173 Αγαπητή μητέρα Μ.!
Προσευχόμαστε για εσάς και για τον Σ. Υποταχθείτε στον κόπο, και το πρόβλημα είναι σε εσάς. Αν ξαφνικά βλέπαμε τι παραδεισένια λουλούδια φυτρώνουν στα θλιμμένα χωράφια της ζωής μας, τότε θα τα επιθυμούσαμε μόνο με όλη μας την ψυχή.
Μην αποθαρρύνεστε, ο Κύριος δεν θα αφήσει τον Σ. και θα εξακολουθεί να υπηρετεί τον Κύριο μαζί σας.
174 Αγαπητέ Μ. εν Κυρίω!
Δόξα στον Θεό για τις θλίψεις που μας φωτίζουν και για τις πτώσεις που μας διδάσκουν σοφία.
Τώρα έχετε γνωρίσει την αδυναμία σας - να αναζητάτε υποστήριξη στους ανθρώπους, και ο Κύριος σας δείχνει για δεύτερη φορά ότι η βοήθεια των ανθρώπων είναι αβοήθητη και όχι επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοί, αλλά επειδή σας έχει δοθεί από την παιδική ηλικία να καταλάβεις ότι η δύναμή σου είναι μόνο ο Κύριος . Αυτός μόνο θα σας στείλει βοήθεια την κατάλληλη στιγμή μέσω ανθρώπων και θα σας την αφαιρέσει όταν αυτή η «βοήθεια» αρχίσει να σας παρεμβαίνει.
Είθε ο Κύριος να σε κάνει σοφό. Εργαστείτε σκληρά και αυξηθείτε στη γνώση των αληθειών και των εντολών του Θεού. Ο Θεός να σε ευλογεί.
175 Αγαπητή μητέρα R.!
Ειρήνη και ευλογία Θεού σε σας. Δεν σε παρηγορώ με λόγια, γιατί δεν υπάρχουν που να ικανοποιούν τον πόνο της καρδιάς σου. Μόνο ο χρόνος μπορεί να κάνει κάτι, αλλά έχει περάσει πολύ λίγος χρόνος για να επουλωθεί η πιο βαθιά πληγή. Επομένως, προς το παρόν μπορώ μόνο, με συμπόνια για σένα, να ζητήσω από τον Κύριο να ελαφρύνει τη σοβαρότητα της απώλειας που βιώνεις, να εξαλείψει τη σκέψη που εμφανίστηκε για την ενοχή σου πριν από τον αναχωρητή και να δώσει ανακούφιση στην προσευχή με εμπιστοσύνη στον η ευλογημένη μοίρα τους στην Αιωνιότητα. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά: ο ίδιος ο θάνατος του μαρτυρίου μεσολαβεί για αυτούς ενώπιον του Κυρίου και η πιο τρυφερή ηλικία της εφηβείας και της βρεφικής ηλικίας τους κάνει τολμηρούς ενώπιον του Σωτήρα και τα βιβλία προσευχής για ολόκληρη την οικογένειά σας. Όλα αυτά πρέπει να απαλύνουν τον πόνο της απώλειας. Και μην τρέφετε σκέψεις για τα προφητικά λόγια του πατέρα V. και τη συμμετοχή σας στην απόφαση για τη μοίρα των παιδιών στην καρδιά σας. Δεν είναι χωρίς τη συμμετοχή του εχθρού ότι η θλίψη προστίθεται στη θλίψη σε μια προσπάθεια να σας φέρει σε απόγνωση. Μόνο ο Θεός είναι ελεύθερος να μας παρέχει. Τόσο η ζωή όσο και ο θάνατός μας είναι στο χέρι Του. Μην περιστρέφετε τις σκέψεις σας στη μνήμη των τελευταίων ημερών της ζωής τους, τεντώστε τις σκέψεις σας προς τα εμπρός - στην παρούσα κατάστασή τους στην αιωνιότητα. Μην ξεχνάτε τον σταυρό σας, θα ήταν πάνω από τις δυνάμεις σας και μόνο, αλλά ο Κύριος είναι κοντά. Είσαι με τρία παιδιά στην αγκαλιά σου, και μάλιστα με άρρωστα παιδιά. Πόση δύναμη χρειάζεται πνευματική και σωματική, πόσο κουράγιο. Θεού θέλοντος! Και αν θέλει ο Θεός, σας διαβεβαιώνω.
