Αγίου Παϊσίου
του Αγιορείτου , “Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο...
Οι ακρίδες, οι
πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να
παιδαγωγήση έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του
ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον
Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθή ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήση
βοήθεια.. δεν είναι ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μια διαταγή να έρθη
κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει μέχρι που θα φθάση η κακία των
ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν, και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβή μια συμφορά,
για να συνετισθούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.
Να εύχεσθε για
την γενική εξωφρενική κατάσταση όλου του κόσμου, να λυπηθή ο Χριστός τα
πλάσματά Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή. Να επέμβη θεϊκά στην εξωφρενική
εποχή που ζούμε, γιατί ο κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρέλλα και στο
αδιέξοδο. Τί μας περιμένει δεν ξέρουμε. Όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί, το
δείχνει.
Γι’ αυτό, για
έναν λόγο παραπάνω τώρα, πρέπει να στηριχθούμε πιο πολύ στην προσευχή και να
πολεμήσουμε το κακό με την προσευχή. Η μόνη λύση αυτή είναι. Να παρακαλούμε τον
Θεό να λυπηθή τα πλάσματα Του – αν και δεν είμαστε για να μας λυπηθή.
Μερικοί βέβαια
έχουν τον λογισμό: «Αφού οι προφητείες θα εκπληρωθούν οπωσδήποτε, τί θα ωφελήση
η προσευχή;». Ο Θεός βλέπει ότι έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα, αλλά εμείς
κάνουμε προσευχή, για να είναι πιο ανώδυνο ένα κακό και να μην πάρη έκταση.
Τα πράγματα
είναι σοβαρά. Και μέχρι τώρα που δεν τινάχθηκε ο κόσμος στον αέρα, θαύμα είναι.
Χρειάζεται πολλή
προσευχή, πολλή προσευχή.
Παλιότερα που
δεν υπήρχαν αυτές οι μεγάλες ευκολίες, και η επιστήμη δεν είχε προχωρήσει τόσο,
αναγκάζονταν οι άνθρωποι σε όλες τις δυσκολίες να καταφεύγουν στον Θεό, και ο
Θεός βοηθούσε. Τώρα, επειδή η επιστήμη προχώρησε, τον Θεό Τον βάζουν στην άκρη.
Πάνε χωρίς Θεό σήμερα. Υπολογίζουν: “Θα
κάνουμε τούτο, θα κάνουμε εκείνο”. Σκέφτονται την πυροσβεστική, σκέφτονται τις
γεωτρήσεις, το ένα, το άλλο… Αλλά χωρίς Θεό τι θα κάνουν οι άνθρωποι; Οργή Θεού
θα φέρουν. Βλέπεις, όταν δεν βρέχη, δεν λένε: “Θα κάνουμε προσευχή”, αλλά “θα
κάνουμε γεώτρηση”. Και το κακό είναι ότι με αυτά τα μέσα που υπάρχουν,
σιγά-σιγά όχι μόνον οι άπιστοι σκέφτονται έτσι, αλλά ακόμη και οι πιστοί
αρχίζουν να ξεχνούν την δύναμη του Θεού. Το καλό είναι που μας ανέχεται ο Θεός.
Αλλά την Πρόνοια του Θεού ούτε καν την καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.
Να παρακαλούμε
να δίδη ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού.
Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπισθή διαφορετικά παρά μόνο με
μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.
Πρέπει να
ξέρουμε ότι οι πιστοί που τηρούν τις εντολές του Θεού δέχονται την Χάρη του
Θεού, και ο Θεός -πώς να πη κανείς;- είναι υποχρεωμένος να τους βοηθάη μέσα σ’
αυτά τα δύσκολα χρόνια.
– Γέροντα, γιατί
δεν βρίσκεται το φάρμακο του καρκίνου; Δεν επιτρέπει ο Θεός ή οι άνθρωποι δεν
επικαλούνται την θεία βοήθεια;
– Το κακό είναι
ότι και να βρεθή το φάρμακο για τον καρκίνο, θα βγη άλλη αρρώστια. Ήταν η
φυματίωση, βρήκαν το φάρμακο για την φυματίωση, παρουσιάσθηκε τώρα αυτή. Και αν
βοηθήση σ’ αυτή, θα βγη άλλη αρρώστια. Οι ίδιοι οι άνθρωποι θα γίνουν αιτία να
παρουσιασθή κάποια άλλη μετά, και δεν έχει τελειωμό!
Να ξέρετε πως
ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο,
γιατί ο Θεός έχει “σπλάγχνα”.
Τι έχει κάνει ο
Θεός με έναν Του λόγο! Τι αρμονία, τι ποικιλία! Όπου και να στραφή κανείς
βλέπει την σοφία και το μεγαλείο του Θεού… Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει
με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή… Δουλεύει ο
διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό
καλό… Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι
ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα…
(Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου , “Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Λόγοι Α’” , Κεφ. 6., Έκδοσις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου