14 Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς· 15 καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ, καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει.
Κάνεις τὸ χορτάρι νὰ βλασταίνει γιὰ τὰ ζῶα, καὶ δίνεις τὰ σπαρτὰ νὰ τὰ καλλιεργοῦν οἱ ἄνθρωποι, μὲ τὸ ψωμὶ νὰ στηρίζουν τὸν βίο τους, μὲ τὸ κρασὶ νὰ εὐφραίνουν τὴν ψυχή τους, μὲ τὸ λάδι νὰ ὀμορφαίνουν τὴ ζωή τους. Σίτος, οἶνος, ἔλαιον. Ὁ ποιητὴς καὶ προφήτης βλέπει τὸ μυστήριο ποὺ θὰ ἔλθει, τὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, τὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Τὸ μυστήριο ποὺ σὲ μιὰ ἄλλη διάσταση τροφοδοτεί τοὺς πιστοὺς καὶ τοὺς συνδέει μὲ τὸν Θεὸ διὰ τοῦ Χριστοῦ.
Σ' αὐτοὺς ὅλους τοὺς στίχους ἔχουμε τέσσερα στοιχεῖα: τὸ ὕδωρ, ὁ ἄρτος, ὁ οἶνος καὶ τὸ ἔλαιον. Αὐτὰ τὰ τέσσερα στοιχεῖα στὸ Ψαλτήρι ἔρχονται καὶ ἐπανέρχονται, πότε τὸ ἕνα, πότε τὰ δύο μαζί, πότε τὰ τρία μαζί, πότε καὶ τὰ τέσσερα μαζί. Ἐὰν δεχθοῦμε ὅτι ὁ Δαβὶδ δὲν εἶναι μόνον ποιητής, ἀλλὰ εἶναι καὶ προφήτης, δηλαδὴ ἐξαγγελεὺς τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν ἱστορία, τότε ὁ Δαβὶδ βλέπει ὅτι αὐτὰ τὰ τέσσερα στοιχεῖα θεμελιώνουν καὶ μία νέα πραγματικότητα ποὺ λέγεται Ἐκκλησία. Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὀργανώνει τὴ ζωή της γύρω ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ στοιχεῖα. Τὸ νερὸ μὲ τὸ βάπτισμα, τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο μὲ τὴ θεία Εὐχαριστία, τὸ ἔλαιον μὲ τὴν εὐσπλαχνία της καὶ μὲ τη θεραπευτική της παρέμβαση μέσα στὴν ἱστορία. Ἀλλὰ ἤδη ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη ἔχουμε καὶ τὰ τέσσερα αὐτὰ στοιχεῖα σὲ θεμελιώδεις ἱδρυτικές πράξεις τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας. Σαφέστατα έχουμε τὸ ὕδωρ γιὰ τὸ βάπτισμα, σαφέστατα ἔχουμε τὸν ἄρτον καὶ τὸν οἶνον για τὴ θεία Εὐχαριστία, σαφέστατα ἔχουμε τὸ ἔλαιον μέσα ἀπὸ τὴν ἀκολουθία τοῦ Εὐχελαίου ἢ τὴν προσευχητική στάση μας ἀπέναντι στὸν Θεὸ μὲ παρουσία ὑλικοῦ στοιχείου ποὺ εἶναι τὸ λάδι, ὅπως διαβάζουμε στην
Ἐπιστολὴ τοῦ Ἰακώβου: Ασθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ᾿ αὐτὸν ἀλείψαν αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ή πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ (Ἰακ. 5,14-15).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου