ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.
Μαρτυρίες για τους νεκρούς, για την αθανασία της ψυχής και για τη μετά θάνατον ζωή ,
...
«Λοιπόν», είπε ο Άγγελος που εμφανίστηκε στον άρρωστο μια μέρα, «ο Κύριος, καθώς είναι ανέκφραστα καλός, θέλει να απαντήσει στην προσευχή σου. Τερματίζει την προσωρινή σας ζωή, μόνο με έναν όρο: αντί για ένα χρόνο βασάνων στη γη, συμφωνείτε να περάσετε τρεις ώρες στην κόλαση; Οι αμαρτίες σας απαιτούν κάθαρση στα βάσανα της ίδιας σας της σάρκας. Θα πρέπει να είστε ακόμα σε χαλάρωση για ένα χρόνο, γιατί για εσάς και για όλους τους πιστούς δεν υπάρχει άλλος δρόμος προς τον παράδεισο εκτός από τον σταυρό, που χάραξε ο αναμάρτητος Θεάνθρωπος. Αυτό το μονοπάτι στη γη σε έχει ήδη βαρεθεί. βιώστε τι σημαίνει κόλαση, όπου πάνε όλοι οι αμαρτωλοί. Ωστόσο, απλώς δοκιμάστε το για τρεις ώρες και μετά – μέσω των προσευχών της Αγίας Εκκλησίας θα σωθείτε».σκέφτηκε ο πάσχων. Ένα έτος βασάνων στη γη είναι μια τρομερή συνέχεια του χρόνου. «Προτιμώ να το αντέξω για τρεις ώρες», είπε τελικά στον Άγγελο. Ο άγγελος πήρε ήσυχα την πονεμένη ψυχή του στην αγκαλιά του και, αφού την έκλεισε στα βάθη της κόλασης, έφυγε από τον πάσχοντα με τα λόγια: «Σε τρεις ώρες θα έρθω για σένα».Το σκοτάδι που βασίλευε παντού, η στενότητα, οι ήχοι από ανεξήγητες αμαρτωλές κραυγές, το όραμα των κακών πνευμάτων στην κολασμένη ασχήμια τους, όλα αυτά συγχωνεύτηκαν για τον άτυχο πάσχοντα σε ανέκφραστο φόβο και αγωνία.Παντού έβλεπε και άκουγε μόνο βάσανα, και όχι ήχο χαράς στην απέραντη άβυσσο της κόλασης: μόνο τα πύρινα μάτια των δαιμόνων άστραφταν στο σκοτάδι της κόλασης και οι γιγαντιαίες σκιές τους πετούσαν μπροστά του, έτοιμοι να τον συντρίψουν, να τον κατασπαράξουν και να τον κάψουν με την κολασμένη πνοή τους. Ο καημένος που έπασχε έτρεμε και ούρλιαξε. αλλά οι κραυγές και οι κραυγές του απαντήθηκαν μόνο από την κολασμένη άβυσσο με την ηχώ της να σβήνει στο βάθος και την αναβίωση των φλόγων της Γέεννας. Του φαινόταν ότι είχαν ήδη περάσει ολόκληροι αιώνες βασάνων: ανά πάσα στιγμή περίμενε να έρθει κοντά του ένας φωτοφόρος Άγγελος.Τελικά, ο πάσχων απελπίστηκε για την εμφάνισή του και, τρίζοντας τα δόντια του, βόγκηξε και βρυχήθηκε με όλη του τη δύναμη, αλλά κανείς δεν άκουσε τις κραυγές του. Όλοι οι αμαρτωλοί, που μαραζώνουν στο σκοτάδι της κόλασης, ασχολήθηκαν με τον εαυτό τους, με το δικό τους μαρτύριο.Αλλά τότε ένα ήσυχο φως αγγελικής δόξας απλώθηκε στην άβυσσο. Με ένα παραδεισένιο χαμόγελο ο Άγγελος πλησίασε τον πάσχοντα μας και ρώτησε:-Τι, πώς είσαι αδερφέ;«Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένα ψέμα στα στόματα των αγγέλων», ψιθύρισε ο πάσχων με μια μόλις ακουστή φωνή, σπασμένο από τα βάσανα.-Τι έγινε; - αντίρρησε ο Άγγελος.- Τι εννοείς, τι; – είπε ο ταλαίπωρος. «Υποσχεθήκατε να με πάρετε μακριά από εδώ σε τρεις ώρες, αλλά στο μεταξύ πέρασαν ολόκληρα χρόνια, ολόκληροι αιώνες, φαίνεται, στο ανέκφραστο μαρτύριο μου!»- Ποια χρόνια, τι αιώνες; - απάντησε πειθήνια και με χαμόγελο ο Άγγελος. – Έχει περάσει μόνο μία ώρα από την αναχώρησή μου από εδώ, και έχετε ακόμα δύο ώρες για να είστε εδώ.- Πόσο δύο ώρες; – ρώτησε έντρομος ο ταλαίπωρος. - Δύο ώρες ακόμα; Α, δεν αντέχω, δεν έχω δύναμη! Εάν είναι δυνατόν, αν είναι μόνο το θέλημα του Κυρίου, σας ικετεύω - πάρτε με από εδώ! Θα ήταν καλύτερα για μένα να υποφέρω στη γη για χρόνια και αιώνες, ακόμα και μέχρι την τελευταία μέρα, μέχρι την ίδια την έλευση του Χριστού στην κρίση, απλά βγάλτε με από εδώ. Ανυπόφορος! Λυπήσου με! - αναφώνησε με βογγητό ο ταλαίπωρος, απλώνοντας τα χέρια του στον φωτεινό Άγγελο.«Καλά», απάντησε ο Άγγελος, «Ο Θεός, ως Πατέρας των ελεών, σε εκπλήσσει με τη χάρη Του.Με αυτά τα λόγια ο πάσχων άνοιξε τα μάτια του και είδε ότι βρισκόταν ακόμα στο άρρωστο κρεβάτι του. Όλες οι αισθήσεις του ήταν σε εξαιρετική εξάντληση. τα βάσανα του πνεύματος αντανακλούνταν στο ίδιο το σώμα. αλλά από τότε υπέμεινε και υπέφερε τα βάσανά του με ευχαρίστηση, αναπολώντας στον εαυτό του τη φρίκη των κολασμένων βασανιστηρίων και ευχαριστώντας για όλα τον ελεήμονα Κύριο
Μαρτυρίες για τους νεκρούς, για την αθανασία της ψυχής και για τη μετά θάνατον ζωή ,
...
«Λοιπόν», είπε ο Άγγελος που εμφανίστηκε στον άρρωστο μια μέρα, «ο Κύριος, καθώς είναι ανέκφραστα καλός, θέλει να απαντήσει στην προσευχή σου. Τερματίζει την προσωρινή σας ζωή, μόνο με έναν όρο: αντί για ένα χρόνο βασάνων στη γη, συμφωνείτε να περάσετε τρεις ώρες στην κόλαση; Οι αμαρτίες σας απαιτούν κάθαρση στα βάσανα της ίδιας σας της σάρκας. Θα πρέπει να είστε ακόμα σε χαλάρωση για ένα χρόνο, γιατί για εσάς και για όλους τους πιστούς δεν υπάρχει άλλος δρόμος προς τον παράδεισο εκτός από τον σταυρό, που χάραξε ο αναμάρτητος Θεάνθρωπος. Αυτό το μονοπάτι στη γη σε έχει ήδη βαρεθεί. βιώστε τι σημαίνει κόλαση, όπου πάνε όλοι οι αμαρτωλοί. Ωστόσο, απλώς δοκιμάστε το για τρεις ώρες και μετά – μέσω των προσευχών της Αγίας Εκκλησίας θα σωθείτε».σκέφτηκε ο πάσχων. Ένα έτος βασάνων στη γη είναι μια τρομερή συνέχεια του χρόνου. «Προτιμώ να το αντέξω για τρεις ώρες», είπε τελικά στον Άγγελο. Ο άγγελος πήρε ήσυχα την πονεμένη ψυχή του στην αγκαλιά του και, αφού την έκλεισε στα βάθη της κόλασης, έφυγε από τον πάσχοντα με τα λόγια: «Σε τρεις ώρες θα έρθω για σένα».Το σκοτάδι που βασίλευε παντού, η στενότητα, οι ήχοι από ανεξήγητες αμαρτωλές κραυγές, το όραμα των κακών πνευμάτων στην κολασμένη ασχήμια τους, όλα αυτά συγχωνεύτηκαν για τον άτυχο πάσχοντα σε ανέκφραστο φόβο και αγωνία.Παντού έβλεπε και άκουγε μόνο βάσανα, και όχι ήχο χαράς στην απέραντη άβυσσο της κόλασης: μόνο τα πύρινα μάτια των δαιμόνων άστραφταν στο σκοτάδι της κόλασης και οι γιγαντιαίες σκιές τους πετούσαν μπροστά του, έτοιμοι να τον συντρίψουν, να τον κατασπαράξουν και να τον κάψουν με την κολασμένη πνοή τους. Ο καημένος που έπασχε έτρεμε και ούρλιαξε. αλλά οι κραυγές και οι κραυγές του απαντήθηκαν μόνο από την κολασμένη άβυσσο με την ηχώ της να σβήνει στο βάθος και την αναβίωση των φλόγων της Γέεννας. Του φαινόταν ότι είχαν ήδη περάσει ολόκληροι αιώνες βασάνων: ανά πάσα στιγμή περίμενε να έρθει κοντά του ένας φωτοφόρος Άγγελος.Τελικά, ο πάσχων απελπίστηκε για την εμφάνισή του και, τρίζοντας τα δόντια του, βόγκηξε και βρυχήθηκε με όλη του τη δύναμη, αλλά κανείς δεν άκουσε τις κραυγές του. Όλοι οι αμαρτωλοί, που μαραζώνουν στο σκοτάδι της κόλασης, ασχολήθηκαν με τον εαυτό τους, με το δικό τους μαρτύριο.Αλλά τότε ένα ήσυχο φως αγγελικής δόξας απλώθηκε στην άβυσσο. Με ένα παραδεισένιο χαμόγελο ο Άγγελος πλησίασε τον πάσχοντα μας και ρώτησε:-Τι, πώς είσαι αδερφέ;«Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένα ψέμα στα στόματα των αγγέλων», ψιθύρισε ο πάσχων με μια μόλις ακουστή φωνή, σπασμένο από τα βάσανα.-Τι έγινε; - αντίρρησε ο Άγγελος.- Τι εννοείς, τι; – είπε ο ταλαίπωρος. «Υποσχεθήκατε να με πάρετε μακριά από εδώ σε τρεις ώρες, αλλά στο μεταξύ πέρασαν ολόκληρα χρόνια, ολόκληροι αιώνες, φαίνεται, στο ανέκφραστο μαρτύριο μου!»- Ποια χρόνια, τι αιώνες; - απάντησε πειθήνια και με χαμόγελο ο Άγγελος. – Έχει περάσει μόνο μία ώρα από την αναχώρησή μου από εδώ, και έχετε ακόμα δύο ώρες για να είστε εδώ.- Πόσο δύο ώρες; – ρώτησε έντρομος ο ταλαίπωρος. - Δύο ώρες ακόμα; Α, δεν αντέχω, δεν έχω δύναμη! Εάν είναι δυνατόν, αν είναι μόνο το θέλημα του Κυρίου, σας ικετεύω - πάρτε με από εδώ! Θα ήταν καλύτερα για μένα να υποφέρω στη γη για χρόνια και αιώνες, ακόμα και μέχρι την τελευταία μέρα, μέχρι την ίδια την έλευση του Χριστού στην κρίση, απλά βγάλτε με από εδώ. Ανυπόφορος! Λυπήσου με! - αναφώνησε με βογγητό ο ταλαίπωρος, απλώνοντας τα χέρια του στον φωτεινό Άγγελο.«Καλά», απάντησε ο Άγγελος, «Ο Θεός, ως Πατέρας των ελεών, σε εκπλήσσει με τη χάρη Του.Με αυτά τα λόγια ο πάσχων άνοιξε τα μάτια του και είδε ότι βρισκόταν ακόμα στο άρρωστο κρεβάτι του. Όλες οι αισθήσεις του ήταν σε εξαιρετική εξάντληση. τα βάσανα του πνεύματος αντανακλούνταν στο ίδιο το σώμα. αλλά από τότε υπέμεινε και υπέφερε τα βάσανά του με ευχαρίστηση, αναπολώντας στον εαυτό του τη φρίκη των κολασμένων βασανιστηρίων και ευχαριστώντας για όλα τον ελεήμονα Κύριο
(«Επιστολές ενός Αθωνίτη», τ. 15, 1883, σ. 183).
από το βιβλίο Μαρτυρίες για τους νεκρούς, για την αθανασία της ψυχής και για τη μετά θάνατον ζωή
από το βιβλίο Μαρτυρίες για τους νεκρούς, για την αθανασία της ψυχής και για τη μετά θάνατον ζωή
Znamensky Georgy Alexandrovich
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου