15. Όσοι στα όνειρά τους φαντάζουν μια μοναστική ζωή με ουράνια χρώματα, πλανώνται βαθιά, δηλ. Οι μοναχοί είναι σαν τους αγγέλους στη γη, διαρκώς χαίρονται και χαίρονται, δεν χρειάζονται τίποτα, έχουν τα πάντα, πάντα υγιείς και κοιτάζουν μόνο από ψηλά τη γη και κατεβαίνουν προς αυτήν. Το φαγητό των μοναχών είναι μια ευχάριστη λειτουργία και συχνή κοινωνία που λαμβάνουν τιμή και σεβασμό από τους ανθρώπους και, όπως λέγαμε, δόξα από τον Θεό. Τέτοια και παρόμοια όνειρα συμβαίνουν σε ανθρώπους άπειρους στην πνευματική ζωή.
Συνέβαινε παλιότερα, κάποιοι πήγαιναν σε μοναστήρια για ξεκούραση, τιμή και σεβασμό (ειδικά όταν έπαιρναν ιερές εντολές). Αλίμονο! Τέτοιοι άνθρωποι ζούσαν σαν μπαρ, χωρίς να περάσουν από το μονοπάτι του σταυρού, συχνά έπεφταν σε κακίες και γίνονταν χειρότεροι από άλλους λαϊκούς. Έτσι, ο εχθρός καταστρέφει εύκολα αυτούς που αναζητούν ελαφρότητα, ευχαρίστηση και χαρά στη γη και φεύγουν από σωτήρια δάκρυα, θεραπευτικές θλίψεις και κάθε ανιδιοτέλεια στο όνομα του Θεού για να κερδίσουν τη Βασιλεία των Ουρανών.
Τι είναι και τι πρέπει να είναι ελκυστικό για τον μοναχισμό; Φυσικά, μην θρηνείτε, μην έχετε κακοτυχίες, αυτό δεν είναι στόχος, αλλά κάτι παροδικό. Τραβιέται η επιθυμία για τα όμορφα, τέλεια, ευγενικά πράγματα του Θεού, η αγάπη για τον Θεό ως η πληρότητα και το τέλος όλων των επιθυμιών μας, η δίψα για σωτηρία από την οδυνηρή αμαρτία, η δίψα για μακάρια και αιώνια κοινωνία με τον Θεό, χαρά της οποίας δεν υπάρχει δυνατότητα και δύναμη να περιγράψω. Ο δρόμος προς αυτό είναι θλιβερός: μετάνοια, υπομονή, ταπείνωση κ.λπ., αλλά ταυτόχρονα χαρούμενος, ζωογόνος, γιατί κάθε λύπη είναι για το καλό του ανθρώπου, ανανεώνει την ψυχή, φέρνει χάρη και φως στο σκοτάδι του ψυχή.
Όπως ο ναύτης ξεχνάει όλους τους κόπους και τις λύπες του όταν φτάνει στην επιθυμητή ακτή, όπως η σύζυγος ξεχνάει όλες τις λύπες και τις ασθένειες αφού γεννήσει ένα παιδί, έτσι και οι ασκητές χαίρονται όταν φτάνουν στις ακτές της ουράνιας ζωής και γεννούν χάρη, αχρηστεύοντας όλους τους κόπους και τις λύπες τους.
Η Χάρη ευφραίνει την ψυχή του ασκητή και τον ανυψώνει από τη γη στον ουρανό μπροστά σε όλες τις θλίψεις και χάρη σε αυτές. Αυτός που παραμένει σε ειρήνη και περιμένει τη χαρά (σημάδι υπερηφάνειας και λαγνείας), το Πνεύμα του Θεού δεν μπορεί να μείνει μέσα του. Ο δρόμος του Θεού είναι ο καθημερινός σταυρός, και κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό ζώντας ψύχραιμος (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος ). Γι' αυτό, να χαίρεσαι όταν έχεις λύπες και να λυπάσαι όταν δεν τις έχεις, μετά γέμισε το κενό με δάκρυα για να μη χάσεις το έλεος του Θεού.
Η απουσία πειρασμών όταν η ψυχή κρυώνει δείχνει ότι η ψυχή είναι ήδη μπλεγμένη από τον εχθρό και δεν την ενοχλεί πολύ.
16. Πώς να αναγνωρίσετε τις μηχανορραφίες του εχθρού . «Θα τους γνωρίσετε από τους καρπούς τους », είπε ο Κύριος ( Ματθαίος 7:16 ). Οι καρποί του Πνεύματος είναι αγάπη, ειρήνη, χαρά, μακροθυμία... ( Γαλ. 5:22-23 ). Οι καρποί της κυριαρχίας του εχθρού είναι το αντίθετο: εκνευρισμός, θυμός, ανυπομονησία, απόγνωση, ακαθαρσία, πορνεία, καταιγισμός σκέψεων (ακόμα και απιστία και βλασφημία) κ.λπ. Αντίθετα, τρέξτε στη μετάνοια και στην αποκάλυψη των σκέψεων, και το πιο σημαντικό - Μην αναλύετε τις σκέψεις σας, μην μιλάτε με τον εχθρό, ανανεώστε τη θνητή σας μνήμη και, στη μοναξιά με προσευχή, ασχοληθείτε με την υπακοή (εργασία), αγαπήστε την πνευματική ανάγνωση - αυτό είναι σαν το μεσημεριανό γεύμα για την ψυχή.
Διαβάστε Αββάς Δωρόθεος , Κλίμακα, Πνευματικό Αλφάβητο, Αγ. Δημήτριος Ροστόφ , Μαργαρίτα, «Ο δρόμος προς τη σωτηρία» και άλλες ασκητικές δημιουργίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου