Η ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ.

Η ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ.

Πέντε αιώνες μετά την δραπέτευση του Άγ. Σάββα από την βασιλική του αυλή καί την μνηστή του, προς αναζήτηση της μοναστικής ζωής στο "Αγ. Όρος, πού αποτελούσε τον βαθύτερο πόθο του, ένας άλλος νέος, ό Ρώσος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ, επίσης δραπέτευσε από την πατρίδα του για τό "Αγ. Όρος μέ σκοπό να βρει έναν Θεοφόρο Πατέρα πού θα τον καθοδηγούσε στην εσωτερική ζωή μέ τον Θεό. Μη βρίσκοντας πνευματικό πατέρα εκεί, ό Παΐσιος ανακάλυψε αντί αυτού τά ξεχασμένα συγγράμματα τών φωτισμένων από τον Θεό μοναστών πατέρων του αρχαίου Χριστιανισμού, τά όποια όχι μόνον έθεσε σε εφαρμογή στην πράξη, αλλά επίσης τά συνέλεξε, τά μετέφρασε καί τά εξέδωσε μέ τον τίτλο Φιλοκαλία.

Την ίδια εποχή μέ τον Στάρετς Παίσιος, βρισκόταν στο Αγ. Όρος ένας άλλος φωτισμένος από τον Θεό Πατέρας, ό "Αγ. Κοσμάς ό Αιτωλός. Μέ βαθειά συγκίνηση για την μεγάλη πνευματική πείνα τών Ελλήνων πατριωτών του μετά από εκατοντάδες χρόνια Μουσουλμανικής κυριαρχίας, ή καρδιά τού Αγ. Κοσμά καιγόταν να βγει καί να κηρύξει καί μέχρι τό μαρτυρικό του τέλος πήγαινε από χωριό σε χωριό, αφυπνίζοντας τις ψυχές τών συμπατριωτών του. Εμπνευσμένοι από την πνευματική ανανέωση πού είχε ξεκινήσει ό 'Άγ. Κοσμάς, δύο άλλα μεγάλα πνευματικά φώτα, ό "Αγ. Μακάριος Κορίνθου καί ό μαθητής του, 'Άγ. Νικόδημος, ήρθαν στο 'Άγ. Όρος είκοσι χρόνια μετά τον Άγ. Παϊσιο. Μαζί συνέθεσαν καί επιμελήθηκαν την συλλογή τών Φιλοκαλικών κειμένων του Παϊσίου για έκδοση στα Ελληνικά.

Καθοδηγούμενοι από τό Άγιο Πνεύμα, όλοι εκείνοι οι Πατέρες άφησαν τό 'Άγ. Όρος για να διαδώσουν τον πολύτιμο αυτό θησαυρό. Ό 'Άγ. Παΐσιος πήγε στην Ρουμανία, όπου έγινε πνευματικός πατέρας σε περισσότερους από 1000 μοναχούς, καί από όπου οι αφοσιωμένοι του μαθητές εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη την  Ρωσία. Ανανέωσαν την μοναστική ζωή κατά την παράδοση τών αρχαίων πατέρων του ησυχασμού, προσφέροντας πολλούς Θεοφόρους πνευματικούς πατέρες καί Γέροντες για τούς πιστούς μέχρι την Επανάσταση. 

'Ο 'Άγ. Μακάριος καί άλλοι ζηλωτές πατέρες δραστηριοποιήθηκαν πολύ στην Ελλάδα, διεγείροντας πνευματικά τούς πιστούς, ιδρύοντας μοναστήρια πού αναπτύχτηκαν σε κέντρα πνευματικής ζωής, διδάσκοντας μέ λόγους καί μέ πατερική σοφία, καί ποιμαίνοντας τον λαό μέ τον Χριστιανικό τους χαρακτήρα καί τον ενάρετο τρόπο ζωής τους.

Ή πνευματική αυτή ανανέωση άργησε να φθάσει στην Σερβία. Αφού πρώτα βοήθησε τά άλλα Βαλκανικά έθνη να απελευθερωθούν, τελικά ή Σερβία νίκησε τούς κατακτητές της τό Ι879. Ό λαός της κράτησε την ποθητή του Ελευθερία για ένα σύντομο διάστημα τριάντα τριών ετών, μέχρι τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο τό 1912 καί την τελική απώθηση τών Τούρκων από τις Ορθόδοξες Βαλκανικές χώρες. Αμέσως άκολούθησαν οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι καί στούς δύο ή Σερβία τάχθηκε στο πλευρό της Δύσης εναντίον τών Γερμανών, τών Κροατών καί τών Μουσουλμάνων. Στο τέλος τού πολέμου, ή Σερβία πού βρισκόταν κάτω από την Γερμανική κατοχή παραδόθηκε στούς κομμουνιστές, μέ την  συμφωνία της Δύσης, καί άρχισε μία περίοδος ακόμη μεγαλύτερου σκότους, διότι οι μισόθεοι κομμουνιστές επιχείρησαν να καταστρέφουν ολοσχερώς τον Χριστιανισμό, κάτι πού ούτε ακόμη καί οι Μουσουλμάνοι δεν είχαν προσπαθήσει να κάνουν.

Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ . ΟΒΙΟΣ ΜΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ 2015