Ραδονίτσα ή αλλιώς «Η μαμά θέλει να πιει»...
Η Ραδονίτσα είναι μια καλή μέρα για να πραγματοποιήσουμε μια κοινωνιολογική τομή της πίστης του λαού μας. Την περασμένη Ραδονίτσα, περπάτησα στο νεκροταφείο για πολλή ώρα, περίπου δέκα ώρες: ήταν μια εργάσιμη μέρα, οπότε ο κόσμος περπατούσε και το πρωί και το βράδυ, άλλοι πριν από τη δουλειά, άλλοι μετά. Πολλοί με ρωτούσαν έκπληκτοι τι έκανα στο νεκροταφείο. Είναι ένα παράδοξο: οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι πρέπει να πάνε στο νεκροταφείο στη Ραδονίτσα, αλλά δεν έχουν ιδέα γιατί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλα συνέβαιναν όπως το Πάσχα: στο νεκροταφείο έπιναν, έτρωγαν, κάπνιζαν, τσακώνονταν, οι τσιγγάνοι ποδοπάτησαν τους τάφους, μάζευαν καραμέλες και κουλουράκια...
Υπήρχαν πολλοί παραδοσιακοί σωροί στους τάφους. Ζήτησα από τους ανθρώπους να μην βάζουν αλκοόλ - δεν μάλωναν, το αφαίρεσαν. Υπήρχαν όμως κάποιοι που τους άρεσε να μαλώνουν. Ο μεθυσμένος αρνήθηκε να αφαιρέσει το πώμα με την αιτιολογία ότι στον νεκρό άρεσε να πίνει. Αναρωτιέμαι αν ο αποθανών ήταν τοξικομανής; Οι φίλοι του θα έβαζαν μια σύριγγα στον τάφο του;
Μια γυναίκα, όταν ρώτησα γιατί ο τάφος ήταν βρεγμένος, απάντησε ότι έριξε ένα ποτήρι μεταλλικό νερό στο ανάχωμα. Και πάλι ρώτησε: γιατί; Εκείνη απάντησε: κάνει ζέστη, ίσως η μαμά θέλει να πιει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου