε εκεί,οπλιστηκε μετά θεία μέσα που χρησιμοποιούσαν όλοι οι ασκητές, την νηστεία ,την αγρυπνία, την προσευχή και τους σωματικούς κόπους, ώστε να καταφέρει να υποτάξει τα πάθη της σαρκός, και να μπορέσει να αντέξει τον πόλεμο από τους ανθρώπους Αλλά και τον ίδιο τον δαίμονα !
Ο γέροντας όπως ήταν φυσικό πολεμηθηκε πολύ και από τα τρία, τα πάθη της σαρκός, τους κακοπροερετους ανθρώπους Αλλά και Από τον ίδιο τον δαίμονα στην πάροδο του χρόνου! Θα γράψουμε εν περίληψη λίγα για το καθένα και ας ξεκινήσουμε από τους σωματικούς κόπους..ο γέροντας όπως είπαμε βρήκε εκεί ένα μικρό εκκλησάκι και ένα δωματιάκι,..στην πορεία είδε πως δεν ήταν επαρκές για τις ανάγκες του,γι'αυτό με πολύ κόπο πρόσθεσε ένα ακόμη μικρό δωματιάκι και ένα μικρό Αρχονταρίκι για να μπορεί να δεχετε τον κόσμο που είχε αρχίσει να τον επισκεφτετε, αλλά και να μπορεί να φιλοξενήσει κάποιον αδελφό που θα τον βοηθούσε στην θεία λειτουργία.
Το μόνο υλικό που υπήρχε άφθονο εκεί ήταν οι πέτρες, τις οποίες με πολύ κόπο εσπαζε σε κομμάτια άλλες για χτίσιμο άλλες για χαλίκι, χώμα δεν υπήρχε ούτε για δείγμα, γι'αυτό κατέβαινε στα σημεία όπου τα νερά της βροχής μάζευαν λίγο αμωχωμα ανάμεσα από τα βράχια και το έπερνε και το κοσκινιζε, το ποιο καλό το έριχνε στον κήπο του το άλλο για χτίσιμο, το τσιμέντο ήταν πολυτέλεια Αλλά και αν έβρισκε κάτσε να το ανεβάσεις εκεί..Με πολύ κόπο τα κατάφερε..
Καθώς είδε πως άρχιζαν μετά Χρόνια διάφοροι τουρίστες να περιπλανουντε στο Σινά έχτισε έναν εξωτερικό τειχο και τα μαντρωσε όλα μέσα, έφτιαξε έναν υπέροχο κήπο, γεμάτο με διάφορα φυτά και λάχανα εποχής, μια υπέροχη κληματαριά έξω από το ασκητηριο του έδινε πλούσια τους καρπούς της,ακόμη και αρωματικά φυτά είχε, το νερό το χρησιμοποιούσε με σύνεση για να του φτάνει και για 30 ολόκληρα χρόνια δεν του έλειψε, και όταν αυτός έφυγε μετά από εκεί η πηγή αυτή στέρεψε!
Από τους καρπούς του,λίγους αυτός χρησιμοποιούσε και τους υπόλοιπους τους πήγαινε κάτω στην Μονή στους πατέρες!
Με πολύ κόπο λοιπόν έφτιαξε έναν μικρό παραδησο επάνω στους γρανιτενιους βράχους..τον πόσο κόσμο φιλοξένησε εκεί, και περιεθαλψε πνευματικά μόνο ο Θεός το ξέρει, καθώς όλοι ζητούσαν να τον δουν και να τον γνωρίσουν!
Οι κόποι του έγιναν εμφανείς επάνω στο σώμα του, οι ομοι του ήταν απίστευτα πεσμένοι, και αν κάποιος μπορούσε να δει το χέρι του πιο πάνω από τον καρπό θα διαπίστωνε το ποσό είχε δουλέψει!Επίσης τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαι όπως φτιάρι κασμα τσάπα είχαν απίστευτα φθαρεί..Για του λόγου το αληθές!
Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο ο γέροντας γυμναζονταν πνευματικά για να κρατάει το σώμα του σε κατάσταση δουλειας! άπραγος δεν έμενε ποτέ, ήταν νοικοκύρης ,του άρεσε το ωραίο ,και αν και χρησιμοποιούσε ευτελές υλικά όπως πέτρες τσιγκους και σανίδες έκανε θαύματα καθως φαινόταν τόσο αρμονικά με το γύρω περιβάλλον, υπήρχε ευλογία σε καθε τι εκεί πάνω και το διαπίστωναν οι προσκυνητές..πολλά σημάδια ευλογιας! Συνεχίζετε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου