Μεταστρεφόμενος άθεος (Ιστορία Ελισαβέτα Μπογκντάνοβα)
Στην πόλη του Γκρόντνο υπάρχει μια αποκαλυμμένη εικόνα της Θεοτόκου Ostrobrama. Αυτή η εικόνα έλαβε το όνομά της από το γεγονός ότι εμφανίστηκε στο μυτερό κωδωνοστάσιο της Πύλης Ostrobramsky της πόλης. Αμέσως μετά την εμφάνιση, ακολούθησαν τόσες πολλές θαυματουργές θεραπείες που οι κάτοικοι του Γκρόντνο πίστεψαν με όλη τους την ψυχή στην ουράνια Προστάτιδα τους και μέχρι σήμερα αγαπούν με ειλικρινή αγάπη τον θησαυρό που τους έδωσε ο ουρανός. Είδα για πρώτη φορά μια φωτογραφία αυτής της θαυματουργής εικόνας στο σπίτι ενός από τους φίλους μου, του B. O. Lopukhina. Η ελπίδα της για την αγία εικόνα ήταν μεγάλη, γιατί είχε γίνει ένα θαύμα στη δική τους οικογένεια, που είχε τεράστια επιρροή σε όλη τη ζωή ενός στενού συγγενή της.
Έτσι μου είπε αυτό το περιστατικό.
«Ο συγγενής μου από την πλευρά της μητέρας μου, V. I. K-n, ήταν έντιμος, έξυπνος, μορφωμένος, πλούσιος. Έλειπε μόνο η πιο ευγενής, η καλύτερη ποιότητα του νου και της καρδιάς – δηλαδή, η πίστη στον Θεό και η αγάπη για Αυτόν. Κάθε τι ιερό γι' αυτόν έγινε εύκολα αντικείμενο βλασφημίας και ιεροσυλίας, κήρυξε ανοιχτά την αθεΐα του με εξωφρενικό τρόπο. Ευτυχισμένος και περήφανος για την αξιοζήλευτη μοίρα του, ξέχασε ότι η επίγεια ευτυχία, όπως και η θλίψη, έχει την ίδια έκβαση: τον τάφο και μετά την αιώνια ζωή, στην οποία θα απαιτηθεί ο απολογισμός των υποθέσεων της προσωρινής ζωής. Ήταν τρομακτικό για εμάς να ακούμε τις τρελές του πεποιθήσεις. Ούτε οι συμβουλές ούτε οι αιτήσεις βοήθησαν και η μοίρα, σαν επίτηδες, χάλασε τον σκληραγωγημένο τρελό. Πέτυχε σε όλα. Η ζωή του κυλούσε φωτεινά και ομαλά, ούτε μια πικρή στιγμή, φαίνεται, δεν έπεσε στην τύχη του, και επομένως δεν χρειαζόταν προστασία και παρηγοριά ούτε από τον Θεό ούτε από τους ανθρώπους. Αλλά, μάλλον, για τις καλές πράξεις και την ακλόνητη πίστη της από καιρό νεκρής μητέρας του, η ίδια η Μητέρα του Θεού πήρε πάνω της τη σωτηρία του δύστυχου τρελού. Με τη μεσιτεία της κράτησε πίσω για ορισμένο χρόνο το δίκαια τιμωρητικό χέρι του αγαπημένου της Υιού, επιθυμώντας να στρέψει θαυματουργικά τον αμαρτωλό στον αληθινό δρόμο. Επιτέλους ήρθε η ώρα να συνέλθει ο χαμένος. Έχοντας λάβει άδεια, ο Κ-ν (ήταν στρατιωτικός) περνούσε από το Γκρόντνο και επισκέφτηκε έναν από τους γνωστούς του, ο οποίος βρισκόταν στον ημιώροφο ενός ψηλού τριώροφου κτιρίου. Το δωμάτιο στο οποίο βρίσκονταν έβλεπε σε ένα λιθόστρωτο δρόμο. Ο τρίχρονος γιος της οικοδέσποινας κάθισε μαζί τους στο τραπέζι του τσαγιού με ένα κουλουράκι στα χέρια. Φανταστείτε τη φρίκη τους όταν ξαφνικά ακούστηκε μια τρομερή διαπεραστική κραυγή: «Καίγουμε!» «Φλέγουμε!» – και ταυτόχρονα, από κάτω, ήταν ορατά σύννεφα μαύρου, πυκνού καπνού, παρασυρόμενα γρήγορα από τον άνεμο! Ο ημιώροφος πήρε φωτιά. Δεν υπήρχε περίπτωση να σκεφτώ καν τη σωτηρία: η μακριά σκάλα, βαμμένη με λαδομπογιά, καιγόταν ήδη σε δύο σημεία. Και δεν είχαν κανέναν να περιμένουν βοήθεια: δεν υπήρχε κανένας από πάνω εκτός από τους τρεις. Και τώρα, για πρώτη φορά στη ζωή του, η καρδιά του K-n άρχισε να χτυπά οδυνηρά. Ήταν τόσο μπερδεμένος που ξέχασε ακόμη και τον κίνδυνο που τους απειλούσε. Όμως η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος ένιωσε την αγάπη της μητέρας για τον γιο της, που ξεπέρασε τα συναισθήματα φρίκης και απελπισίας της: άρπαξε το παιδί της και, λέγοντας, «Μάνα του Θεού, σε εμπιστεύομαι τον γιο μου, σώσε τον!», τον πέταξε από το παράθυρο στις πέτρινες πλάκες του πεζοδρομίου και η ίδια έπεσε αναίσθητη στο ίδιο δωμάτιο. Μόνο τότε συνήλθε ο Κ-ν: «Βοήθησέ με, τόν άπιστο να πιστέψω σε Σένα, Άγιε Παρακλήτε», φώναξε με τη σειρά του ο Κ-ν και, πιάνοντας την αναίσθητη κυρία Ν., κατέβηκε ορμητικά τα φλογερά σκαλιά της σκάλας.
Και η Μητέρα του Θεού τον έσωσε, δεν απέρριψε την προσευχή του αμαρτωλού. Έσωσε όχι μόνο το σώμα του από προσωρινά βάσανα, αλλά και την ψυχή του από μελλοντικά αιώνια μαρτύρια. Ο Κ-ν συνήλθε στο πεζοδρόμιο όταν είδε ένα παιδί να κάθεται αβλαβές και αμέριμνο και να τελειώνει το κουλουράκι του. Και τι υπέροχο θαύμα! Ήταν σαν να μην το είχε πετάξει η μητέρα του από τον τρίτο όροφο, αλλά να το είχε μεταφέρει προσεκτικά στο πεζοδρόμιο. Η Παναγία έσωσε και τη μητέρα, η οποία με ισχυρή πίστη Της εμπιστεύτηκε το μωρό της. Από εκείνη τη στιγμή η Εκκλησία απέκτησε πιστό γιο στο πρόσωπο του σωσθέντος αποστάτη. Ο πρίγκιπας αντάλλαξε για τον εαυτό του μια μικρή σμάλτο εικόνα της Μητέρας του Θεού της Όστρα Μπράμα και δεν την αποχωρίστηκε ποτέ. Αυτή η εικόνα τον έσωσε από τον θάνατο μια άλλη φορά. Κατά τη διάρκεια της ουγγρικής εκστρατείας, σε μια περίπτωση με τον εχθρό στην οποία συμμετείχε, μια σφαίρα που στόχευε κατευθείαν στο στήθος του αναπήδησε, πιέζοντας μόνο ελαφρά στο σώμα του μια εικόνα της Μητέρας του Θεού που κρεμόταν στο λαιμό του. Από τότε, ο K-n παραδόθηκε τελικά στην αγία προστασία Της: μπήκε στον μοναχισμό και η μετάνοιά του ήταν τόσο ειλικρινής, η πίστη του τόσο βαθιά, που φαίνεται ότι τα ευαγγελικά λόγια του ίδιου του Σωτήρα για την αμαρτωλή γυναίκα θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πλήρως σε αυτόν: «Οι αμαρτίες της, που είναι πολλές, συγχωρούνται, γιατί αγάπησε πολύ »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου