Οι βασιλείς Όθων και Αμαλία. Από τις ενθυμήσεις του γέροντα Χρύσανθου Αγιαννανίτου.

Ό Πειραιάς δεν ητο έτσι όπως τον βλέπομεν σήμερον. Δεν ήτο έτσι πολυάνθρωπος ούτε πολυκατοικημένος. Κατοίκησαν πρώτον άνθρωποι νησιώται, Αίγινήται, Υδραίοι, Σπετσιώται κ. ά.

Ό διαμαρτυρόμενος Βασιλεύς Όθων θέλησε εις τον Πειραιά να κάμη εκκλησία κατά το δόγμα του. Οι νησιώτες, Ορθόδοξοι υπάρχοντες, αυτό δεν το ήθελαν, αλλά με μεγάλη ανάγκη και βία εδέχθησαν και έκτισε την εκκλησία του αγίου Γεωργίου, εκεί όπου είναι ό ναός της Αγίας Τριάδος. Όταν οι Πατέρες μας καταλάβανε τα φρονήματά του, ότι δηλαδή δεν είναι Ορθόδοξος, προπάντων δε ότι ήθελε να κλείσει την εκκλησία του Μοναστηρίου του αγίου Σπυρίδωνος, του κήρυξαν μεγάλο πόλεμο, ώσπου του δήλωσαν ότι εάν δεν έλθει εις την Ορθόδοξο Πίστη θα τον σκοτώσουν αυτόν και την βασίλισσα Αμαλία. Αυτός τα νόμιζε δια παιδαριώδη τα λόγιά τους, όμως δεν ήσαν μικρών παιδιών λόγια, αλλά Ορθοδόξων Χριστιανών, και ή κατακραυγή των αγίων Πατέρων μας έφθασε μέχρι το Άνάπλι (Ναύπλιο).

Εμβήκε ό Βασιλεύς εις ένα βαπόρι του καιρού εκείνου, που είχε δυο ρόδες ένθεν και ένθεν αντί διά έλικα και το ονομάζανε «πτερωτή». Φθάνοντας εις τον Πειραιά εις την αμμούδα του αγίου Σπυρίδωνος, διότι λιμάνι δεν υπήρχε τότε, οι Πατέρες μας φώναξαν: «-Του Φράγκου ή εκκλησιά θα φύγει, διότι είμεθα Ορθόδοξοι, και θα υπάγει εις άλλο μέρος». Και αυτός εντραπείς από τα «γιούχα», εσηκώθη και έφυγε ντροπιασμένος.

Αναγκασθέντες οι Λατίνοι, έκαμαν εκκλησία μικρή δική τους εις την οδό Φίλωνος και Νοταρά. Την δε φράγκικη εκκλησία πού είχε κάνει ό Όθων την εγκαινίασαν μετά ταύτα και την (ονόμασαν «Άγίαν Τριάδα» προς εντροπή των Λατίνων. Διότι οι απλοϊκοί Πατέρες ημών φώναζαν, ότι το Πνεύμα το 'Άγιον εκκλησία του Πατρός εκπορεύεται και εις τον Υιόν αναπαύεται.

Αυτά μου τα διηγήθηκε μικρό παιδιά όπου ήμουν ένας θειος μου τυφλός, πού ήταν με τα δάκρυα στα μάτια και μου έλεγε αυτά τα λόγια:

«Όπως το σώμα δεν μπορεί να ζήση χωρίς ψυχή, έτσι και εμείς οι Ρωμιοί δεν μπορούμε να ζήσωμεν χωρίς Ορθόδοξο Πίστη».

Όλες αυτές τις ενθυμήσεις τις έχω μέσα μου και θέλω να τις βγάλω, διότι είμαι στο χείλος του θανάτου.

ΒΙΒΛ. ΓΕΡΟΝΤΙΚΑΙ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ. ΤΟΜΟΣ Α ΙΕΡ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ.