Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά κάθε πρωί ξυπνούν αναστατωμένοι για τη ζωή, αναστατωμένοι από το φως που μπαίνει στο παράθυρο, αναστατωμένοι που ξεκινά μια νέα μέρα στην οποία πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή ...
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά φορούν ζοφερά ρούχα, περπατούν με σκυμμένο κεφάλι, χαιρετούν θλιμμένα και με μισό στόμα, μετρούν τις ρωγμές στην άσφαλτο και τις τρύπες στο δρόμο ...
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά έρχονται στη δουλειά λυπημένοι και αγχωμένοι, σπεύδουν να κρίνουν τους συναδέλφους τους και να κατηγορήσουν τα αφεντικά τους για όλα όσα τους δυσαρεστούν ...
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά πηγαίνουν σπίτι πιεσμένοι από το άγχος της εργασίας, το οποίο δεν διστάζουν να διαδώσουν στα σπίτια τους ...
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά η ανατροφή ενός παιδιού έχει γίνει βάρος και η επιθυμία του να παίξει, ένα επιπλέον άγχος.
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά κοιτούν την τηλεόραση στις ειδήσεις, φοβούνται τις εμπορικές ταινίες και είναι θυμωμένοι με πολιτικές εκπομπές ...
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά καλύπτουν τον νυχτερινό ουρανό με αδιαφανείς περσίδες, στο κρεβάτι ανησυχούν με αγωνία για τις σκέψεις της ημέρας και κατηγορούν τη ζωή για αϋπνία ...
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά η σιωπή ή ο προβληματισμός φαίνεται σαν χάσιμο χρόνου, η προσευχή ως αφέλεια και η σιωπή δύσκολα αντέχεται ...
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά δεν έχουν χρόνο για τον εαυτό τους.
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά δεν έχουν χρόνο για ευτυχία ...
Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να ανακαλύψουν ότι η ευτυχία βρίσκεται μέσα τους, στον πρωινό ουρανό, στο χαμόγελο με το οποίο χαιρετούν τους ανθρώπους, στα μάτια των συναδέλφων, στο παιχνίδι του παιδιού, στην ηρεμία του σπιτιού, στα αστέρια στον ουρανό και στην προσευχή πριν κοιμηθείς ...
Κύριε, κάνε τους ανθρώπους να μάθουν να είναι ευτυχισμένοι!
Ierom. Χρυσόστομος Φιλίπεσκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου