Δωρητής χαράς
06 Απριλίου.
«Ψάλτε στον Κύριο που κατοικεί στη
Σιών, κηρύξτε τα έργα του ανάμεσα στα έθνη» ( Ψαλμ. 9:12 ).
Στον τοίχο του αρχαίου κάστρου -έτσι
λέει ο μύθος- κρεμόταν ένα παλιό, σκονισμένο, σπασμένο όργανο. Η χρήση του ήταν
άγνωστη σε κανέναν και, παρά τις προσπάθειες, κανείς δεν μπορούσε να βγάλει
ούτε έναν ήχο από αυτό! Μια μέρα ένας περιπλανώμενος μπήκε στις πύλες του
κάστρου και, βλέποντας ένα αντικείμενο κρεμασμένο στον τοίχο, το έβγαλε από τον
τοίχο, άρχισε να σκουπίζει προσεκτικά τη σκόνη από αυτό και να ισιώνει τις
σπασμένες χορδές με ένα απαλό χέρι. Και για τόση ώρα, σιωπηλά, οι χορδές
άρχισαν να ηχούν ξανά, απολαυστικοί ήχοι κυλούσαν κάτω από το χέρι του,
διεισδύοντας στα βάθη της ψυχής. Ήταν ο ιδιοκτήτης του κάστρου που επέστρεψε
στο σπίτι του μετά από πολύωρη απουσία.
Όλοι καταλαβαίνουν το μυστικό νόημα
αυτού του μύθου: η ανθρώπινη ψυχή είναι σαν αυτή την άρπα. Είναι σπασμένο,
σκονισμένο, σιωπηλό μέχρι να το αγγίξει το χέρι του Δημιουργού.
Οι χορδές της ψυχής σου σιωπούν; Έχει
πεθάνει κάθε έπαινος, έχει εξαφανιστεί κάθε χαρά; Άνοιξε διάπλατα τις πόρτες
της καρδιάς σου στον Χριστό. Αφήστε Τον να μπει κοντά σας, και Αυτός, με το
στοργικό Του χέρι, θα καθαρίσει τις χορδές της ψυχής σας από κάθε σκόνη που
προκαλείται από την αμαρτία, θα αποκαταστήσει οτιδήποτε έχει καταστραφεί,
ραγισμένο στην καρδιά σας. Όλοι οι ακανόνιστοι ήχοι θα συγχωνευθούν τότε σε μια
υπέροχη αρμονία και ένα χαρούμενο, θριαμβευτικό τραγούδι επαίνου θα ηχεί
ασταμάτητα στην ανανεωμένη ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου