Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΕΡΗΜΙΤΟΥ ΙΕΡΟΜ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ. ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ - ΕΤΟΣ 1975 -- Αποκαλύψεις και Προγνώσεις.






ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΕΡΗΜΙΤΟΥ ΙΕΡΟΜ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ. ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ -  ΕΤΟΣ 1975 -- 


Αποκαλύψεις και Προγνώσεις.


Τώρα ακόμη θα προσθέσω κάποια μυστήρια και αποκαλύψεις. Όπως είπα εις την αρχήν, θα φανερώσω ότι εννόησα αγαθόν και ότι αισθάνομαι αληθές και βέβαιον και θέλημα του θεού, και ταύτα προς ωφέλεια. Τα όποια καλλιέργησε ή μακρόβιος ζωή και το πλήθος των πειρασμών, καθότι έκαστος άνθρωπος εκ των ιδίων μανθάνει κ αϊ ή ζωή του γίνεται Ιστορία παθημάτων και πάσα ευγνώμων ψυχή εν αύτοίς τοις παθήμασιν οίκοδομήται, καθότι και ή θεία Πρόνοια προς ταύτα παρήγαγεν ημάς, ίνα διά των παθημάτων τελειωθώμεν.


Λοιπόν και εγώ εις ταύτα παιδαγωγηθεις εκ των ιδίων έρχομαι να φανερώσω κατά το δυνατόν μοι, την αλήθεια των αγαθών, και όσον εννόησα εκ της θείας χάριτος μυστήρια και προγνώσεις, και προς ένα έκαστο άνθρωπο δικάς ενεργείας και ευεργεσίας.


Και αρχίζω άπ' αυτήν την ζωή μου. Πώς εννόησα τας ευεργεσίας του θεού (εκ των φανερών και αφανών) όσον εις τον εαυτόν μου. Από μικρόν παιδίον, μου ήλθε μία θεωρία και έβλεπα έμπροσθεν μου ένα άνθρωπο ωραίο, καλοφορεμένο και ιστάμενο εις προσευχή κατά ανατολάς, είχε και τας χείρας κάπως τεταμένας εις προσευχή, άλλ' εγώ όπισθεν τον έβλεπα, τα εμπρός του δεν τα έβλεπα. Ητο δε ωραίος ως Άγγελος και μετά σπουδής προσηύχετο.


Ή τοιαύτη λοιπόν θεωρία μου έτυπώθη και την έβλεπα νοερώς, αδιαλείπτως με ζωηρά αίσθηση, χωρίς να διακρίνω ότι τούτο είναι κάτι ξένο πράγμα ώστε να το διακρίνω. Όταν μεγάλωσα, αραίωσε μεν αλλά πάλιν ήρχετο συχνά, αλλά δεν περιεργάστηκα ποτέ, τί να είναι αυτό.

Εις δε την καλύβι -μου, σκήτη του αγίου Βασιλείου, τυχαίως ομιλούντες με τούς γείτονες συνασκητάς, πολλάκις ομιλούσαν και περί τοιούτων αποκαλύψεων, και μεταξύ των πολλών, λέγει ένας, όταν ήμουν παιδάκι και πήγαινα να κοινωνήσω, έβλεπα μέσα στο Άγιο Ποτήριο ένα παιδάκι και εννοούσα ότι εκεί είναι ή θέσις του και ότι όλοι το βλέπουν. Τότε εννόησα και εγώ ότι και το δικό τοιούτον είναι, Άγγελος τεταγμένος εις φύλαξιν (όπως λέγει ό Κύριος) ένα των μικρών τούτων. Και οι Άγγελοι αυτών, βλέπουσι το πρόσωπον του εν ούρανοίς πατρός μου. Και τότε εννόησα, ότι εις την θέσιν του σπιτιού πού τον έβλεπα ήμουν μωρό και τον έβλεπα με τα μάτια, και δεν το θεωρούσα παράδοξο, αλλά οικείο και συνηθισμένο. Έτσι είναι όλα τα της θείας χάριτος, έρχονται με είρήνην και οικειότητα ως φίλοι, χωρίς να προκαλέσουν ταραχή.


Εις εκείνη την περίοδο της μικράς ηλικίας έβλεπα και όνειρα ωραία χαριτωμένα και όταν πήγαινα εις την εκκλησία μαζί με ότι ήκουον εκ της εκκλησίας μου ήρχετο ουράνιος θεωρία και μελωδία και ταύτα εις την αθώα περίοδο. Συνάμα δέ μεγάλωσα και εννόησα και έκλεπτα κάτι και έτρωγα και πήγαινα και εις τούς θείους μου και ότι μου άρεσκε το έκλεπτα για να παίζω. Και τότε έπαυσαν τα χαρίσματα. Δεν λυπείτε ό θεός βέβαια με τα καμώματα του παιδιού αλλά και ή θεία χάρις δεν επικοινωνεί με την αμαρτία.


Εις την περίοδο αυτήν πέθανε ή μητέρα μου, προ δέ πολλών ήμερων έβλεπα όνειρο, ότι παντρεύεται ή μητέρα μου και πηγαίνει πολύ μακριά και δεν θα ξαναγυρίσει και δεν θα την ξαναειδώ και άρχιζα θρήνο και κοπετόν και ιμέ την ταραχή ξυπνούσα και ειρήνευα ότι όνειρο ήτο. Το έβλεπα πολλάκις το αυτό χωρίς να περιεργάζομαι και όταν πέθανε ή μητέρα μου τότε εννόησα τη σημασία του ότι με προειδοποιούσε για το μακρινό και μεγάλο ταξίδι πού δεν θα ξαναγύριζε πλέον ή μητέρα μου.


Λοιπόν έως εδώ υπό την σκέπην της μητέρας, έλαβα την καλή ανατροφή με τας πνευματικός διατυπώσεις της νηστείας και προσευχής και εμπνευσμένος να μνημονεύω όλα της τα ήθη και τα λόγια και να φυλάττω την μικράν προσευχή πού μου παρέδωκε, την φύλαξα έως πού έγινα μοναχός. Οι σπιτικοί μου όταν με έβλεπαν εις την προσευχή και ό αδελφός μου και ό πατέρας με περιγελούσαν. Και εγώ χωρίς γνώσιν, αλλά ένα αίσθημα δυνατό μου το επέβαλλαν απαραίτητο καθήκον, και τούτο ήτο ή ευχή της μητέρας μου.
Ενταύθα όμως μεταβαίνω εις δεινή δοκιμασία διότι έμεινα υπό την τήρηση του δυστυχισμένου πατέρα και της ωσαύτως μητριάς, υπό κακήν ζωή και κατάσταση. 


Ή θεία δέ Πρόνοια πού φυλάττει τα νήπια, μαζί με την θλίψι των γονέων μου πρόσθεσε και άλλο φάρμακο ιαματικό. Εις την ηλικία εκείνην, από 10 - 12 χρονών πού αρχίζουν να εισέρχονται όλα τα πάθη της κακίας με όλα τα σχήματα της αμαρτίας, και εις αυτήν την περίσταση πού ό άνθρωπος ευρίσκεται εις μεγάλη πτωχεία, απαίδευτος, ανόητος, οπότε χρειάζεται χειραγωγό και κυβερνήτη διά να γλυτώση από τας παγίδας του διαβόλου και προπάντων οι έρωτοαγάπες και ή υπερηφάνεια.


(Κύριος φυλάσσει τα νήπια). Μου εδωκεν ό θεός μίαν ασθένεια —λειχήνα εις το πρόσωπον και όλον το κεφάλι γεμάτο— και ντρεπόμουν από τούς ανθρώπους και όταν εις τον δρόμο από μακράν έβλεπα και ήρχοντο, κρυβόμουν κάπου έως να περάσουν να μη με δουν. Και αφ' ενός είχα την τυραννία των γονέων, αφ' ετέρου δέ τον γιούχα από τις λειχήνες. —Κύριος φυλάσσει τα νήπια—. Τί μεγάλο χάρισμα τούτο; Και τούτο είναι της θείας δωρεάς. Ταύτα ό κόσμος μισεί και τα φοβάται, διότι είναι μακράν της θείας γνώσεως, και ουκ οίδε ότι τα επερχόμενα χορηγούνται υπό του θεού καταλλήλως και ευεργετικώς. Και εγώ τότε δεν είχα γνώσιν και το είχα κάπως βαρετό, κατόπιν πού ήλθε ή γνώσις και τώρα μάλιστα πού ωρίμασε ή γνώσις εις το γήρας, θαυμάζω του θεού την χρηστότητα και από την δική μου ευεργεσία φαντάζομαι και εις όλους τούς ανθρώπους, διότι προσωπολήπτης δεν είναι ό θεός.


Εγώ δέ κατά την όλη μου πείρα θα φανερώσω και άλλην λειχήνα, πολύ ανωτέρα και πολυτιμότερα της πρώτης, και εκείνη μεν εδόθη εις το σώμα, ή δέ δευτέρα εδόθη εις την ψυχή. Και εκείνη μεν προς τα σαρκικά και τα κοσμικά αντέστη, τούτη δέ προς τα ψυχικά και τα πνευματικά αντιπαλαίει αενάως, και την τελεία νίκη της αμαρτίας κατεργάζεται.

Τα μυστήρια του θεού είναι δυσνόητα, πολλώ μάλλον εις το κοσμικό φρόνημα το αντίθετο προς τον θεόν. Ό δέ θεός τα πάντα ενεργεί και παρασκευάζει διά την υγεία της ψυχής ίνα ελευθερωθεί από τα πάθη της κακίας και εν τη δοκιμασία καρποφορεί την μετάνοια.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΕΡΗΜΙΤΟΥ
ΕΤΟΣ 1975 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: