Σαν τα Βυζαντινά φέσια της Χαλκιδικής δεν έχει.
Στην εικόνα βλέπουμε το μνημόνιο του Σαμωνά, δικαστή στη Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 927 μ.Χ
Αυτό το δικαστικό έγγραφο που σώζεται στη Μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος αφορά μια, κλασική στην Βυζαντινή εποχή, διένεξη μεταξύ καλλιεργητών της Ιερισσού και Μοναστηριού που του ανήκει η γη.
Οι καλλιεργητές δεν πληρώνουν το μίσθωμα και το Μοναστήρι προσφεύγει στη δικαιοσύνη. Τελικά οι κάτοικοι της Ιερισσού την γλιτώνουν με το σκεπτικό ότι ως τέτοιοι είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν στον Ρωμαϊκό(Βυζαντινό) στρατό.
Περιληπτικά το έγγραφο αναφέρει:
"Οι κάτοικοι του κάστρου της Ιερισσού έχουν μια μακροχρόνια μίσθωση των 2000 μοδιών(10 στρέμματα) γης που ανήκει στο Μοναστήρι του Κολοβού στην Ιερισσό, με μίσθωμα 10 χρυσά νομίσματα(ετήσιο). Επί τέσσερα χρόνια, ωστόσο, δεν έχουν πληρώσει το ενοίκιο. Λόγω του γεγονότος ότι η καλλιέργεια γης τους υποχρεώνει να στρατεύονται o δικαστής δεν θα τους διώξει, απλά θα απαιτήσει να πληρώσουν τα 40 χρυσά νομίσματα που χρωστούν."
Αναφορικά για να καταλάβουμε τα ποσά: Το μέσο ετήσιο εισόδημα ενός πάροικου ή μικροκαλλιεργητή ήταν 3.5 νομίσματα το οποίο θεωρούνταν και το κατώτερο ποσό επιβίωσης στο Βυζάντιο. Για να καταλάβουμε ποσό χαμηλό ήταν αυτό το ποσό, ένας απλός στρατιώτης λάμβανε 9 χρυσά νομίσματα το χρόνο.
Επομένως θα έπρεπε να εργάζονται αρκετά άτομα στην έκταση αυτή ώστε να μπορεί να ξεπληρωθεί και το ενοίκιο.
Βέβαια μιλάμε για εποχές με αρρώστιες, θανάτους, πολεμικές υποχρεώσεις, και εχθρικές εισβολές που επηρέαζαν την οικονομική δυνατότητα πολλών ανθρώπων. Επομένως δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί δεν πλήρωναν το ενοίκιο και οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου