ΤΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΕΖΗΣΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ . Ο ΓΕΡΟ-ΔΑΜΙΑΝΟΣ «Α, να δούμε θα μας αφήσει ό Θεός χωρίς λάδι;».

ΤΙ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΕΖΗΣΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ .

Ο ΓΕΡΟ-ΔΑΜΙΑΝΟΣ «Α, να δούμε θα μας αφήσει ό Θεός χωρίς λάδι;».

H πρόνοια του Θεού αγκαλιάζει τα πάντα  και είναι ωραίο να εγκαταλείπεσαι   σ' αυτήν. Ή εμπιστοσύνη αυτή     κάνει να περιμένω με υπομονή και να στέκω ορθός με αναμμένη μέσα μου την ελπίδα. Σήμερα ό πατήρ-Δαμιανός πού είναι οικονόμος της μονής, ήρθε σε προστριβές με τούς νεότερους μοναχούς γιατί τον κατηγόρησαν πώς σκορπούσε το λάδι   στο    κόσμο, σε φιλανθρωπίες, ενώ ή αδελφότητα σε τρις μέρες δέ θα είχε σταγόνα για να συντηρηθεί. Έτσι λοιπόν ο Γέροντας κλαμένος, ήρθε στο κελί μου γεμάτο πόνο. Πόνο, όχι για την προστριβή αλλά για την έλλειψη εμπιστοσύνης στην πρόνοια του Θεού. Ακούς εκεί μονολογούσε, να απιστούν στην πρόνοια του Πατέρα μας!!

Έτσι δεν πτοήθηκε άπ' τις πιέσεις. Εκείνη την Παρασκευή άδειασε όλο το λάδι και το 'δωσε στους φτωχούς. Και σαν τελειώσαμε μαζί την αποστολή, το καλοσυνάτο προσωπάκι του, έλαμπε από χαρά και ικανοποίηση. Με κοίταξε ίσια στο πρόσωπο και μου 'πε: «Ή μεγαλύτερη αρρώστια είναι ή απιστία». Τί να πω; Ήμουν στο μετερίζι ενός βράχου πάνω και κάτω απ' τα πόδια μου απλωνόταν το χάος.. Εκείνος τότε, σα να κατάλαβε και με την απλοϊκή του πίστη πού μετακινεί βουνά είπε: «Α, να δούμε θα μας αφήσει ό Θεός χωρίς λάδι;».

Την Κυριακή, ό γέρο-Δαμιανός, κτύπησε την πόρτα μου και σαν του άνοιξα, τον είδα να λάμπει όλος από χαρά!! Μπροστά μου δεν είχα τον όγδονταπεντάρη γέρο, αλλά ένα φωτεινό παιδάκι με μάτια πού άστραφταν από ικανοποίηση!! Κοίτα μου λέει, απλώνοντας το χέρι σαν ικεσία σε μένα και δίνοντας μου ένα χαρτί.. Έμεινα άφωνος, ενώ τα μάτια μου, είχαν βουρκώσει!! Ήταν ένα τηλεγράφημα από τούς Μολάους Μάνης, πού οι κάτοικοι μας έστελναν δωρεά στο μοναστήρι χίλια κιλά λαδιού. Θα το συνόδευε κάποιος μπάρμπα-Γιώργης.

Στην αγάπη για τον άνθρωπο και στην αμφιβολία μας, απαντούσε ό καλός Θεός με το χέρι του πατέρα-Δαμιανού. Φίλησα το γέροντα και του είπα: «Είναι καιρός να καθαρισθώ απ' τα λέπια των ματιών μου για να βλέπω και να ευχαριστώ». Πρέπει να γίνω απλός σαν παιδάκι για να ζήσω και να διώξω από μέσα μου το θάνατο.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ. ΑΡΧΙΜ. ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ ΖΩΚΑΡΗ.