Μητέρα, ίσως το γεγονός ότι τα παιδιά σου είναι άρρωστα να σε βοηθήσει να τα προστατέψεις από το να ενταχθούν σε εκείνες τις οργανώσεις που βρίσκονται στο κατώφλι. Γιατί το χρειάζονται αυτό; Δεν θα μπορούν να είναι ενεργά μέλη λόγω της αδυναμίας τους. Και αυτό μπορεί να παρακινήσει την απροθυμία να μπει στο αρχικό στάδιο. Όταν έρθει η ώρα και τα παιδιά αρχίσουν να αναγκάζονται, εσείς οι ίδιοι θα μιλήσετε με τον δάσκαλο και, χωρίς να θίξετε τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα αυτού του οργανισμού, αναφερόμενος στις οικογενειακές σας δυσκολίες, στις ασθένειες των παιδιών, αποφύγετε να συμμετάσχετε αποφασιστικά και σταθερά. Ας προσευχηθούμε για αυτό.
Και για το υιοθετημένο κορίτσι, σκέφτομαι ως εξής: αξίζει να το υιοθετήσετε, δεν αρκεί να κανονίσετε την κηδεμονία, αφήνοντάς την πιστή στη μνήμη των νεκρών γονιών της; Είναι απαραίτητο να διατηρηθεί το επώνυμό τους και μαζί με αυτό και η ανάμνησή τους. Με τον καιρό, όταν μεγαλώσει και καταλαβαίνει τα πάντα, πρέπει να της τα πούμε για να τα γνωρίσει, να τα αγαπήσει και να προσευχηθεί για αυτά. Είναι ζωντανοί, απλά σε μια άλλη ζωή. Ο Θεός θα σας ευλογήσει να εκπληρώσετε την πρόθεσή σας να επισκεφτείτε αγαπημένους τάφους. Αλλά μην έρθετε σε αυτούς με απόγνωση και απελπιστική θλίψη, αλλά με προσευχή για αυτούς και για τον εαυτό σας, ζητώντας τις προσευχές τους. Και επίσης καλό θα ήταν να ευχαριστήσουμε τον Κύριο για την πρόνοιά Του για εμάς, που είναι πάντα καλή, ακόμα κι αν τώρα δεν είμαστε σε θέση να φιλοξενήσουμε όλα όσα συμβαίνουν ως καλά. Προσευχόμαστε για εσάς και θα προσευχόμαστε πάντα. Ο Θεός να σας ευλογεί και να σας ενισχύει στον άθλο μιας αληθινά χριστιανικής ζωής και στην ανιδιοτελή αγάπη. «Μη λυπάσαι όπως οι άλλοι που δεν έχουν ελπίδα» [Α' Θεσ. 4, 13]. Ας προσευχηθούμε. Εμείς οι ίδιοι μπορούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε, αλλά «μπορώ να κάνω τα πάντα μέσω του Ιησού που με ενισχύει» [Φιλ. 4, 13].
Ο προσκυνητής σου Αρχιμανδρίτης Ιωάννης.
176 Αγαπητέ Ο.!
Και θα σας έλεγα ακόμη περισσότερα νέα για τις «καινοτομίες» της σύγχρονης εκκλησιαστικής και πολιτικής ζωής. Και το ξέρω αυτό όχι από τα θολά ρεύματα των μέσων ενημέρωσης, αλλά από πρωτογενείς πηγές - άρρωστες, βασανισμένες καρδιές. Τι σταυρούς φέρουν οι άνθρωποι, τι ασύλληπτο Σταυρό ανέβηκε η Ρωσία! Αλλά πρέπει να ζήσεις, αλλά δεν θα κοιμηθείς ζωντανός σε ένα φέρετρο, και δεν μπορείς να διαφωνήσεις με τον Θεό και δεν μπορείς να Του παρουσιάσεις κατηγορητήριο επειδή επέτρεψε την ανομία και την ανομία στη γη. Πώς αντιλαμβάνεστε αυτήν την υπόσχεση ότι οι τελευταίοι πιστοί θα είναι μεγαλύτεροι στα μάτια του Θεού από τους πρώτους, οι οποίοι έχουν επιτύχει περισσότερα κατορθώματα αδιανόητα για την εποχή μας; Και πώς είναι έτσι: θα έρθουμε χωρίς τίποτα, αλλά θα είμαστε μεγαλύτεροι από εκείνους που έχουν κάνει σπουδαία πράγματα;
Ας υπομείνουμε, ας σκύψουμε τα θλιμμένα κεφάλια μας και τις καρδιές μας πλυμένες με δάκρυα μπροστά στην Παντοδύναμη Πρόνοια του Θεού, αλλά εμείς οι ίδιοι θα σταθούμε στην Αλήθεια που μας προστάχθηκε άμεμπτα και ακλόνητα. Και για χάρη εκείνων των λίγων που δέχτηκαν χωρίς μουρμούρα τον σταυρό από το χέρι του Θεού, και ανέβηκαν σε αυτόν, και δεν γκρίνιαξαν γι' αυτόν, το έλεος του Θεού θα ανταμείψει με τέτοιο τρόπο που δεν θα έρθει στο μυαλό ή στην καρδιά μας . Να έχεις, παιδί, καθημερινά μπροστά στο πνευματικό βλέμμα του Ιώβ του μακρόθυμου, τον Άγιο Πατριάρχη Τύχωνα, να έχει τον κυρίαρχο Αυτοκράτορά μας Νικόλαο Β', που παρέδωσε τη Ρωσία στα χέρια του Θεού και το σκήπτρο του στη Βασίλισσα των Ουρανών και τον εαυτό του στους δήμιους για αυτήν, ως ζωντανή θυσία.
