Αυτές τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, τις μέρες των παρακλήσεων στην Υπεραγία Θεοτόκο ,του πιο αγαπημένου προσώπου της Πίστης μας.Αυτή την "Παναγία μου" που έχουμε στο στόμα μας την κάθε στιγμή χαράς η λύπης,ακόμη και στα χρόνια της αμφισβήτησης. Αυτήν που τόσοι άνθρωποι κάθε μέρα τιμούν και με μεγάλη πίστη τρέχουν στις εκκλησιές για να παρακαλέσουν και να ευχαριστήσουν,αυτές τις Άγιες μέρες νιώθω ακομη πιο έντονα πόσο όμορφο είναι το κέντημα του Θεού για τον καθένα μας.
Τα πάντα εν Σοφία εποίησε.Τιποτα τυχαίο στη ζωή μας. Χτυπά την πόρτα μας και περιμένει να Του ανοίξουμε. Αυτό το "Ανοιγμα" ήταν στη ζωή μου η γνωριμία μου με την γιαγιά Γαλάτεια,την Αγία Γαλακτια.(Συγχωρήστε με δεν μπορώ να την σκεφτώ αλλιώς ). Συγνώμη γιαγιά μου εκ των προτέρων που τολμώ να μιλήσω για σένα.Πως μπορώ!!.Ξέρω όμως ότι οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες, θολές. Πολλά αυτονόητα ανατρέπονται,αξίες και ιδανικά καταπατούνται και είναι πολύ σημαντικό απλά ταπεινά να ομολογούμε το Θεό μας,να "φωνάζουμε "την Πίστη μας,την Δύναμη μας,την μόνη αδιαπραγματευτη ασάλευτη Αλήθεια,Τον Κύριο και Θεό μας.
Αυτόν που όλους μας αγκαλιαζει ,φωτιζει το νου και διώχνει τα σκοτάδια . Αυτόν που είναι η απάντηση για κάθε τι στην ζωή μας, που μαζί Του τα βάρη αλαφραινουν ,τα προβλήματα λύνονται με τρόπο που η καρδιά γλυκαινει. Μπηκα στο Αγιασμένο σπίτι σου γιαγιά μου, (και με αξιωσες να μείνω), τελευταία . Μεγάλη Σαρακοστή του 2017(έχασα πολλά χρόνια...)και το πρώτο που μου έδωσες, κατάκοιτη στο κρεβατάκι σου, ήταν ένα εικονακι του Παναγίου Τάφου Σε λίγες μέρες θα πήγαινα προσκηνημα στα Ιεροσόλυμα."Εισέβαλα "στο σπίτι σου (το επετρεψες) με περιέργεια,με αμφιβολία αλλά,και με πίστη στο Θεό που έψαχνα.
Παρακαλουσα στην Προσευχή μου τον αγαπημένο Άγιο μου ,τον Άγιο Πορφύριο να μου δείξει δρόμο Θεού,Του παραπονιωμουν που δεν Τον γνώρισα όταν σπούδαζα στην Αθηνα.Και Αυτός μου έστειλε εσένα γιαγιά μου.Την Αγία Πορφυραινα της Κρήτης όπως σε χαρακτηρίζει πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου.Το νοιωθω ότι ο Άγιος με έφερε σε σένα και θα Τον ευχαριστώ πάντα για αυτό.Μου το είπες άλλωστε καθαρά, αργότερα,μια μέρα με τον όμορφο,διακριτικό,γλυκό τρόπο σου"Μα ποιός σε έφερε εδώ παιδί μου; Ποιος ;" και με τα μάτια σου μου έδειξες την εικόνα του Αγίου και χαμογελάσες.Ανοιξεςτο σπίτι σου ,την αγκαλιά σου γιαγιά μου και μου εκανες αυτο το ευλογημένο δώρο.Να μείνω δίπλα σου να σε ακουμπήσω ,να σε αγκαλιάσω να σε φιλήσω ,να νοιώσω ειρήνη ,γαλήνη, χαρά,πολλή χαρά και πολλή αγάπη ,απέραντη αγάπη.Αναλαφρη σαν να μου σήκωνε κάποιος όλα τα βάρη που κουβαλούσα.Καθομουν απέναντι στο κρεβατάκι σου και σε κοιτούσα" αχόρταγα" δεν ξεκολουσα από την θέση αυτή.Τα μάτια σου.Τα φωτεινα γλυκά σου μάτια Πόσο βάθος,πόση καλοσύνη,πόση αγάπη.!Βιβλιο.Τα έλεγαν όλα.Ο χρονος περνούσε τόσο γρήγορα διπλα σου.Μου διδαξες αυτές τις ευλογημένες στιγμές ομορφια του Θεού.(Όσο το μυαλό και η καρδιά μου μπορούσαν να καταλάβουν).
Προοραση και διοραση για τα χαρίσματα σου ,που τόσοι άνθρωποι μεσα απο τις προσωπικές εμπειρίες τους μαζί σου γράφουν για αυτά, τα έζησα σε πολλές περιπτώσεις.
Ο έλεγχος σου γλυκός,διακριτικός γεμάτος αγάπη.
Σε μένα: "Δεν γίνεται Παράδεισος από τον καναπέ".
