"Πρόσφατα είδα τον πίνακα "Deprived of Paradise" του καλλιτέχνη Geliy Korzhev, και ακόμα δεν με αφήνει η σκέψη ο Αδάμ και η Εύα στέκονται δίπλα σε ένα δέντρο με σκυμμένα τα κεφάλια τους (με ή χωρίς φίδι, δεν έχει σημασία), καλύπτουν το κάτω μέρος στομάχι, αφού η Πτώση έχει ήδη διαπραχθεί και η γύμνια του καθενός έχει ήδη αντιληφθεί.
Και εδώ, όπως καταλαβαίνω, είναι ήδη περιπλανώμενοι, και μάλιστα για αρκετό καιρό. Ο παράδεισος είναι στο παρελθόν, αλλά στο παρόν υπάρχει ένα δύσκολο μονοπάτι, ο αγώνας για επιβίωση, ο καυτός ήλιος, γυμνές πέτρες, μόνο κούραση, καταπονημένοι μύες, μαραμένο δέρμα.
Κοιτάξτε το πρόσωπο του Αδάμ. Δεν υπάρχει καμία λύπη για τον χαμένο παράδεισο, υπάρχει μια σταθερή απόφαση για επιβίωση και επίγνωση της δύναμης κάποιου για την επίτευξη του στόχου.
Δεν ξέρω πώς η συγγραφέας κατάφερε να απεικονίσει την Εύα τόσο συγκινητικά... Ένα ανυπεράσπιστο γυναικείο σώμα, καθόλου σέξι, που με εμπιστοσύνη δίνεται στα χέρια του άντρα της. Κοιτάξτε τα πληγωμένα πόδια της - περπάτησε όσο πιο μακριά μπορούσε στις αλύπητα κοφτερές πέτρες, μετά, προφανώς, έπεσε πίσω, έπεσε επανειλημμένα, ίσως έκλαψε, ίσως τώρα κλαίει, θάβοντας το πρόσωπό της στον ώμο του.
Και κουβαλάει το αγαπητό του φορτίο, και το κουβαλάει για πολύ καιρό, αλλά είναι έτοιμος, και ξέρει ότι θα παραδώσει, και αυτή ξέρει, και ξέρουμε ότι θα παραδώσει. Και θα υπάρχει σπίτι, και φαγητό, και γιοι και κόρες. Και θα είμαστε όλοι εκεί, αλλά αργότερα. Προς το παρόν, εδώ είναι...»
Συγγραφέας: Lary Lo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου