Ἀρχιμ. Ζαχαρία (Ζάχαρου), Ιερά Μονή του Έσσεξ
« … Σχετικά με τα παιδιά, δεν πιστεύω ότι αυτά μαθαίνουν και δέχονται το πνεύμα του Θεού με τα λόγια. Θα σας πω μια ιστορία: Γνωρίζω έναν ιερέα, που έχει τρεις γυιους. Ποτέ δεν τους έκανε κήρυγμα, και οι τρεις τους είναι στην Εκκλησία. Μάλιστα, ο ένας από αυτούς είναι κληρικός.
Έκανε το εξής: περίμενε μέχρι να πάνε για ύπνο, κι όταν είχαν αποκοιμηθεί, γονάτιζε μπροστά στα κρεβάτια τους και προσευχόταν για λίγη ώρα. Με αυτόν τον τρόπο, το πνεύμα της προσευχής του πατέρα μεταδιδόταν στα παιδιά του. Ποτέ δεν τους έκανε κήρυγμα, αλλά μιλούσε στον Θεό γι’ αυτά, και ο Θεός μιλούσε στην καρδιά τους. Τώρα, ο ένας γυιος του είναι διάκονος και οι άλλοι δύο είναι ψάλτες στην ενορία του.
Μερικές φορές πιστεύουμε ότι με τα λόγια μπορεί να καταφέρουμε κάτι στα παιδιά μας. Σε πολλές περιπτώσεις, θα είναι πιό αποτελεσματικό αν μιλήσουμε στον Θεό για τα παιδιά μας, και Εκείνος θα βρει τρόπους να τους μιλήσει. Το ίδιο ισχύει κι όταν προσπαθούμε να βοηθήσουμε άλλους ανθρώπους.»
Ἀρχιμ. Ζαχαρία (Ζάχαρου), Ιερά Μονή του Έσσεξ
Πηγή. Βιβλίο " ΠΟΥ ΠΑΜΕ; " π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου
Εκδοτική Παραγωγή ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου