Η αγάπη της μητέρας
Ο γιος μιας φτωχής χήρας έπεσε σε κακή παρέα. Η μητέρα του συνεχώς, αλλά ανεπιτυχώς, τον παρακαλούσε να αφήσει τους κακούς του συντρόφους. Μια φορά, βλέποντας ότι ο γιος της επρόκειτο να πιει με τους φίλους του, έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να τον σταματήσει. αλλά μάταια.
«Αντίο, θα πάω τελικά», της είπε ψυχρά. «Σε αυτή την περίπτωση», απάντησε η μητέρα, «ξέρω τι θα κάνω. Θα κλειδωθώ στο δωμάτιό μου, θα γονατίσω μπροστά στην εικόνα και δεν θα σταματήσω να προσεύχομαι για σένα μέχρι να επιστρέψεις».
Ο γιος έφυγε χωρίς να βρει την επιθυμητή ευχαρίστηση. Η εικόνα της μητέρας του, γονατισμένη και προσευχόμενη για αυτόν μπροστά στην εικόνα, του φαινόταν όλο και πιο καθαρά και επίμονα στριμωγμένη στη φαντασία του. Τελικά αποφάσισε να πάει σπίτι και να δει τι έκανε η μητέρα του. Την βρήκε στην ίδια γονατιστή θέση στην οποία την είχε αφήσει. Ο ίδιος έπεσε στα γόνατα μπροστά της, την αγκάλιασε και ευχαρίστησε τον Θεό που του χάρισε μια τόσο στοργική μητέρα.
Από τότε άλλαξε εντελώς, και μαζί με τη μητέρα του κάνει μια πολύ ευσεβή ζωή.
(Κυριακάτικο Ανάγνωσμα για το 1862).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου