ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ. 14
Στις μέρες μας είναι γενική διαπίστωση ότι πολλοί άνθρωποι δεν εκκλησιάζονται. Ή πιο συνηθισμένη δικαιολογία πού ακούμε είναι πώς δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τα όσα λέγονται, γιατί ή γλώσσα πού χρησιμοποιείται στην λατρεία είναι πλέον ακαταλαβίστικη.
Αντί για απάντηση θα αναφερθώ σε μια περίπτωση πού έτυχε να γνωρίσω προσωπικά.
Έτυχε και γνώρισα έναν κοινωνικά καταξιωμένο άνθρωπο, ό όποιος είχε την εξής συνήθεια. Κάθε φορά πού θα πήγαινε εκκλησία, την προηγούμενη ημέρα μάζευε όλα τα μέλη της οικογένειάς του στον σαλόνι. Εκεί, ό ίδιος, έπαιρνε κάποιο εκκλησιαστικό - λειτουργικό βιβλίο και τούς εξηγούσε τα συγκεκριμένα τροπάρια πού θα άκουγαν την επομένη ημέρα στην εκκλησία. Τον αποτέλεσμα;
Όσοι φυσικά πρόσεχαν σ αυτά πού τούς επεξηγούσε, σε όλη την διάρκεια της ακολουθίας, όχι μόνο παρακολουθούσαν με μεγάλη προσοχή τα ψαλλόμενα, αλλά και στέκονταν όρθιοι απόγευμα την αρχή μέχρι τον τέλος, χωρίς να κουράζονται. Γιατί, με την συμμετοχή τους στην ακολουθία, δεν συνειδητοποιούσαν πότε περνούσε ή ώρα. Τόσο πολύ ήταν απορροφημένοι από την προσευχή.
Αυτό λοιπόν πού μας λείπει είναι λίγη φιλοτιμία, λίγη καλή προσπάθεια να φροντίσουμε να μάθουμε τί λένε τα λόγια των ακολουθιών. Τον ίδιο συμβαίνει και στην καθημερινή μας ζωή. Όταν καταπιανόμαστε με μια τέχνη, μια εργασία πού στην αρχή - τί πιo φυσικό - δεν γνωρίζομε, δείχνομε ενδιαφέρον και ζήλο να την μάθουμε. Και καλά κάνουμε. Σας έρωτώ: δεν είναι κρίμα και αδικία μεγάλη, για τον εαυτό μας, να μην θέλομε να φιλοτιμηθούμε λιγάκι, να μάθουμε αυτό πού είναι, και πρέπει να είναι, για μας ή ζωή μας; ή λατρεία του Θεού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου