ΜΙΑ ΠΟΛΥ εὐχάριστη συνήθεια - ἀκόμη καὶ σὲ πολλοὺς ἀνθρώπους τῆς θρησκείας ποὺ ἔχουν μικρή ἀγκαλιὰ καὶ στενὴ καρδιὰ ὅσο φτάνει μια φακή– είναι τὸ νὰ ἐπικολλοῦμε πολὺ εὔκολα καὶ ἀβασάνιστα ταμπελάκια στοὺς ἄλλους, λὲς καὶ εἶναι προϊόντα του μπακάλη.
Ομιλίες, Βυζαντινοί ύμνοι, Παρακλήσεις, Απολυτίκια, Βιβλία, Βίντεο, Λειτουργικές Κατηχήσεις, Φωτογραφίες, Αγιογραφίες....
ΜΙΑ ΠΟΛΥ εὐχάριστη συνήθεια - ἀκόμη καὶ σὲ πολλοὺς ἀνθρώπους τῆς θρησκείας ποὺ ἔχουν μικρή ἀγκαλιὰ καὶ στενὴ καρδιὰ ὅσο φτάνει μια φακή– είναι τὸ νὰ ἐπικολλοῦμε πολὺ εὔκολα καὶ ἀβασάνιστα ταμπελάκια στοὺς ἄλλους, λὲς καὶ εἶναι προϊόντα του μπακάλη.
Μη ζητάς συμβουλές από μένα, ένα φτωχό και άθλιο μοναχό. Δεν έχω την ικανότητα ν’ ατενίσω τα ουράνια ύψη, ούτε να βυθομετρήσω τα θαλάσσια βάθη… Δεν έχω την ευφυΐα ν’ ανοίξω δρόμους σε ορμητικά ποτάμια, ούτε να χτίσω φράγματα σ’ ανοιχτές λίμνες… Δεν έχω τη δυνατότητα να μετρήσω τα πέρατα του κόσμου, ούτε να κατανοήσω τους νόμους του σύμπαντος…
Δεν έχω την πρόθεση ν’ αλλάξω όλους τους ανθρώπους, ούτε τη φιλοδοξία να εξαλείψω από τον κόσμο το κακό… Ούτε μ’ αυτή, ούτε μ’ εκείνη, ούτε με κάποιαν άλλη γνώση ή ικανότητα έχω προικισθεί εγώ, ένας αγροίκος και αναίσθητος αμαρτωλός, που τίποτα καλό δεν κάνει.
Μόνο το λόγο του Θεού και τις συγγραφές των Πατέρων μπορώ να συστήσω σ΄ εκείνους που λαχταρούν ν’ ακούσουν και να υπακούσουν – σ’ εκείνους που διψούν για σωτηρία. Από επιστολή ανώνυμου ρώσου μοναχού, 16ος αι. (διασκευή)
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ Ι.Μ.ΠΑΡΑΚΛΗΤΟY
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου