Θλιβερές διαπιστώσεις από το Πάσχα.

Θλιβερές διαπιστώσεις από το Πάσχα.

Όπως πολλές φορές, έτσι και εφέτος, πολλοί θα προσέλθουν στην Θεία Κοινωνία χωρίς σωστή προετοιμασία. Χωρίς δηλαδή μετάνοια, χωρίς εξομολόγηση, χωρίς φόβο Θεού.

Και μας γεννάται ή εύλογος απορία, γιατί το κάμνουν αυτό; Δεν λυπούνται την αθάνατη ψυχή τους, ή δεν φοβούνται την Κόλαση;

Αυτός πού θέσπισε την Θεία Κοινωνία δεν θέσπισε και το Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως; Αυτός πού νομοθέτησε το ένα δεν νομοθέτησε και το άλλο; Πώς λοιπόν δεχόμεθα το ένα σκέλος και απορρίπτομαι το άλλο;

Τί άραγε είναι ή Θεία Κοινωνία; Είναι μήπως κάποιο έθιμο; Είναι μήπως κάτι για τα «χρόνια πολλά;» ή «χρυσό δοντάκι» για τα παιδάκια;

Δεν είναι ό ίδιος ό Θεός πού στο πρόσωπο του Χριστού ήλθε να μεταβάλει την φύση μας, από κοινή να την κάμει καινή και από θνητή αθάνατη;

Πώς λοιπόν χωρίς καμία προετοιμασία προσερχόμεθα και λαμβάνομε Αυτόν; Πώς χωρίς μετάνοια, χωρίς αποκοπή και απομάκρυνση από την αμαρτία, είναι δυνατόν να μας αγιάσει;

Πόσοι και πόσες με πλήθος αμαρτιών δεν προσέρχονται και κοινωνούν;

Πόσοι βλάσφημοι, πόσοι άδικοι, πόσοι πού χρόνια έχουν να πουν την καλημέρα με τούς συνανθρώπους τους, πόσοι πόρνοι, πόσοι μοιχοί, πόσοι πού αποφεύγουν την παιδοποιία, πόσοι πού συμβιούν παρανόμως δεν  προσέρχονται και κοινωνούν του Σώματος και Αίματος του Χριστού; Αυτού πού ήλθε για τις αμαρτίες του κόσμου  και πού αυτοί δεν θέλουν να τις εγκαταλείψουν και σε πείσμα Αυτού τον λαμβάνουν ακάθαρτοι;

Δυστυχώς ένα 70% των προσερχόμενων (εποχιακός), Χριστούγεννα και Πάσχα, στην Θεία Κοινωνία, προσέρχονται χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση και κατά συνέπεια όχι εις ζωή αιώνιο λαμβάνουν Αυτόν, άλλ' εις Κόλαση αιώνιο.

Μία μόνο' εικόνα του ζωτικού αυτού θέματος, πού δόθηκε από μέρους του Κυρίου, είναι ικανή να καταστήσει αναπολόγητους όλους τούς ένοχους.

Ή εικόνα αυτή βρίσκεται στην παραβολή του Άσωτου.

Εκεί είναι του καθ' ενός μας ή διαγωγή και ή υπόδειξη. Διότι, ποιος δεν έζησε ή δεν ζει ακόμη μακριά από τον Θεό Πατέρα, μακριά από το πατρικό, με τις ορέξεις του ή τις σαρκικές και κοσμικές επιθυμίες του; Δηλαδή ποιος δεν είναι άσωτος; Και τί του υποδεικνύεται να κάμει; Να μετανοήσει. Να έλθει στον εαυτό του. Να σκεφτεί την κατάσταση του και να επιστρέψει ως ό άσωτος, να φωνάξει το ήμαρτον, να εξομολογηθεί δηλαδή.

Και εφ' όσον ό κάθε άσωτος παραδεχτεί τις αμαρτίες του, μετανοήσει, επιστρέψει και εξομολογηθεί, τότε θα γίνει εκείνο πού πρέπει να γίνει. Δηλαδή; Θα γίνει αλλαγή της «στολής». «Φέρετε την στολή  την πρώτη ». Θα αφαιρεθεί ή βρωμερή στολή της χοιροκαλύβης, θα φορεθεί άλλη, καθαρή, και έτσι θα παρακαθίσει στην Τράπεζα ένθα ό Μόσχος (ό σιτευτός) πολύς.

Αυτό λοιπόν πού υπέδειξε ό Χριστός στην παραβολή του άσωτου, για εμάς τούς άσωτους στο 70% των προσερχόμενων, δεν εφαρμόζεται.

Παρουσιάζομε πίστη χωρίς πράξη. Παρ' ότι ό Κύριος μαζί με την πίστη εζήτησε και ακριβή τήρηση των εντολών του διά των έξης: «διδάσκοντες αυτούς τηρεί πάντα, όσα ένετειλάμην υμίν» (Ματθ. ΚΗ' 20).

Εάν λοιπόν είναι αληθή αυτά πού γράφομε, επιβάλλετε μετάνοια και εξομολόγησης, παλαιών και νέων κατ' εξοχήν της εσχάτης αυτής θανάσιμου αμαρτίας, της ακαθάρτου προσελεύσεως μας εις το Μυστήριο, απλώς με την δικαιολογία ότι ήταν Πάσχα.

* * *

Μία άλλη θλιβερά διαπίστωση από την εορτή του Πάσχα είναι και ή ακόλουθος.

Ορισμένες κυρίες και δεσποινίδες πού άλλαξαν εν ονόματι της θεάς Μόδας (με την υπόδειξη του Πονηρού) τα γυναικεία τους ρούχα και φόρεσαν ανδρικά, αδιαφορούντες για την απαγόρευση του Θεού, ό Όποιος λέγει: «Ουκ εσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ένδύσηται ανήρ στολήν γυναικεία, ότι βδέλυγμα (σίχαμα) Κυρίω τω Θεώ σου εστί πάς ποιών ταύτα» (Δευτερονόμιον ΚΒ' 5)' αρκεί να είναι με την μόδα αδιαφορούντες για κάθε ιερό και όσιο... Ακόμη με την ανδρική τους αυτή αμφίεση προσήλθαν και στους Ιερούς Ναούς και έκαμαν Ανάσταση. Μερικές ακόμη από αυτές με την ανδρική αυτή ενδυμασία προσήλθαν και στην Θεία Κοινωνία.

Τις δυστυχισμένες! Δεν αρκέσθηκαν στην ασθένεια τους, στην πτώση τους άλλ' σκέφτηκαν να την μεταφέρουν και άλλου. Δεν είχαν τίποτε άλλο να προσφέρουν. Αυτά είχαν στο πανέρι τους, αυτά προσέφεραν. Αλλ' ό Χριστός έχει μιλήσει καθαρά" έχει δηλώσει" «άνένδεκτόν εστί του μη ελθειν τα σκάνδαλα" ουαί δέ δι' ου έρχεται. Λυσιτελή αύτώ ει λίθος μυλικός περίκειται περί τον τράχηλον αυτού και έρριπται εις την θάλασσαν, ή Ίνα σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων» (Λουκ. ΙΖ' 1-2).

Ας τούς έλειπε αυτό το Πάσχα.... Ουαί εις αύτάς!

Είναι αλήθεια όμως και θα ήταν άδικο εάν δεν το γράφαμε ότι είδαμε και συντροφιές, σοβαρών ανθρώπων, αξιωματούχων πού και οι ίδιοι και αι γυναίκες τους και τα κορίτσια τους ήσαν σεμνά, σοβαρά ενδεδυμένοι, πού προκαλούσαν το δέος και τον θαυμασμό.

Παρακολούθησαν την Ανάσταση, παρέμειναν στην Θεία Λειτουργία και έπειτα παρεκάθησαν στην τράπεζα την Πασχαλινή, εν αντιθέσει με άλλους οι όποιοι κατά την στιγμή πού οι Εκκλησίες συνέχιζαν την ακολουθία της Αναστάσεως αυτοί εγκατέλειψαν την Εκκλησία και αναχώρησαν θορυβούντες και χαρακτηρίζοντας τούς πιστούς οπισθοδρομικούς και κουτούς, διότι παρέμειναν στην Θεία Λειτουργία.

* * *

Μία άλλη θλιβερή διαπίστωση των ήμερων του Πάσχα ήταν ή έξης: Ότι πολλοί ζήτησαν πνευματικό κατά την Μ. Εβδομάδα και δεν εύρισκαν. Όχι μόνον σε επαρχιακές πόλεις αλλά και στην Πρωτεύουσα....

Είναι αλήθεια ότι ή κούραση των Ιερέων και κατ' έξοχη την Μ. Εβδομάδα είναι μεγάλη, αλλά κάτι πρέπει να γίνει για ειδικές και έκτακτες περιπτώσεις.

Ή Εκκλησία πρέπει με επικεφαλής τούς κατά τόπον Επισκόπους να οργάνωση Α Βοηθειών των ψυχών, ως έχει ή Πολιτεία Α Βοηθειών των σωμάτων.

Πρέπει οι πιστοί να γνωρίζουν ένα αριθμό τηλεφώνου όπου θα μπορούν ανά πάσα στιγμήν του 24/ώρου του έτους να ζητήσουν και να βρουν Πνευματικό.

Διότι πολλοί και εις Νοσοκομεία και εις άλλες δύσκολες και απρόβλεπτες περιστάσεις ζητούν ενίοτε ιερέα και δεν βρίσκουν. Άλλωστε δεν γνωρίζομε πότε ό καθείς θα άφεθή... ελεύθερος από τον Διάβολο.

Νομίζουμε ότι ή Εκκλησία μας, πού τόσα άλλα επέτυχε, θα φροντίσει να ρύθμιση και το ζωτικό αυτό κενό προς σωτηρία ψυχών και δόξα Κυρίου.

(Από το περιοδικό ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ Αθηνών πού εξέδιδε ό αείμνηστος εκλεκτός εργάτης τον Ευαγγελίου Δημήτριος Παναγόπουλος. Αιωνία αυτού η ανάμνησης).

Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», τηλ. 2310212659.