…Ο
Ουρανογείτωνας Άθωνας,καταφυγή των αρνησόκοσμων Μοναστών,μας κερνούσε συνάμα
και μυστικά το γλυκύτατον μέλι της
ουρανίου φιλοσοφίας.
Μία
θαλάσσια αύρα τότε που ερχόταν απ’το
γλαυκό Αιγαίο ανακούφισε τα ιδρωμένα μας πρόσωπά όταν κατόπιν ξαποστάσαμε κάτω
από ένα φιλόξενο δέντρο αρχινίζοντας να αναπολούμε και να μυρηκάζουμε μέσα μας
ό,τι υπερκόσμιο νοιώσαμε σε τούτο μας το προσκύνημα , μαζί με όλες τις νουθεσίες, παραινέσεις , πνευματικές
ορμήνιες με αγάπη ειπωμένες από πολλούς
και αγνώστους στον κόσμο θεοφώτιστους Μοναχούς που αγωνίζονται απαρατήρητοι τον
καλόν της κατά Χριστόν ζωής αγώνα, καθώς και να φέρνουμε στην μνήμη μας όσα
γεγονότα μας δίδαξαν και μας στερέωσαν
πιότερο στην πίστη του Χριστού μας και στην Θεομητορική αγάπη…
π.Διονύσιος
Ταμπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου