ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΒΡΥΟΥΛΩΝ
ΜΥΝΗΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Χριστούγεννα! Ποια γλώσσα μπορεί να περιγράψει αυτή την ανεπανάληπτη Γέννηση; Ποια καρδιά μπορεί να μείνει ασυγκίνητη μπροστά στο μέγεθος της Θεϊκής αγάπης; Ο Ιερός υμνογράφος ψάλλει :
" Σήμερον Θεός επί γης παραγέγονε και άνθρωπος είς Ουρανούς αναβέβηκε" ...
Ολόκληρος ο κόσμος που είχε βυθιστεί στο σκοτάδι της πλάνης και της ειδωλολατρίας, στον βούρκο της αμαρτίας και της ανηθικότητας, περίμενε Αυτόν, που θα τον οδηγούσε στην αλήθεια και την σωτηρία. Προσδοκούσε τον Μεσσία, τον Σωτήρα και Λυτρωτή, που είχαν εξαγγείλει οι προφήτες.
Ο Χρόνος ήλθε! Ο Θεός έστειλε στον κόσμο όχι κάποιο δούλο ή Άγγελο, αλλά αυτόν τον Μονογενή Του Υιό, με τρόπο ακατάληπτο και μυστηριώδη. Ο Θεός έγινε άνθρωπος και υποτάχθηκε στον Μωσαϊκό Νόμο, για να απελευθερώσει εκείνους που ήταν εγκλωβισμένοι σ' αυτόν.
Μένει εκστατικός κανείς μπροστά στο πάνσοφο σχέδιο της αγάπης του Θεού, που δεν μας εγκατέλειψε, αλλά οικονόμησε τη σωτηρία μας με τρόπο μοναδικό. Και όχι μόνο μας έσωσε από την αιώνια καταδίκη, αλλά μας ανύψωσε σε ασύλληπτη τιμή και δόξα.
Εμείς οι πιστοί δεν είμαστε πλέον δούλοι, αλλά υιοί Θεού. Μπορούμε πλέον να χρησιμοποιούμε τη λέξη
"Αββά" δηλαδή Πατέρα. Μεγαλειώδες το προνόμιο να ονομαζόμαστε παιδιά Του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μας έστειλε και το Πανάγιο πνεύμα που μας βεβαιώνει για την υιοθεσία, που ζεσταίνει την αγάπη μας προς τον Θεό, που μας βεβαιώνει για την Θεϊκή προστασία και μας εγγυάται την κληρονομιά της Βασιλείας Του. Ο Θεός μας, δεν είναι απόμακρος ούτε κάποια αόριστη ανώτερη δύναμη, είναι ο δικός μας, ο δικός μου, Πατέρας.
Πόσοι από μας αισθανόμαστε ειδικά τις μέρες αυτές, αυτή τη μεγάλη αλήθεια;
Δεν μας άφησε στις δυστυχίες μας. Δεν παρέμεινε κάπου ψηλά. Είναι δίπλα μας διαρκώς. Ζεί και Αυτός την εγκατάλειψη. Βιώνει και Αυτός τη μοναξιά και την εγκατάλειψη από τους ανθρώπους.
Τον ξεχάσαμε αδέρφια μου σήμερα τον Χριστό. Χριστούγεννα σήμερα χωρίς Χριστό. Ξεχάσαμε τα Χριστούγεννα με Χριστό, μαζί με τον Χριστό και για τον Χριστό.
"Καλές γιορτές" λέμε ευχόμενοι.
Τον διώχνουμε σήμερα εμείς οι άνθρωποι. Αυτός που δέχθηκε τη ζεστασιά του άχυρου, την ανάσα των ζώων, την συντροφιά των αστέρων αλλά και την υμνωδία των αγγέλων.
Αδέρφια μου, καιρός να ξυπνήσουμε!
Ελπίδα μας είναι μόνον ο Χριστός, που είναι μόνον αγάπη και συγχώρηση. Δεν τον αγαπάμε αλλά ούτε και τους ανθρώπους. Πόσο ανάγκη έχουμε όλοι από αγάπη!
Η ελπίδα και η αγάπη θεριεύει μέσα μας, μόνο όταν τον πλησιάζουμε. Η ελπίδα μας είναι η Εκκλησία Του, μέσα στην οποία ο Ίδιος γεννιέται. Αυτή το αιώνιο σπήλαιο της Βηθλεέμ.
Είναι πλέον καιρός. Αυτά τα Χριστούγεννα, αυτή την χρονιά μετανιωμένοι, με Εξομολογητική διάθεση, να ξαναφτιάξουμε τις σχέσεις μας μαζί Του.
Να διαλαλήσουμε με χαρά τον ερχομό Του. Αυτός είναι η
"Ανατολή ανατολών" που χάρισε σε εμάς τους "εν σκότει και σκιά" την αλήθεια για τον ερχομό Του.
Καλά Χριστούγεννα αδέρφια μου.
Ο Βρυούλων Παντελεήμων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου