Συχνά επικοινωνώ με ιερείς των χωριών και ακούω την ίδια φράση από αυτούς: το χωριό πεθαίνει. Οι άνθρωποι σχεδόν δεν πηγαίνουν στην εκκλησία, ειδικά οι νέοι. Ίσως είμαι αφελής, βέβαια, αφού δεν έχω υπηρετήσει ποτέ σε χωριό, αλλά μου φαίνεται ότι αν δεν υπάρχουν νέοι στην εκκλησία, τότε δεν φταίει το χωριό, αλλά ο ίδιος ο παπάς – δεν μπορούσε» «φούντωσε», δεν άδραξε την ευκαιρία να εμπλέξει τους νέους στον ρυθμό της ενοριακής ζωής.
Στην εκκλησία μου, βλέπω συχνά ανθρώπους που δεν έρχονται στον Θεό, αλλά στο κηροπήγιο. Μερικές φορές βάζουν πολλά κεριά, μερικές φορές αυτά τα κεριά είναι πολύ ακριβά. Το κερί καίει, το ταβάνι καπνίζει, αλλά η καρδιά μένει το ίδιο κωφή... Και καταλαβαίνω ότι φταίω εγώ. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούσα να δείξω σε αυτούς τους ανθρώπους την ομορφιά και τη δύναμη της Ορθοδοξίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου