Συνέβη
Περπατώ στο Βόλο, πριν χρόνια, και ακούω από μακρι(υ)ά : Σταύροοοοοο, Σταύροοοοοο, Σταύροοοοοοο. Γυρίζω και βλέπω ένα φίλο μου με ψηλά το δεξί του χέρι να μου κάνει νόημα να σταματήσω.Πλησιάζει, με αγκαλιάζει ορμητικά χαρούμενος και χαμογελώντας μου λέει : Σταύρο, πάμε να σου κάνω ένα καλό τραπέζι.Πετάω από τη χαρά μου,πετάω απο τη χαρά μου.Εχω μεγάλες χαρές.Με αγαπούσε ιδιαίτερα γιατί είχα βγάλει τον επικήδειο στον αδελφό του που σκοτώθηκε με ένα γεωργικό ελκυστήρα. Εχω μεγάλες χαρές σήμερα. + Δεν έχω χρόνο.-----Σε παρακαλώ θέλω να τα πω αλλά μόνο σε σένα και σε κανέναν άλλο.+ Τι συνέβη ; -----Πάμε να ακούσεις απίστευτα πράγματα.Πήγαμε.Τότε ήταν υπάλληλος στην Αγροτική Τράπεζα στο Βόλο.Το πρωϊ με αυτοκίνητο και με ασφάλεια αστυνομικών η Τράπεζα της Ελλάδος μας έφερε 100 εκατομμύρια δραχμές.Ετερος υπάλληλος κουβαλούσε τα "τούβλα" σε δεσμίδες των πέντε εκατομμυρίων.Εγώ ήμουνα στο γκισε και παραλάμβανα τα χρήματα και τα έβαζα μέσα στο χρηματοκιβώτιο. Τελειώσαμε.Εφυγαν όλοι και ξαναμέτρησα τα χρήματα.Με τη καταμέτρηση έλειπαν πέντε εκατομμύρια δραχμές.Τα μέτρησα άλλες τρείς φορές και πάλι το ίδιο.Παίρνω άδεια από τον διευθυντή και πάω στο σπίτι.Μπροστά στην εκόνα της Παναγίας από το πρωϊ, Σταύρο, μέχρι το βράδυ αργά, δεν πήγα τουαλέττα,ούτε έφαγα παρά μόνο κλαίγοντας γοερά παρακαλούσα την Παναγία να μου αποκαλύψει πως χάθηκαν τα πέντε εκατομμύρια δρχμ.Θα ήταν δύο μετά τα μεσάνυχτα, κουράσθηκα απο τα κλάμματα και με πήρε ο ύπνος.Στον ύπνο μου βλέπω , σαν σε τηλεόραση, τη στιγμή που εγώ σκύβω να τοποθετήσω τις δεσμίδες στο χρηματοκιβώτιο που ήταν πίσω από το γκισε, να εισέρχεται ένας μέσα στην Τράπεζα να αρπάζει ολόκληρο το πακέτο των πέντε εκατομμ.,που ήταν επάνω στο γκισέ και να εξαφανίζεται.Τον γνώρισα, ήταν από ένα χωριό από τα καμποχώρια..Κάνω προσευχή στην Παναγία να με φωτίσει τι να κάνω.Αμέσως έλαμψε το μυαλό μου.Ταλαιπωρημένος όπως ήμουν, δεν κοιμήθηκα , παίρνω το αυτοκίνητο και πάω στο χωριό, 30 χιλμ. μακρυ(ι)ά. Μόλις χάραξε και ξημέρωσε ρώτησα που είναι το σπίτι του τάδε.Πήγα,τον βρήκα και του λέω.Φίλε μου, σε πήρε η κάμερα (τότε δεν είχε η Τράπεζα κάμερα) και φαίνεσαι ότι κλέβεις ένα πακέττο πέντε εκατομμ. δρχμ.Γρήγορα να το φέρεις μέχρι τις οκτώ παρά πέντε.Θα σε περιμένω. Στις οκτώ θα έλθει η Ασφάλεια.Αν τo φέρεις θα πω ότι έκανα λάθος στο μέτρημα. Σταύρο,Αδελφέ μου, στις επτά και τριάντα τα χρήματα τα είχα στα χέρια μου ! Εν τω μεταξύ είχε παραγγείλει γαρίδες, καραβίδες και έναν αστακό !
Είπε ο Απ.Παύλός "Χαίρειν μετα χαιρόντων και κλαίειν μετά κλαιόντων" Ρωμ.12.15
Δι΄Ευχών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου