«Λίγες ώρες ἀπέμεναν, γιά νά ἐκτελεσθῆ
ἕνας κατάδικος φονιάς. Στο μεταξύ φθάνει ἡ μητέρα
του στο κελλί του, γιά νά τόν ἀγκαλιάση γιά τελευταία φορά.
Ὁ νέος, ὅμως, τή συγκράτησε ἀπό μακρυά, τήν
προειδοποίησε νά μήν τόν πλησιάση οὔτε καί νά τόν
φιλήση.
-Μάνα, πρόσθεσε, ἄν μέ εἶχες τιμωρήσει τότε
πού σοῦ ἔφερα τό πρῶτο κλεμμένο αυγό καί τήν
πρώτη κλεμμένη κότα, δέν θά ἔκανα τόσα μεγάλα
ἐγκλήματα καί σήμερα δέν θά μέ περίμενε ὁ δήμιος
στήν ἀγχόνη.
Τί φοβερή ευθύνη ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καί τῶν
ἀνθρώπων ἔχουν οἱ γονεῖς, ὅταν δέν τιμωροῦν τά
παιδιά τους, ὅταν πρέπη καί ὅπως πρέπει»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου