Η 25η Μαρτίου είναι η ημέρα μνήμης του μακαριστού μοναχού Νικολάι Ερεμίνσκι /†25.03.1977/.

 Η 25η Μαρτίου είναι η ημέρα μνήμης του μακαριστού μοναχού Νικολάι Ερεμίνσκι /†25.03.1977/.

Σήμερα είναι σκόπιμο να θυμηθούμε και να μνημονεύσουμε την δολοφονία τού  ηγουμένου Ιωανάθαν(Chistyakov) /06/14/1867 – 08/04/1941/, πρεσβύτερος και μοναχός της Αγίας Τριάδος-Σεργίου Λαύρας, στον οποίο ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ανέθεσε σημαντικό ρόλο στη ζωή του μακαριστού μοναχού Νικολάου.

Ήταν ο ηγούμενος Ιωανάθαν που ευλόγησε τους άτεκνους Δημήτρη και Ζηνοβία να πάρουν το αγόρι Κόλια, που στην ηλικία των εννέα ετών έμεινε ορφανό. Τους είπε: «Κρατήστε τον μαζί σας, είναι ο τροφός σας στα γεράματα». Αργότερα ενίσχυσε την Κολένκα. Και ο Κολένκα είναι ο μακαρίτης μοναχός Νικολάι.

Πολύ πριν από την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο π. Ιωανάθαν προφήτευσε πολλά για τους μελλοντικούς καιρούς. Στη δεκαετία του '30 συνελήφθη.

Μόλις ήρθαν για αυτόν, οι χωρικοί, λυπούμενοι τον ιερέα, σκούπισαν τα δάκρυά τους, αλλά εκείνος είπε σταθερά: «Κλάψε όχι για μένα, αλλά για τον εαυτό σου, ένα μαύρο σύννεφο έρχεται από τη δύση». Όλοι άρχισαν να κοιτάζουν τριγύρω, εκεί που, υποτίθεται, ήταν το σύννεφο, ο ουρανός ήταν καθαρός. Έτσι, αλληγορικά, ο γέροντας προειδοποίησε τους συμπατριώτες του για επικείμενες καταστροφές.

Ο ηλικιωμένος ιερέας οδηγήθηκε συνοδεία με κάρο στις φυλακές Chukhloma και, κατόπιν συμφωνίας με τον εισαγγελέα, φυλακίστηκε χωρίς δίκη ή κατηγορίες. Αποφάσισαν - και έτσι θα πεθάνει.

Όμως ο πατέρας Ιωνάθαν συνέχισε να ζει. Τα κακά του πόδια του προκάλεσαν ταλαιπωρία και οι δεσμοφύλακες έπρεπε άθελά τους να φροντίσουν τον αδύναμο γέρο. Και σύντομα άρχισε ο πόλεμος που είχε προβλέψει ο πατέρας Ιωνάθαν.

Οι φρουροί της Chukhloma βαρέθηκαν να τα βάζουν με τον γέρο και ένας από τους φρουρούς, ένας νεαρός άνδρας ονόματι Sorokin, στραγγάλισε τον αβοήθητο πατέρα Jonathan στις 4 Αυγούστου 1941.

Τα πτώματα των κρατουμένων που κρατούνταν στη φυλακή βάσει του άρθρου 58 (πολιτικό) δεν απελευθερώθηκαν από  κανέναν. Το βράδυ ο πρώην ηγούμενος της Λαύρας μεταφέρθηκε κρυφά στο νεκροταφείο και τον έθαψαν πίσω από τον φράχτη του νεκροταφείου. Αλλά ένας από την ομάδα κηδείας αποδείχθηκε ευσυνείδητος και έδειξε στη γυναίκα του το μέρος όπου θάφτηκε ο ηλικιωμένος.

Οι πιστοί έθαψαν ξανά το σώμα του ιερέα, αλλά στη συνέχεια παραβίασαν τον τάφο του και το φέρετρο βγήκε και άνοιξε. Την ίδια στιγμή, όλοι έμειναν έκπληκτοι που το σώμα του πατέρα Ιωνάθαν αποδείχτηκε άφθαρτο, ακόμη και τα άμφια πάνω του ήταν καινούργια, σαν να είχαν μόλις φορεθεί.

Ο πατέρας Ιωνάθαν υπέστη μαρτύριο, αλλά ο δολοφόνος του δεν έμεινε ατιμώρητος. Τον Νοέμβριο του 1958, αυτός και άλλοι πήγαν απέναντι από τη λίμνη σε ένα γειτονικό χωριό για να παραγγείλουν μπότες από τσόχα.

Οι συνταξιδιώτες πέρασαν με ασφάλεια, αλλά κάτω από τα πόδια του κακού ο πάγος ξαφνικά χώρισε και έκλεισε. Οι αιχμηρές άκρες του πάγου έκοψαν το κεφάλι του φύλακα και το ακέφαλο σώμα του βρέθηκε μόνο την άνοιξη. Το πρώτο παιδί του φύλακα Sorokins δεν έζησε ούτε μια μέρα, το δεύτερο κορίτσι πέθανε σε ηλικία τεσσάρων ετών από ασφυξία. Και έτσι κόπηκε η γραμμή αυτού του Σορόκιν...

Για πολύ καιρό, τον τάφο του Γέροντα Ιωανάθαν φρόντιζαν μοναχές αδερφές που υπηρετούσαν στον ναό μαζί με τον ιερέα - Παρασκευά και Αικατερίνα Κουδριάβτσεφ. Μετά τον θάνατο του τελευταίου το 1976, η Alexandra Aleksandrovna Romanova ανέλαβε την ταφή.

Και όχι πολύ καιρό πριν, η υπηρέτρια του Θεού Φάινα είπε την ακόλουθη ιστορία: «Ο εγγονός μου ο Ρομάν ήταν τριών ετών, ένα περίεργο εξάνθημα σχηματίστηκε στο πρόσωπο του αγοριού και κανένα φάρμακο δεν βοήθησε. Και τότε η Baba Shura Romanova με συμβούλεψε να πάω στον τάφο του πατέρα Jonathan, να πάρω λίγη γη και να τρίψω τα πονεμένα σημεία.

Έκανα τα πάντα όπως διέταξε, και σύντομα το πρόσωπο του εγγονού μου καθαρίστηκε, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ο εγγονός είναι εδώ και καιρό ενήλικος, αλλά αυτό το υπέροχο περιστατικό δεν ξεχνιέται. Τότε έκανα όρκο να πάω στον ιερέα και να παρακολουθώ την τελευταία του ανάπαυση. Και μέχρι σήμερα, παρά την ηλικία μου, επισκέπτομαι τον πατέρα Ιωνάθαν και τον ευχαριστώ».

Ο τάφος του Ηγουμένου Jonathan βρίσκεται στο νεκροταφείο της πόλης Chukhloma, στην περιοχή Kostroma.