Ω, πηγαίνουμε στην εκκλησία και θα πάμε μέχρι το τέλος των ημερών μας, ακόμα κι αν πρέπει να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά μας από τις εξωτερικές εντυπώσεις, αλλά ανοίξτε το εσωτερικό σας βλέμμα, και θα δείτε πώς ο θρίαμβος της Ουράνιας Εκκλησίας, ο Θριαμβευτής Εκκλησία, γίνεται στο ναό. Και ο καθένας επιλέγει τον δικό του δρόμο, και ο καθένας στο δρόμο της ζωής του δεν είναι εγγυημένος από πτώσεις και λάθη.
Και ο Κύριος μας επιτρέπει να υπομείνουμε πολλά, τόσο από τον εαυτό μας όσο και από τους άλλους, για χάρη της απόκτησης της θεϊκής αρετής - της ταπεινοφροσύνης.
Λοιπόν, αν δεν μπορούμε να αντέξουμε τις αδυναμίες των άλλων, ας προσκολληθούμε στον Χριστό και ας παραδώσουμε τον εαυτό μας και αυτόν τον πειρασμό στο θέλημα του Θεού με προσευχή για αυτόν και για τον εαυτό μας.
Και αυτό θα είναι το ευαγγελικό μονοπάτι της καλοσύνης. Αλλά ο Κύριος βλέπει την καρδιά σου και δεν θα σου καταλογίσει την αμαρτία της συνενοχής με τους παράνομους, ακόμα κι αν τα χείλη σου είναι σιωπηλά.
Είθε ο Κύριος να σας βοηθήσει να βρείτε ειρήνη και γαλήνη ψυχής στον ένα Χριστό στη βάση του Σωτήρα Του Σταυρού.
25 Μαΐου 2000
177 Αγαπητέ Τ. εν Κυρίω!
Το γεγονός ότι δεν έχετε χωρίσει ακόμη τον νόμιμο και ευλογημένο από τον Θεό σύζυγό σας δείχνει ότι η χριστιανική σας συνείδηση είναι ζωντανή και δεν σας επιτρέπει να διαπράξετε πνευματικό φόνο του άρρωστου συζύγου σας.
Τι γίνεται αν ένας από τους συζύγους αρρωστήσει από ανίατη ασθένεια και χρειαστεί δύσκολη φροντίδα; Γιατί να οδηγηθεί στο νεκροταφείο πριν πεθάνει; Αλλά είσαι παντρεμένος και αυτός, ο Β., ο σύζυγός σου, κάνει προσπάθειες να αντισταθεί στην ψυχική ασθένεια. Και στο κάτω κάτω η κατάστασή του είναι η εκδίκηση του εχθρού. Σκέφτεσαι το διαζύγιο; και όταν πεθάνει, εγκαταλειμμένος από σένα, δεν θα βρεις γαλήνη στην ψυχή σου μέχρι το τέλος των ημερών σου.
Ο Χριστιανισμός είναι άθλος ζωής, είναι σταύρωση, είναι δουλειά. Αλλά ο σημερινός Χριστιανισμός είναι μόνο στην άκρη της γλώσσας για πολλούς, ενώ ο ουρανός από πάνω είναι χωρίς σύννεφα. Πρέπει να προσευχόμαστε υπομονετικά και να φέρουμε τα βάρη της ασθένειάς του ακόμη πιο υπομονετικά. Εσείς οι δύο είστε μια σάρκα. Ο σύζυγος είναι άρρωστος, η γυναίκα υποφέρει.
Ο Θεός να σε κάνει σοφό και να σε δυναμώνει!
178 Αγαπητέ Μ.! Μητέρα!
Πραγματικά φοβάμαι να σε φωνάξω με αυτό το όνομα. Οι μητέρες έχουν νέους «ιερείς» και οι παπάδες αναζητούν περιπέτειες.
Τι γίνεται με τα παιδιά; Κανείς όμως δεν χρειάζεται παιδιά, ούτε η μητέρα τους ούτε ο πατέρας τους θα τα μεγαλώσει ο δρόμος και η τηλεόραση, ακόμα και το παράδειγμα των γονιών τους. Έτσι είναι μάνα. Και η ζωή - που φέρει το σταυρό - είναι ένα παραμύθι για τους φανατικούς, που είναι όλο και λιγότεροι στη Ρωσία. Λοιπόν, αγαπητή μητέρα;
Είθε ο Κύριος να σε κάνει σοφό. Έχετε ήδη υπομείνει πολλά, μην τρέχετε από το σταυρό της ζωής σας, μόνο σε αυτόν είναι η σωτηρία σας.
179 Δούλος του Θεού Ε.!
Δεν υπάρχουν όρια στο έλεος του Θεού. Αυτό πρέπει να το ξέρεις καλά και να βιώσεις τον εαυτό σου. Το πώς θέλετε να ζήσετε στη συνέχεια είναι δική σας επιλογή. Δεν μπορώ ούτε να ευλογήσω ούτε να εμποδίσω. Με τον Κύριο ο μοναχισμός είναι σωτήριος και ο έντιμος γάμος είναι αξιέπαινος. Και ο καθένας επιλέγει μόνος του. Αλλά ότι και τα δύο είναι σταύρωση, αυτό είναι σίγουρο. Έτσι και στον πιο ευτυχισμένο γάμο ο σταυρός δεν μπορεί να αποφευχθεί. Λοιπόν, αν είναι επίσης δυστυχισμένος, τότε είναι διπλά δύσκολο, και αυτό το ξέρετε εκ πείρας. Διαβάστε λοιπόν την Α' Κορινθίους και ανοίξτε το μυαλό σας. Και επιλέξτε μόνοι σας τον σταυρό σύμφωνα με την επιθυμία της καρδιάς σας.
180 Αγαπητέ Ν.Π.!
Η ευλογία του Θεού σε όλη σας την οικογένεια. Σας ευχαριστώ για τους κόπους σας και σε αντάλλαγμα θυμάμαι πάντα εσάς και τους αγαπημένους σας στα έργα προσευχής μου.
Νομίζω ότι σας έχω ήδη στείλει την αγαπημένη μου προσευχή, νομίζω ότι πρέπει να είναι ευγενική και μαζί σας, γιατί αφαιρεί όλες τις περιττές ανησυχίες από την καρδιά και το μυαλό και εμπιστεύεται αξιόπιστα τόσο εμάς όσο και τους αγαπημένους μας στον Κύριο: «Κύριε! Ξέρεις τα πάντα; κάνε σε μένα και στους αγαπημένους μου όπως θέλεις. Αμήν!" Αλλά όλοι πρέπει να σηκώσουν τον σταυρό στη ζωή, δεν τον γλιτώσαμε, ούτε τα παιδιά μας ούτε τα παιδιά των παιδιών μας μπορούν να τον ξεφύγουν. Και η κύρια δουλειά των γονιών είναι να διδάξουν στα παιδιά τους να κατανοούν την έννοια του να φέρουν τον σταυρό. Σας στέλνω το τελευταίο μου κήρυγμα - πρόκειται για αυτό.
Το Πάσχα είναι στο κατώφλι - ας μπούμε σε αυτό μαζί με τον Κύριο για να αντιληφθούμε βαθιά τόσο την Ανάσταση του Χριστού όσο και την ανάσταση στις ψυχές μας.
Ο Κύριος είναι μαζί σας.
181 Αγαπητέ Τ. εν Κυρίω!
Έλαβα την επιστολή σου και εκπληρώνω το αίτημά σου για προσευχή. Είθε ο Θεός να σας δώσει υπομονή στο να σηκώσετε τον δύσκολο σταυρό της ζωής, αλλά δεν μπορώ να σας πω για τι άλλο πρέπει να μετανοήσετε. Εμείς οι μοναχοί βυθιζόμαστε στη μετάνοια από το μεγαλείο του Θεού κάθε λεπτό, και όχι μόνο καθημερινά.
Ίσως στις προσευχές σας ζητάτε από τον Θεό τα λάθος πράγματα που θα ήταν χρήσιμα για τη σωτηρία. Μην ζητάτε αλλαγή ή κατάργηση του σωτήριου σταυρού σας, αλλά βοήθεια από τον Θεό και δύναμη για να τον μεταφέρετε στη σωτηρία.
Ο Θεός να σε κάνει σοφό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου