Αρκεί μοι του οράν σοι, πάτερ.
Τρέχουμε στο πέλαγος της θλίψης, στην πεδιάδα του πόνου, στον τόπο της φτώχιας, στη γη του αγνώστου. Τα χέρια μας άδεια, τα μέτωπα καμμένα από τον ήλιο, τα ράσα σαν μάρμαρα από τα νερά του ιδρώτα που στέγνωσε άμα τη εμφανίσει του. Οι λογισμοί καυτοί σαν την άμμο της ερήμου, οι καρδιές μας βράχια ακατέργαστα και τα δάκρυα πίκρα. Η αποστολή, όμως, είναι αποστολή και πρέπει να φτάσει ως το τέλος.
Αν με ρωτήσουν πώς μέσα στο χάος βρήκα κουράγιο θα απαντήσω: "Αρκεί μοι του οράν σοι πάτερ". Μου έφτανε να σε βλέπω λίγες στιγμές, δίχως να μιλάς, αρκεί να σε βλέπω.
Φωτογραφία: Στιγμές δίπλα στον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κκ Θεόδωρο κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος 2022 στο Port Said της Αιγύπτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου