Και θα μας ανοίξει την αγκαλιά του... και μείς θα πέσουμε στα πόδια του... και θα κλαίμε... και θα τα καταλαβαίνουμε όλα..."

"Κι όλους, όλους θα τους κρίνει, όλους θα τους συγχωρέσει, καλούς και κακούς, σοφούς και ασήμαντους. Κι όταν θα ξεμπερδέψει με όλους, θα μας καλέσει και μας!

"Εμπρός, πλησιάστε και σεις! Ελάτε μπεκρήδες, ελάτε αισχροί!". Και θα προχωρήσουμε εμείς, χωρίς καμιά ντροπή... Και θα μας πει: "Είσαστε γουρούνια, είσαστε κατ' εικόνα και ομοίωση του κτήνους... Μ' όλον τούτο, πλησιάστε!"

Και τότε οι φρόνιμοι άνθρωποι, οι λογικοί, θα φωνάξουν: "Μα, Κύριε! Δέχεσαι κι αυτούς εδώ"; Και θα τους απαντήσει: "Τους δέχομαι, φρόνιμοι άνθρωποι, τους δέχομαι, λογικοί άνθρωποι, μόνο και μόνο γιατί κανένας απ' αυτούς δεν πίστευε πως είναι άξιος για τη βασιλεία των Ουρανών..."

Και θα μας ανοίξει την αγκαλιά του... και μείς θα πέσουμε στα πόδια του... και θα κλαίμε... και θα τα καταλαβαίνουμε όλα..."

Φ. Ντοστογιέφσκυ, "Έγκλημα και τιμωρία", εκδ. Πάπυρος, σελ. 26