Επειδή εκρινα την συμπεριφορά κάποιου (κουτσομπολιό μήπως;):. "Ακούς;Όχι μπλα μπλα μπλα....και γύρω γύρω.Μονο καλά λόγια.Ομορφα πράγματα.Τακτοποιημενα .Τι σκέφτεται δεν ξέρεις.". Πολλές φορές έλεγε:" Σιωπή μην μιλάς.Αυτοι!!και έδειχνε τις εικόνες του Χριστού,της Παναγίας μας ,των Αγίων, τον ουρανό ψηλά..... και έστελνε φιλιά. Απαντούσε σε λογισμούς :"Να την αγαπάς πολύ την Μαρία, έρχεται κάθε μέρα και σήμερα το πρωί ήλθε" και έδειξε την Παναγία μας.
Μια άλλη μέρα : "Μη φοβάσαι δεν σε αφήνει ο Θεος ".
"Εβαλες σπορά.." "Μη φοβάσαι ο Αγιος Γεώργιος και ετουτοινε (και εδειχνε τους Αγίους γύρω στις εικόνες ) μας πιάνουν από το χερι και μας κάνουν περιβολή προστασίας.". Έχω στείλει δέμα στο εξωτερικό και έφτασε εκείνο το πρωί στον προορισμό του Όταν πήγα στη γιαγιά το απόγευμα μου λέει:Μακρυά πήγαν τα πράγματα.Τα πήραν,τα έβαλαν και φαγανε Ολα ωραία"
Την ίδια μέρα της λέω ,σε αναζητησα πολυ σήμερα και μου απαντά: "Και ποιο άλλο αναζητάς;Το κοπέλι"Ήξερε τα πάντα. Αλλη φορα:"Αφήστε τα εξωτερικα που κάνετε και κάνετε τα εσωτερικά( Προσευχή..).
Για τον Πατέρα Αντώνιο πολλές οι στιγμές ...Μια φορά για τα πνευματικά του παιδιά είπε: "Μηδε πατερας δεν κάνει έτσι για τους γόνους του.Εχει πανάκι (το πετραχειλι) και τα πετά όλα "(τις αμαρτίες). Γνώριζες γιαγιά μου τα πάντα για την οικογένεια μου και το συγγενικό μου περιβάλλον Για τον καθένα μας.Προβληματα ,δύσκολιες, λεπτομέρειες από την καθημερινότητα ,που ανθρώπινα δεν γινόταν να ξέρεις και προλαβαίνες ,με στηριζες, με ενδυναμωνες, μου ανοιγες δρόμους λύσεων. Πώς να ξεχάσω. Απλά ,απαλα τόσο ταπεινά τα λόγια σου, η κάθε ματια σου,το κάθε άγγιγμα σου ,άγγιγμα ψυχής.
Ακόμη και σε περιπτώσεις που η παρέμβαση σου ήταν άμεσα θεραπευτική η ταπεινωση σου μεγάλη ,η αγαπη σου μεγαλυτερη.Παρουσα πολλές φορές σε πολλές τέτοιες....στιγμές αλλά για αυτά μαρτυρούν οι ίδιοι που έζησαν την θεραπευτική σου μεσιτεία. .Ολα για την αγάπη του Χριστού.Ολα για το Δόξα στον Κυριο μας. Θυμάμαι πόσο χαιροσουν να δίνεις, να δίνεις..,να βλέπεις γύρω σου χαρούμενα, ειρηνικά πρόσωπα και το καταφέρνες πάντα για όλους αυτό. "Κέρασε τον, φέρε πράμα..." μας έλεγες για τον κάθε επισκέπτη του αγιασμένου σπιτιού σου. Όλα που έγραψα είναι βιώματα προσωπικά,λίγες στιγμές από τις τόσες όμορφες ώρες πού αξιώθηκα να ζήσω κοντά σου αγάπημενη μου γερόντισσα Δεν θέλω να προκαλεσω κακους λογισμούς.Ολα προς Δόξαν Θεού και των Αγίων Του. Από τα βάθη της καρδιάς μου σε ευχαριστώ γιαγιά μου για όλα που έζησα κοντά σου.Σε ευχαριστώ για το δρόμο μετάνοιας που μου άνοιξες, βοηθάμε να τον ακολουθώ Σε ευχαριστώ για την ελπίδα που γεννησες στην καρδιά μου,για την πίστη που μου ενισχυσες,για όλες τις φορές που με στηριξες και με στηρίζεις,για την ανεξάντλητη αγάπη σου,για το απλά ταπεινά που μου διδαξες Σε ευχαριστώ Αγία Γερόντισσα επιστατρια στον αμπελώνα του Χριστού στον τόπο μας .Εσενα έχουμε Πρέσβειρα και βοηθό . Μη μας αφήσεις ποτέ
Σε αναζητώ πολύ....
Την ευχή σου να έχουμε και να μην ξεχνούμε τα λόγια σου:
"Η αχαριστία είναι σαν την λέπρα".
"Οπου επικρατεί ειρήνη εκεί υπάρχει χώρος και πάει ο Θεός".
"Μη χαλάς τη φιλία σου για ένα παράπτωμα των φίλων σου".
"Αυτός που λέγεται Θεός από ψηλά κοιτάζει και με αγάπη και στοργή όλους μας σε σκεπάζει ".
Μοίρες 03/08/22.
ΜΑΝΑΣΣΑΚΗ ΕΛΕΝΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου