Η πράξη της σταύρωσης ήταν τόσο σοβαρή και
αυθεντική, πού ακόμα και οι απόστολοι με τους μαθητές είχαν πιστέψει πώς ο
κρεμασμένος στον σταυρό Χριστός δεν πρόκειται να αναστηθεί. Αν δεν είχε
κλονιστεί τόσο πολύ ή πίστη τους, ο Λουκάς και ο Κλεόπας δεν θα προχωρούσαν
σκυθρωποί, σέρνοντας τα βήματα τους, καθώς πήγαιναν προς Εμμαούς, και θα
αναγνώριζαν αμέσως τον Δάσκαλο τους, ούτε θα έμεναν έκπληκτοι όταν κατάλαβαν
ποιος είναι.
(Ένιωθαν τόσο απομονωμένοι και τόσο γελασμένοι, πού παρακάλεσαν
τον πρώτο άγνωστο περαστικό πού συνάντησαν να μείνει μαζί τους, να μην τους
αφήσει μόνους). Ούτε ο Θωμάς θα ζητούσε τόσο επίμονα χειροπιαστές αποδείξεις,
αν δεν πίστευε πώς η ανάσταση, από τη στιγμή πού τα πράγματα πήραν τέτοια τροπή,
δεν επρόκειτο να γίνει. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει. Η σταύρωση ήταν και
γι' αυτούς, όπως και για τούς σταυρωτές, γεγονός οριστικό. Και ήταν αναγκαίο,
για την επιβεβαίωση της θυσίας, η σταύρωση να δώσει την εντύπωση πώς όλα
τελείωσαν, πώς το ζήτημα έληξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου