Αναμνήσεις της Ηγουμένης Μαριάμ:
Κάποτε, ο π. Γαβριήλ θύμωσε πολύ όταν
θέλαμε να αλλάξουμε τις εικόνες στην εκκλησία, γιατί δεν ήταν κανονικές και
θέλαμε να είναι όλα κανονικά. Και με μια τέτοια κίνηση άρχισε να τακτοποιεί τα
πάντα όπως έπρεπε. Και οι παλιοί πατερες, που έμεναν για πολύ καιρό στο
μοναστήρι, λάτρεψαν φυσικά τις εικόνες τους και συνήθισαν να προσεύχονται μαζί
τους. Ο π. Γαβριήλ, όταν έμαθε για τις προθέσεις μας, μας αποκάλεσε Βαπτιστές
και θύμωσε πολύ. Εμείς, ευτυχώς, δεν μπορέσαμε να αλλάξουμε αυτές τις εικόνες
και μετά άρχισαν να ρέουν μύρο.
Ο ίδιος ο πατέρας Γαβριήλ έφτιαχνε
εικόνες, κόβοντάς τες από εφημερίδες, και πάντα ανησυχούσε πολύ ότι εκεί
τυπώνονταν εικόνες εικόνων, τις οποίες στη συνέχεια θα μπορούσαν να πετάξουν -
αυτό είναι αδύνατο. Στην τηλεόραση, μια φορά είδε μια ταινία για τον Ιησού
Χριστό και άρχισε αμέσως να φιλάει την τηλεόραση. Και είχε επίσης μια εικόνα,
νομίζω, της Μαρίας της Αιγύπτου ... μια φοβερή εικόνα για εμάς, φυσικά, αλλά
για αυτόν ήταν μια ιερή εικόνα. Αντιλαμβανόταν τα πάντα με τον δικό του
τρόπο...
Από το βιβλίο «Μεγάλος να είναι ο
Κύριος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου