Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
[...] Συμβούλευε ότι η ταπείνωση είναι η βάση για όλες τις αρετές. Το στάχυ όταν είναι χωρίς σπόρους κουνιέται προς όλες τις μεριές, αλλά όταν γεμίσει σπόρους σκύβει και δεν φοβάται τον αέρα. Έτσι και ο άνθρωπος. ''Άδειος'' κουνιέται πέρα δώθε, αλλά ο ταπεινός, ότι πειρασμός και να βγει μπροστά του τον ξεπερνάει.[...]
(Μικρό απόσπασμα-αντίδωρο από το βιβλίο)
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος σε όλη του τη ζωή μαρτυρούσε ότι «Ο Θεός Αγάπη εστίν» αγάπη άπειρη που ξεπερνά κάθε ανθρώπινο νου.
Αυτή η αγάπη δυνάμωνε τους απ’ αιώνων μάρτυρες έως τους σημερινούς, τους συγχρόνους μας. Μέσα στο διάστημα 19 αιώνων πέρασαν χοροί μαρτύρων που στόλισαν το στερέωμα της ουράνιας Εκκλησίας.
Μα οι μάρτυρες του 20ου αιώνα είναι πιο κοντά μας, πιο σύγχρονοί μας. Ίσως πολλοί να έχουν γνωρίσει ή να έχουν ζήσει το μαρτύριο κάποιου σύγχρονου μάρτυρος.
Η αληθινή πίστη στο ζώντα Χριστό, η ανίκητη αγάπη, ο διακαής πόθος τους για να ζήσουν μαζί του τους οδηγούσε στο μαρτύριο και ο μαρτυρικός πόνος τους γινόταν γλυκύς. Άλλοι έδωσαν τη ζωή τους, άλλοι φέρουν στο σώμα τους σημάδια βασανιστηρίων και όσους άλλους ακόμα ο Θεός τους κράτησε ζωντανούς (κρίμασι οις ο Θεός οίδε) είναι ζωντανοί μάρτυρες της χάριτός Του.
Η εποχή των διωγμών, του μαρτυρίου των πρώτων χριστιανικών χρόνων αναβίωσε και πάλι, στον εικοστό αιώνα στη Σοβιετική Ένωση, όπου χιλιάδες κληρικοί και λαϊκοί γνώρισαν την εξορία και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που έγιναν άρρενες μαρτυρίου, τόποι στεφανώματος χιλιάδων μαρτύρων της Εκκλησίας του Χριστού. […]
[…] Ένας τέτοιος μάρτυρας ήταν και ο Στάρετς Γρηγόριος (Γεννάδιος). Αν και ο Θεός δεν τον αξίωσε να δώσει και τη ζωή του, όμως, έζησε το στάδιο του μαρτυρίου. Τα σημάδια και τις πληγές της έφερε μέχρι το τέλος της ζωής του και καθημερινά του γίνονταν αιτίες δοξολογίας του Τριαδικού Θεού και τον ανέβαζαν όλο και ψηλότερα, όλο και πλησιέστερα στον Κύριο. […]
[…] Η ζωή του Γέροντα είναι γεμάτη από αγάπη, αγώνα, πίστη στο Θεό και θυσία για το συνάνθρωπό του, για τον αδελφό του. Ο κάθε ένας θα βρει κάτι που θα αγγίξει την ψυχή του. Στον καθένα θα μιλήσει χωριστά. […]
(Από τον πρόλογο του Ιλαρίωνα Μοναχού που περιέχεται στη έκδοση)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος
Παιδικά χρόνια
Καταδίωξη – εξορία
Εξορία στην Κολυμά
Επιστροφή – το κυνηγητό συνεχίζεται
Τέλος εξορίας – επιστροφή
Δικό του Ναό
Ο δίκαιος που μετανόησε
Ποιμενάρχης «ελέω Θεού»
Θεραπείες ανθρώπων με τις προσευχές του Γέροντα
Το τέλος του Γέροντα
https://stinkrini.gr/agioi-kai-gerontes-rosias/o-starets-grigorios-theodorovits/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου