ΤΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΕΖΗΣΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ. «Ο Γέροντας μου 'πε πάλι σήμερα στη συντροφιά πού κάναμε κοντά στο κοιμητήρι, να ζω σαν ταξιδευτής.»

ΤΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΕΖΗΣΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ. «Ο Γέροντας μου 'πε πάλι σήμερα στη συντροφιά πού κάναμε κοντά στο κοιμητήρι, να ζω σαν ταξιδευτής.»

Ο Γέροντας μου 'πε πάλι σήμερα στη συντροφιά πού κάναμε κοντά στο κοιμητήρι, να ζω σαν ταξιδευτής. Ή πολιτεία μου πρέπει νάχει σά βασικό  και  μοναδικό  σκοπό  την θέωση. Όλα τ' άλλα είναι δευτερεύοντα και χωρίς ουσία, γιατί όλα σαν του σύννεφου τη σκιά διέρχονται και παρέρχονται. Μέχρι τώρα αυτό δεν τόχα υιοθετήσει ουσιαστικά είπα στο Γέροντα, με αποτέλεσμα νάχω μέσα μου μια παγωμένη ερημιά.

Τότε ό Γέροντας μου 'πε πώς οι πιο πολλοί, διέρχονται από μια ξηρασία πνευματική για να καταλάβουν έντονα και ουσιαστικά τις δωρεές του καλού Θεού Όταν δοκιμάζεσαι σιώπα και όταν πειράζεσαι στάσου όρθιος και μη συνθηκολογείς σε καμιά περίπτωση με την αμαρτία πού ουσιαστικά είναι ό θάνατος. Εμείς παιδί μου, έχουμε πλασθεί για την αιωνιότητα και προς τα κει πρέπει να πλέει το σκάφος μας. Πίσω μην κάνεις ποτέ. Μα και όταν τραβάς μπροστά, μην αφήνεις πίσω σου ακαθαρσίες.

Να φροντίζεις ό δρόμος πού ανεβαίνεις το Γολγοθά σου να 'ναι άνυδρος απ' τα νερά του κόσμου για νάναι πάντα στην Αλήθεια ή πορεία σου και ή νοσταλγία σου, μέσα στην πρόγευση της Ανάστασης. Νάχεις πάντοτε ζωντανά μέσα σου τα βιώματα της συντριβής και της άκρας ταπείνωσης και ιδίως όταν θεωρείς το Σταυρό. Ή θέαση του Σταυρού πριν αρχίσεις να προσεύχεσαι, πρέπει να ανανεώνει μέσα σου, όλη την τραγωδία του Θείου Πάθους και να ζεις τον πόνο του αγαπημένου σου Ιησού με την αποδοχή του πόνου πού καθαρίζει. Αν δέ πλύνεις το ένδυμα της ψυχής σου με τα δάκρυα σου δέ θα γίνεις ποτέ αληθινός και ούτε θα μπορέσεις ποτέ να καταλάβεις την αιτία πού ή Θεότητα πήρε σάρκα.

Τα έναντιώματα του κόσμου θα τα ξεπεράσεις με την προσευχή σου, όπως και τη δύναμη για να νικάς το κακό θα την παίρνεις απ' τη Θεία Κοινωνία. Να σιωπάς και να κρύβεις τούς πόνους σου, γιατί έχουν και άρωμα και μεγαλείο για να μην τούς κλέψει ή ανθρώπινη δόξα και χαθεί ό κόπος σου. Καλύτερα να σε θεωρούν όλοι αμαρτωλό παρά Άγιο. Ό Θεός ξέρει καλύτερα από μας τι μπορούμε και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε. Γι' αυτό αν θέλεις και το αγαθό της ελευθερίας να απολαύσεις κάνε το θέλημα σου, θέλημα του Θεού.

Είναι βαρύς, είπα, ό Σταυρός του ανθρώπου πού ζητά την Αλήθεια. Εκείνος με κοίταξε σχεδόν άγρια και για λίγο, έμεινε σιωπηλός. Έπειτα με επέπληξε και μούπε έντονα: «Ξέρεις να ταπεινολογείς μα ταπεινός δεν ήσουν ποτέ. Ό Θεός σου μίλησε πώς τολμάς εσύ ένας ευτελής να τον αμφισβητείς; Αν ή εμπιστοσύνη μας δεν ξεπεράσει το μέτρο γι' Αυτόν, θα μείνουμε κολλημένοι για πάντα στο βράχο της ανάγκης».

Αυτό το βράδυ δεν κοιμήθηκα. Ήμουν εκτεθειμένος στο ανελέητο σφυροκόπημα της συνείδησης μου. Θεωρούσα με πολλά δάκρυα το χθες και διψούσα το αληθινό με οποιοδήποτε τίμημα. Όταν είχα φύγει απ' το Γέροντα παρ' όλο το μαστίγωμα, ήμουν ειρηνικός.

Θεέ μου, ας μην τελειώσει ακόμα ό δρόμος μου σ' αυτό το Νησί κι ας είμαι εξόριστος.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ. ΑΡΧΙΜ. ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΖΩΚΑΡΗ.